FITRAT VE MUTLULUK

Doğarken getirdiklerin vardır, yanında

Karakterdir adı, silinmez anında

Nevi şahsına münhasır duyguların fıtratında

Yazılmıştı merhamet, temizdi vicdanın da

Lakin içinde doğduğun toplum karmakarışık

Kimisi zulme, kimisi merhamete alışık

Kimisi fıtratıyla kavgalı, kimisi barışık

Vicdanı kör olur, yoksa aileden bir ışık

Atölyedir toplum, sürekli insanı işler

Adalet hakimse sistemler doğru işler

Kültürle şekillenir sosyal karakterler

Kültürün kaynağı vicdansa; gelişir medeniyetler

Üretim çılgınlığı, tüketim çılgınlığını getirdi

Doyumsuz kişilik, merhameti-fıtratı bitirdi

Şişti de; dünyayı bitme noktasına getirdi

Mutluluk ve refah diyerek huzuru bitirdi

Senin için yaratılmışken dünya, kıymetini bilmedin

Mahkumu olduğun sistemin, nedeni sendin

Koptun fıtrattan, yabancı oldun kendine kendin

Ahsen’i Takvim iken; oldun Esfel’i safilin

Mutluluk paylaşılan-paylaştıkça çoğalan bir duygu

Haz-zevk yaşandıkça azalan tükenen bir duygu

Mutluluk toplumsaldır; paylaştıkça yayılan duygu

Haz-zevk bireyseldir; sönümlüdür bekasız duygu

Hazzı-zevki seçtin de; mutluyum sandın

Tükettikçe tükettin, şiştin de mutsuz yaşadın

Bilseydin paylaşmayı-infakı mutlu yaşardın

Zevkin-hazın kölesi isen; yoksa infakın

Eşek misali kalır semerin; anılmaz adın