Üç Puanın Oyundan Daha Değerli Olduğu Bir Maçtı… OLMADI

Geçtiğimiz sezon deplasmanda şaibeli bir şekilde mağlup olduğumuz Kayserispor ile bu kez kendi sahamızda karşı karşıya geliyoruz.

Kayseri’de oynanan o karşılaşma, sadece alınan sonuçla değil, sonrasında yaşananlarla da Türk futbolunun kara sayfalarından biri olarak hafızalara kazındı.

Öyle ki, o maç bahis ve şike soruşturmalarının fitilini ateşleyen karşılaşmalardan biri oldu. Ancak mesele bununla da sınırlı kalmadı.

Maçın ardından Kayserili yöneticilerin yaptığı açıklamalar, kabul edilebilir olmaktan son derece uzaktı. Sanki VAR ve hakem kararlarının etkisiyle değil de tamamen sahada hak ederek kazanılmış bir galibiyet havası estirilmeye çalışıldı.

Bu yaklaşım, futbol kamuoyunun aklıyla alay etmekten başka bir şey değildi. Sezon başında da açıkça yazmıştım, bir kez daha altını çiziyorum.

Bu sezonun düşme adaylarından biri Kayserispor’dur. Aradan geçen zamana rağmen fikrim değişmiş değil…

Günlerden Cumartesi saat 14.30, nispeten soğuk bir hava. Tribünlerde beklenen kalabalığın oluşmamasını soğuk havaya başlamak istiyorum.

Klasik sözlerdir ama bu maç gerçekten kazanılması gereken bir karşılaşma. Ligin ilk yarısının son haftasına girilirken 16 puandayız, Kayserispor ise 14 puanda.

Doğrudan olmasa da en direkt rakiplerimizden biriyle oynuyoruz.

Bu nedenle, tüm Konya camiası gibi benim de aklımdan geçen sonuç belli. İlk dakikalardan itibaren oyunu kendi sahasında kabul eden, kapanan bir Kayserispor izledik.

Böyle bir savunma anlayışını aşmak hiç de kolay değil. Kayseri ise bu oyunda, “bir fırsat bulurum da atarım” düşüncesiyle hareket etti.

Bunu da zaman zaman uyguladı… 14. dakikada net bir fırsat yakaladı, Bahadır izin vermedi.

Kapanan savunmaları açmanın kolay olmadığını söylemiştim; nitekim öyle de oldu. Geriye yalnızca duran toplar kaldı.

Kazandığımız birkaç duran topu da etkili kullanamayıp, isabetli tek şut da çekemeyince soyunma odasına eşitlikle gittik.

İlk yarıya oranla ikinci yarıya daha istekli başladık. Ancak daha önce de ifade ettiğim gibi, kapanan savunmaları açmak kolay değil.

Ceza sahası dışından şut imkânı da bulamayınca üretkenlik iyice azaldı.

Kayserispor ise yine aynı anlayıştaydı; “bir fırsat bulursam atarım” düşüncesiyle oyunu sürdürdü.

Evimizde oynuyoruz; mutlak değil, en mutlak kazanılması gereken bir maç. 60. dakikadan sonra seyircinin de desteğini arkasına alan takım, oyunu daha iyi oynamaya başladı.

Bunun karşılığını da 63. dakikada Umut Nayir’in ayağından aldık: 1-0. 1-0 geriye düşen Kayserispor, bu dakikadan sonra top oynamayı hatırladı ve daha fazla ileri çıkmaya başladı.

Bu öyle bir maçtı ki; uçup kaçtığımız, süper oynadığımız bir karşılaşmadan ziyade, kazanılması gereken, üç puanın elzem olduğu bir maç olarak öne çıktı.

90 artı 4. Dakikada Onugha eşitliği sağladı 1-1

“Üç Puanın Oyundan Daha Değerli Olduğu Bir Maçtı… OLMADI…”