BAZI İTHAL ÜRÜNLERİN EKONOMİMİZE ETKİSİ

Sultangazi’de büyük bir Avizeciler Çarşısı var. Bu sektör emek yoğun teknolojiye dayanıyor. Yani daha ziyade el işçiliğine dayanıyor. Buradaki ürünlerin büyük bir kısmının Çin menşeli olduğu söyleniyor. Hatta yerli ürünlerde fazla şikayet olduğu şeklinde bir algı yaygınlaşmış. Yerli ürünler ithal ürünlere göre biraz pahalı. Demek ki yabancı ürünlerdeki ithalat vergisi, navluna rağmen yerli üretimin maliyeti fazladır. Bunun sebebi acaba, işçilik maliyeti, kiralar, vergiler veya belediyelerin alıyorlarsa emlak vergileri midir? Asgari ücret yeterli midir? Yeterli değilse kaç lira olmalıdır? Artırıldığında hangi sektörler etkilenmektedir? Bu sektörlerdeki ithal ürünler ile rekabet gücü nasıl değişmektedir? Gibi pek çok soru sorulabilir. Bunları ayrıca analiz etmek gerekir. Bunların üniversitelerdeki akademik çalışmalardan önce işadamı dernekleri, odalar ve sendikalar tarafından değerlendirilmesi gerekir. Zira bazen akademik çalışmalara veri bulmakta zorluk çekildiğinden, akademik camiada yeterli çalışma ortaya çıkamamaktadır.
Bu sektör gibi bir zamanlar ayakkabılar da Çin’den çok fazla geliyordu. Belki şimdi de geliyor, ama sektör kendini biraz toparlamış görünüyor.
Ülkemizde özellikle tekstil sektöründeki büyük firmaların üretimlerini yurtdışına, mesela Mısır’a naklettiklerine dair haberler artmıştır.
Çin dünyanın fabrikası olma özelliğine sahiptir. Burayla ilgili farklı kaynaklardan bilgiler edinmek mümkün olsa da, üretim mekanizmaları, işçilerle ilişkiler, sendikaların görüşleri, devletin konuyu ele alış tarzı yani vergiler, sigorta primleri gibi işçilik maliyeti gibi konularda Çin’i incelemek gerekiyor. Bu çalışmaları ithalatçılardan beklemek doğru değildir. Çünkü onların menfaati döviz kurlarının düşük olup ithalatın artış göstermesidir. Oysa cari açığı azaltmak, işsizliği önlemek, refah seviyesini artırmak gibi iktisadi hedefler için ülkenin kaynaklarını verimli kullanarak üretimi artırmak, ihracata yönelik çalışmalar yapmaktan geçer.
Ülkemizin enerji başta olmak üzere zorunlu olan ithalat ürünleri var. Belli başlı ihracat ürünlerimiz de var. Ancak cari açık ciddi olarak devam ediyor. Diğer yandan enflasyon dizginlenmeye çalışılıyor, diğer yandan da işsizliğe çözüm getirilme gayreti devam ediyor.
Hükümet, işverenler, işçiler, sendikalar ülkenin ithalatı, ürün maliyetleri, verimlilik bizi ilgilendirmez diyebilir mi? Bu konuda çalışmaları, araştırmaları sürekli biçimde ve tüm sektörlerde esnaf ve sanatkarlarımız, KOBİLER, odalar, hatta sendikalar yapmalı, akademik camiaya veri üretmelidir. Sadece kendi zaviyesinden bakış yapanlar çözüm getiremezler, karşı tarafın açısından da bakmak gerekir. Bir hadisinde Peygamberimiz toplum hayatını gemide yolculuk yapanların durumuna benzetir. Bunlardan bir kısmı geminin alt kısmından bir kısmı üst kısmında yolculuk etmektedir. Alt kattakiler su ihtiyaçlarını karşılamak için üsttekilerin yanlarına giderler, bir süre sonra kendi paylarını almak için geminin altından delik açmayı tercih ederler. Eğer yukarıdakiler buna izin verirlerse gemidekiler hep birlikte zarar görürler. Buna engel olurlarsa hem onlar hem de kendileri kurtulur.
Uluslararası ticarette rekabet çok yoğundur. Ülkeler iktisatlarını siyasetlerine göre yapıyor. Ama üreten, inovasyon yapan, iktisadi dengelerini koruyan kazanıyor.
Ekonomiyi düzenleme ve denetleme olmadan tamamen serbest piyasaya bırakmak ne kadar yanlış ise, tüm sektörleri dışa kapamak zaten mümkün değildir. Ancak ekonominin tüm sektörlerinde dengeleri önce bozmamak, bozdurmamak, sonra korumak ve sürdürmek için piyasa analizleri yapmak gerekiyor. Yoksa her şeyimiz yabancı ürünler olur, iktisadi ve teknik ilerleme de gerçekleşmez.