Ne muhalefetmiş ama…

Demokrasi ile yönetilen ülkelerde bir iktidar bir de muhalefet olur. İktidar icraatlarıyla hizmetlerini sunarken muhalefet ise iktidarın varsa yanlışlarını, yapılması gereken yatırım ve hizmetleri sıralar. Eğer bir ülkede muhalefet partileri görevini yerine getiriyor ise, iktidarın da hata yapma oranı düşer. Ülke kazanır, ülke insanı refaha ulaşır.
Bugüne geldiğimizde şu 22 yıllık AK Parti iktidarı sürecinde belki de en büyük eksik, yapıcı bir muhalefetin olmayışı. Ülke genelinde şu anda bir anket yapılsa ve tek soru sorulsa, “Ülkede muhalefet sorunu var mı?” ya da “Ülkede yapılan muhalefeti yeterli görüyor musunuz?” diye, büyük bir çoğunluk muhalefette sorun vardır yönünde tercih yapacaktır. Hatta muhalefet partilerine destek veren kardeşlerimiz dahi “muhalefet yetersiz” görüşlerini bildireceklerdir.
Kimin ne olduğunu, kimin kiminle olduğunu, eski dost ve düşmanlarının kimler olduğunun yaşandığı 14 ve 28 Mayıs seçimlerini birlikte yaşadık. Geçmişte Güneş Motel vakasını yaşamış Türkiye, bu seçimlerde pazarlıkların “alasını” gördü.
Seçimin birinci turunda Zafer Partisi’nin Genel Başkanı Ümit Özdağ, “Kılıçdaroğlu’nun seçimi kazanması durumunda ülkenin bölüneceğini söylemedi mi? Seçim ikinci tura kalınca da ana muhalefetin başkanı Kılıçdaroğlu ile pazarlık yaptığını vurguladı. Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu! Öyle bir anlaşma yapılmış ki, CHP Sözcüsü Sayın Faik Öztrak’ın dahi haberi yok. Parti içi demokrasi bu olsa gerek, tek adam demokrasisi!
14 Mayıs’tan sonraki tabloya bir bakalım, parlamentoda çoğunluk AK Parti’ye gitmiş. Parlamenter Sistemi değiştirecek gücünüz yok. Elinizde kendinizi kurtaracak tek argüman var. “Pazarlık masasındaki küçük partiler ne isterse verelim.” Ümit Özdağ, seçimin kazanılması durumunda İçişleri, Milli Eğitim, Kültür ve Turizm Bakanlığının yanında Milli İstihbarat Teşkilat Başkanlığını istemiş ve anlaşmışlar ancak ortada yazılı bir metin yok! Sayın Özdağ, Güneş Motel’de konuşulanlar Güneş Motel’de kalmıştı. Size bir kariyerli profesör olarak bu bakanlıkların paylaşımını kamuoyuna duyurmak yakışmadı. İYİ Parti’den ayrılmanızın başka sebepleri var mıdır?
Burada tek tuhaf hadise, iki kişinin özel görüşmelerinin kamuoyuna arz edilmesi değil ki! Sizin desteklediğiniz Sayın Sinan Oğan ise Sayın Erdoğan’ı destekleyeceğini açıkladı. Sayın Kılıçdaroğlu milletvekili dağıtımındaki yanılgısını burada da tekrarlamış olmadı mı? Belki Sayın Kılıçdaroğlu’nun hatası, milliyetçi, muhafazakâr kökenli birinin böyle durumlarda gideceği adres bellidir. Sayın Ali Babacan, “Tabanımızdan bazıları Sayın Kılıçdaroğlu’na destek vermeyebilir.” demedi mi?
Gaflar bir değil ki!
Maşallah, yağmur gibi yağıyor. “Konya’da iyi ve kabul görmüş bir adayla yerel seçime girersek seçimi alabiliriz.” dedi. Bu cümleye en iyi cevabı da Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Altay verdi.
“Konya’nın bundan haberi var mı?”
Son incimiz ise yine muhalefetin hatta ana muhalefetin lider Kılıçdaroğlu’ndan geldi. “Afgan göçmenlerin Konya’daki kamplarda özel olarak eğitildiğini iddia etti. Bu kamplar nerededir, kaç kişi eğitiliyor gibi sorular da sormuyor değil!
Sayın Kılıçdaroğlu, bizler Konya’nın çocuklarıyız. Konyalı olmaktan da iftihar ederiz. Konya’nın töhmet altında bırakılmasına gönlümüz razı olmaz. Eğer elinizin altında bir bilgi ya da bölge varsa açıklayın lütfen. En iyisi Cumhuriyet Savcılıklarına suç duyurusunda bulunun. Merak etmeyin, devlet gereğini yapar.
Konya’da genelde biz Afganlı kardeşlerimizi şehirde sanayi bölgelerinde, köylerde ise tarım, çiftçilik ve hayvancılıkta çalışır biliriz. Tarım ve hayvancılığın da bel kemiği Afganlı kardeşlerimizdir. Lütfen bildiğinizi açıklayın.
Muhalefet sorunu var dedik ya, doğru. Tutarsız politikalar, aday tespitinde de kendini göstereceğe benziyor. Yerel seçimlere de bu Afgan mültecilerin kampları kafasıyla girilirse, vay CHP’nin haline.
Geçenlerde de arz ettik. Bu tür muhalefet, memleket için bir kayıp ancak iktidar partileri için de bir lütuftur.
Ülkenin muhalefeti bu. Değişir mi? Yapacak bir şey yok.
Müzmin muhalefete devam.