Ramazan ayına bu yıl da buruk ve mahzun giriyoruz

On bir ayın sultanı Ramazan’ı Şerif’i yarından itibaren yaşamaya başlıyoruz. Öncelikle tüm İslam aleminin mübarek Ramazan ayını tebrik ediyor bu mübarek ayın hepimize rahmet bereket ve hayırlar getirmesini Cenab-ı Allah’tan diliyorum. Geçen yıl idrak edilen Ramazan ayında aramızda olan ancak malum virüs ve çeşitli nedenlerle bu yıl aramızda olamayanlara, başta canım annem olmak üzere hepsine Allah’tan rahmet diliyorum. Aradan koskoca bir yıl geçmesine rağmen bu yıl ile geçen yıl arasında ne gibi fark var diye dönüp baktığımızda çok fazla değişen bir şeyin olmadığını görüyoruz. Yine vaka sayısı artışları, yine kayıplar, yine kısıtlamalar ve yine yapılması gerekenlerin yapılamayacak olması… Çok mahzun geçirdiğimiz geçen yılki Ramazan sonrası yaşanan gelişmelerin en önemlisi ise aşının üretilip uygulanmaya başlanması oldu. Toplumun öncelikli kesimlerinin aşılaması tamamlanırken geri kalan kısım ise belirlenen programla bölüm bölüm aşınlamaya devam ediyor. Ancak hala vaka sayısının artışı ve yoğun bakım ünitelerinin yoğunluğu can sıkmaya devam ediyor. Geçen yılki en büyük duamız olmuştu gelecek Ramazana pandemi bitmiş olarak coşkulu şekilde girmek.  Ama maalesef bu yıl da o coşkudan uzak bir Ramazan yaşayacağız. Hatta 3 haftalık tam kapanma gibi söylemler ne derece doğru olacak bugün yarın belli olacak. Bu durum sadece bizde mi geçerli? Hayır, tüm dünya aynı sıkıntıyla boğuşmaya, mücadele etmeye devam ediyor. Sadece olayın başlangıç noktası olan Çin’de hayat normal gibi görünüyor. Geçen hafta yazdığım Doğu Türkistan yazımdaki o Çin, bugün tüm dünyaya aşı pazarlıyor. Bu olayın birçok teorisi elbette olacak ancak bugünkü yazımın konusu bu değil. Konumuz, geçen yıl yaşanan onca sıkıntıya rağmen hala nasıl oluyor da biz bu yıla da buruk ve mahzun giriyoruz? Neleri eksik veya fazla yapıyoruz da bu sıkıntılar artarak devam ediyor? Bizlerin aslında bunu irdelemesi gerekiyor. Teravihler olmadı, iftar -sahur programları olmadı, bayram gezmeleri kaçak göçek olsa da yaşandı ancak sonrasındaki süreçte geçen zaman bizi yine tuttu aynı noktaya getirdi. Şimdi şunlar yapılmadı, bunlar yapılmadı gibi polemikler bize bir şey kazandırmayacak belki ama herkesin de bir yıllık muhasebesini yapması gerekiyor. Neredeyse her gün yasak olmasına rağmen yapılmaması gerekenlerin kaçak da olsa yapıldığı haberlerini gazetemizde yazdık durduk. Bir dahaki haberde değişen tek şey mekanlar oldu. Dolayısıyla bu da topluma bir şekilde yansıyarak bizleri bugünlere getirdi. Teravihlerin kılınamayacak olmasına, iftar sofralarının topluca kurulamayacak olmasına takılmamak gerekiyor. Sonuçta bunları evlerimizde de yapmak mümkün, asıl olan farzları yerine getirmek ve layıkıyla yapmaktır. Hesabımızda "Teravihi niye camide kılmadın?" diye bir satır olmayacak ama "Farz olanı niye yapmadın?" diye bir sorgu olacak. Kendimizi bu Ramazan buna hazır edelim. Bakın geçen yılın kopyasını yaşıyoruz ve bu gidişle yaşamaya da devam edeceğiz gibi görünüyor. Yayılımın önüne geçmek için HEP BİRLİKTE MÜCADELE sürdürülmesi gerekiyor. Allah cümlemize hayırlı bir Ramazan yaşamayı nasip etsin. Dediğim gibi bu yılki Ramazan benim için çok daha buruk ve mahzun, çünkü geçen yıl en azından telefonla da olsa sahurlara birbirimizi uyandırdığımız ailemizin bir tanesi annem aramızda değil. Tüm vefat etmişlerimize tekrar Allah’tan, geride kalan bizlere de merhamet diliyorum. Hayırlı Ramazanlar, kalın sağlıcakla…