Teşekkürler Bahçıvanlar

1997 yılında mesleğe başladığımda 20 yaşındaydım. Spor sevgisi, Konyaspor aşkı ve medya tutkusuyla kendimi kameraların önünde buluvermiştim. Elimde mikrofon, kamera, o stadyumdan, bu salona koşup durdum yıllarca. Spor bültenleri, programlar, röportajlar derken görsel medyadan yazılı basına transfer olma zamanım gelmişti. Bir dönemi ulusal televizyonlarda, bir dönemi de yerel televizyonlarda olmak üzere meslekte geride kalan 7 yıl içinde mali acıdan sıkıntısı çok ama heyecanı bol bir serüvenin içindeydim. Gazete mi, televizyon mu ikilemi yaşadığım dönemde, Yeni Meram Gazetesi’nin teklifiyle hem heyecanlandım, hem de tedirgin oldum. Medyanın yazılı bölümünü çokta sevmiyor, çalışma koşullarının daha zor olduğunu düşünüyordum. Tam bunları düşündüğüm anda Konya’nın en köklü gazetelerinden Yeni Meram ve gazetenin o dönemki Spor Müdürü Sabit Horasan’ın ısrarlı teklifiyle karşılaştım. Sabit abiyle her karşılaşmamızda daha önce sunduğu teklifi yeniliyordu, “Gel bizimle çalış” diyerek. O dönem Yeni Meram Gazetesi’nde çalışan arkadaşlara da sordum… Teklif var ne yapayım diyerek… ‘Hiç düşünme gel’ dediler ve eklediler; “Devlet gibi kurum, mali sorunun olmaz, çok rahat edersin, hem Sabit abi bu meslekte çalışabileceğin en deneyimli ve babacan insan” sözleri çeyrek asırlık birlikteliğin fitilini ateşlememde etkili olmuştu. Ardından merhum Orhan Berk abinin de desteğiyle bu ailenin ferdi olmak için, o zamanki yeri Mevlana Caddesi kenarında olan Bahçıvanlar AŞ. bünyesindeki Yeni Meram Gazetesi’ne 2004 Temmuz’da iş görüşmesi için geldim. Görüşmeyi gazetenin genç patronlarından Ahmet Bahçıvan ile yapacaktım. Benimle birlikte görüşmeye; Sabit Horasan, Cihat Yazıcı ve Orhan Berk de katıldılar. Tedirgindim. Çünkü Bahçıvanlar’da çalışmanın kolay olmadığı kulağıma çalınmıştı. Aksi, laf anlamaz, kısacası ters bir adam bekliyordum karşımda. İlk görüşmemizde anladım aslında bana denen olumsuz ifadelerin asılsız olduğunu. Yaklaşık 15 dakika süren bir görüşmeydi ve anlaştık. Ahmet Bahçıvan, Sabit Horasan’a dönerek, “Abi şu an yaz dönemi, spor muhabirine ihtiyacımız yok ama böyle bir genci bir iki ay maaş vermeme uğruna kaçırmak istemem. Sen daha önce de pırıl pırıl gençleri gazeteye kazandırdın. Gördüğüm kadarıyla Tolga’nın da, Ali Can’dan, Hüseyin’den, Volkan’dan farkı yok” sözleri içimdeki tedirginliği de yok etmişti. Ardından Sabit abi emekli oluncaya kadar spor muhabirliği, sonrasında da spor müdürlüğünü yaptığım gazetem Yeni Meram’da hemen hemen hiç olumsuz bir anım olmadı. 15 yıl boyunca tam bir aile ortamında çalıştım. Büyük patronumuz Mustafa Bahçıvan; Mustafa amcamız, oğulları ise abilerimiz oldular. Onlar bizi, bizler de onları hiç üzmedik. Gazetemizi en iyi şekilde temsil ederek görevimizi layıkıyla yapmaya gayret gösterdik. Medyadaki 70 yılın ardından gazeteyi devredeceklerini söylediklerinde gözlerimiz doldu. Bizden çok onlar için daha zor olsa gerek... Ama hayat bazen böyle ayrılıkları tattırıyor insanlara. Medyada zirvede bırakıyorlar ama tartışmasız en önde oldukları Basım ve Ambalaj Sektöründe yola devam edecekler. Allah yollarını açık etsin. Bu ayrılığın etkisini elbette bir süre daha yaşayacağız ve Bahçıvan Ailesi’ni hiç unutmayacağız. Mesleğe ve Konya’ya kattığınız değer için yürek dolusu teşekkür. Hakkımız geçtiyse helal olsun, sizler de hakkınızı helal edin. Artık Yeni Meram için farklı bir heyecan ve yeni bir maraton başlıyor. Yine Konya’nın en etkin medya kolu görevini sürdürecek ve kamuoyu yararına çalışmaya devam edecek Yeni Meram’ın bu devirden daha da güçlenerek çıkacağını düşünüyorum. İnşallah yeni yayın döneminde de görevimizin başında olacağız. 15 yıl önceki çalışma azmimiz ve inancımızda bir değişiklik yok. Yeni Meram’ı zirvede tutmak için gayretimiz sürecek. Tüm okurlarımıza saygılar sunuyorum. ----------------