Dünyanın sonu değil!

Yenilgiler her zaman üzücüdür, ancak galibiyet almak kadar mağlup olmak da futbolun bir gerçeğidir. Ama bazı yenilgiler var ki üzüntünün yanında canını acıtır. Konyaspor, İzmir deplasmanında futbolun doğasında olan bir mağlubiyet aldı, ancak bizim doğamıza ters gelen ise sergilenen kötü oyun. Bizim canımızı acıtan yenilgi değil, Konyaspor’a yakışmayan kötü futbol oldu. Göztepe maçında ilk düdükle birlikte öyle bir Konyaspor izlemeye başladık ki, “Bu maç zor biter” diye hayıflandık. Çünkü bir hafta önce Denizlispor’u pas oyunuyla ve iyi mücadelesiyle deviren Konyaspor, Göztepe karşısında bırakın pas yapmayı daha ilk 10 dakikada 3-0 mağlup duruma düşebilirdi. Neyse ki kaleci Serkan Kırıntılı günündeydi de ilk yarı zor bela golsüz beraberlikle tamamlandı. Teknik Direktör Aykut Kocaman’ın bu kötü oyuna müdahale edeceğini ve takımın kendine geleceği umuduyla sabırsızlıkla ikinci devrenin başlamasını bekledik. Ancak ikinci 45 dakika başladığında da değişen bir şey olmadı. Konyaspor pas oyununu rakibine kabul ettirmek isterken, dersine iyi çalışan Göztepe bizi, bizim silahımız olan presle vurdu… Takımın atağa kalkmasında başrol oynayan Ömer Ali, Miya ve Milosevic de sert pres karşısında vasat kalınca, Konyaspor’un rakip ceza sahasına top taşıması imkansız hale geldi. Sezon başından beri formsuz olan Bajic, 90 dakika boyunca deyim yerinde ise sahada adeta ‘hayalet’ gibi dolaşarak, Konyaspor’un 10 kişi oynamasına sebep oldu. Bu kadar olumsuzluklara karşın Göztepe’nin 10 kişi kalmasıyla ‘acaba’ mı dedik… Ancak, geçtiğimiz sezonlarda olduğu gibi Konyaspor yine rakibinin 10 kişi kalmasını avantaja çeviremedi. Göztepe’nin 10 kişi kalması bile bizi maalesef hareketlendiremedi. Sahadaki 11, bu maçtan puan almayı hiç düşünmedi. Teknik Direktör Aykut Kocaman’ın kulübeden yaptığı müdahaleler de yeterli olmadı. Ve sonuç olarak ilk düdükten son düdüğe kadar son yılların en kötü futboluna imza atan Konyaspor, Aninic’in amatörce yaptırdığı penaltı golüyle mağlubiyeti hak ederek sahadan ayrıldı. Tabi ki bu yenilgi dünyanın sonu değil, ancak ders almamız gereken şeyler var. Ne oldu da bir hafta içinde iki farklı bir Konyaspor izledik, bunun altını iyi irdelemek gerek. Bunun bir yol kazası olduğunu düşünerek, Kayserispor karşısında camiaya yakışan Konyaspor’u izleyeceğimizi umuyorum. Teknik Direktör Aykut Kocaman da maç sonu yaptığı açıklamayla, futbolcularına sert mesajlar vererek, bir daha bu kadar kötü futbol sergilenmeyeceğinin sinyallerini verdi. Bir de devre arasında bu takıma mutlaka ama mutlaka ofansif takviye yapılmalı. Hurtado’nun sürekli sakatlanması, kulübedeki yetenekli genç futbolcuların Süper Lig tecrübesizliği, Bajic’in sezona formsuz başlaması, yükün Miloseviç ve Miya’ya binmesi… Bu gibi etkenleri göz önüne alırsak, devre arasında hücuma takviye kaçınılmaz gibi görünüyor. Ayrıca, Göztepe deplasmanında her sezon olduğu gibi bu sezon da taraftarımız tribündeki yerlerini sebepsiz bir şekilde 30 dakika sonra alabildi. Artık buna bir son verilmeli, bu her sezon tekrar ediyorsa, bunun altında ‘art niyet’ aramamak mümkün değildir!... İzmir’de taraftarımıza yapılanları kınıyor, bir daha olmamasını temenni ediyorum… Her takım taraftarının nice zorluklarla gidilen deplasmanlarda yerlerini zamanında alabilmeleri için emniyetin daha hassas davranması gerekir. Bu taraftarların en doğal hakkıdır…