TERÖR VE BIRAKTIKLARI

Bu hafta bir yangındır gidiyor Allah korusun. Memleketin özellikle Ege Bölgesinde orman yangınları. Oksijen depolarımız ormanlarımız yerle bir olurken orman içinde yaşayan eskilerin tabiriyle dilsiz, ağızsız canlılar kül oldular. Hâlâ da devam eden yangınlar var. Zira en son Hatay ilinde görüldü.

Memlekette her şey teröre endeksli. Bazı görüntüleri izledikten sonra şok oluyorsun. Bir hain, bir şerefsiz, bir insanlıktan nasibini almamış bir terörist; ormanı birkaç yerinden yakıyor. Tek bir gaye var. Kendilerinin tabiri ile T.C.’ ye iş çıkarmak. Yanan ağaçların, orman canlılarının T.C. ile alakası nedir. Yanarak verdiği canın hesabını nasıl vereceksin. Yoksa Zerdüşt’lükte hesap falan yok mu? Ateş her zaman iyi mi olur?

Sonra milletimizin bağrında, özünde, teninde bir yangını yaşadık. Pençe-Kilit Harekat bölgesindeşehit olup mağarada kalan üsteğmenimizin naaşını almaya giden 19 Mehmetçik’imizden 12 tanesi metan gazından dolayı şehit oldu.

12 memleket evladı, 12 yiğit, 12 hayatının baharındaki delikanlılar, 12 can, 12 canların anneleri, 12 canların babaları, 12 şehit ailesi ve yakınları. Rabbim şehadetlerini kabul etsin. Aile çevresine de sabrıcemil versin. Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu demişti ki “Zor olan şehit ailelerine şehit haberini ulaştırmak değil, memleketin şehit haberlerine alışkın olması.”

Şehitlerimizin şehadetlerinde bir görev zaafı varsa gereği yapılmalıdır. Bazı yanlış kararlar yüzünden on binlerce askerimizi Kafkaslarda dondurmadık mı? İçeride hiçbir teröristin bulunmadığı mağarada arama ve şehit naaşı bulunan çalışmalarda ihmal var ise devletimiz gereğini yapar. Zira bu 12 can ne eğitim zayiatına ne de operasyon zayiatına girer. Ateş düştüğü yeri yakar kavurur. Yıllar geçtikçe de acı derinleşir.

Derler ki insanın anne-baba ve ebeveynleri ölünce vücudunda kocaman bir delik açılır. Gün geçtikçe delik küçülür. Ancak evlat vefat etti mi insanın vücudunda küçük bir delik açılır gün geçtikçe, yıl geçtikçe büyür de büyür.

On yıllar önce dayımın torununun şehit cenazesi köyüne ulaştı, aynı gün evli olan şehidin bir oğlu dünyaya geldi, o da köye geldi. Rabbim bir can aldı, bir can verdi. Ancak travması bitmiyor. Dışarıdan zurnanın sesi hoş geliyor. Hani derler ya ölünün helvası iyi olur, tatlı olur. Ancak bizim evde olmasın yeter.

12 canımızın hepsinin bir hikâyesi var. Şehitlerden sözleşmeli er Celalettin Uyanık, Kur’an-ı Kerîm okurken videoya çektirmiş. Şehit olursam paylaşın diyor. Allahu Ekber.

Şehitlerimizden Kani Obi (uzman çavuş) şehit olursam fotoğraflarımı her yerde paylaşın diyor. Allahu Ekber.

Şehitlerimizden kendisi de yetim olan Özkan Özkanlı, kendisi gibi yetim olan öğrencilere 34.000 TL olan maaşından burs veriyordu. Allahu Ekber.

Çoğunun yavuklusu vardı. Söyleyebildiği ya da söyleyemediği. Şehit evlerine asılan şanlı Türk Bayraklarının arkasındaki evlere baktınız mı? Çoğunun çatısı dahi yok. Yıkık dökük evler, barakalar Şehitlerimizin bizlerde çok hakkı var. Belki sizlere arzu ettiğiniz hayatı sunamadık. Sizler bir taraftan vatanın bekasını düşünerek diğer taraftan da ailenizin rızkını temin için sınırlarımızın içinde ve dışında bir mücadelenin içinde buldunuz kendinizi.

Şüheda evleri arasında hiç apartman dairesi, villa, rezidans, site vb. gören var mı? Anne, baba, akraba, yavuklu, arkadaş, sosyal hayat ve insanın nefsine hoş gelen yüzlerce aktiviteyi bir kenara ittiniz.

Akranların sahilde güneşte zevkten yanarken, sen 40℃’lerin üzerindeki yakıcı, can emanetini taşıyarak yandın ve ecel terleri döktün. Akranların ve milletin rahat bir uyku çeksin diye canını siper ettin. Hakkınızı helal ediniz.

Şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyoruz. Yakınlarına sabrıcemil niyaz ediyoruz.

Milletimizin başı sağ olsun.