Lambasız Kavşak!..

Kavşak önemli bir konu sevgili okurlar. Bu kavram, “kav”ve “şak” kelimelerinin birleşmesinden meydana gelir.

Kav dediğinizde, ağaçların gövdesinde veya dallarında yetişen bir tür mantardan elde edilen ve çabuk tutuşan, süngerimsi madde, akla gelirken aynı zamanda yılanın deri değiştirirken attığı deriye de kav denir. Bir zamanlar Kav diye harika bir kibrit markası olduğunu da hemen unutmadan söyleyelim. Kav kibriti olan, yanında çakmak filan taşımazdı. Çünkü, kav kibrit kutusu çakmaklardan çok daha fiyakalıydı!

Şak ise, enlice bir şeyle vurulduğunda çıkan sesi anlatır. Yarma, yarılma, yarık, çatlak anlamlarını taşır.

Yanmaya en uygun kav ile yarma ve yarılmanın ifadesi olan şak bir araya gelince, kavşak olur derseniz, kavşak oluyor!

Olunca da… Bu kavşaklarda yanan, kafası yarılan, kaza ve yaralanmaların çok olduğu bazen ışıklı, bazen ışıksız, geçmenin cesarete, durup beklenenin sabra ve hoşgörüye ait olduğu yerler akla geliyor.

Kavşak açılışlarında bulunmuşsanız, konuşmalardan sonra en çok ne yapılır, sorusunun cevabı ise iki “şak” kelimesinin yan yana getirilmesi sonucunda elde edilen “şakşak” yani alkış, olduğunu da bilmeyenimiz yoktur.

Böyle olunca da, kavşak ve şakşak ayrılmaz bir ikili oluverir.

Sonra da şakşaklarla birlikte, o kavşak bulunduğu semte, mahalleye emanet edilir!

Aksaklık olduğunda da, ben bilmem, abim bilir, emir gelmedi, talimat yok, geldiğinde gelip bakacağız denir, gelen olmaz!

İşte onun içindir ki, bazı kavşaklarımıza bakan yok, ilgilenen yok, sevabına bir gelen yok!

Anlaşılan, kazara filan yıkılsa, kim yıktı bu kavşağı diyeceklerine, sebep olanlardan Allah razı mı olsun diyecekler bilmem!

Netice, kavşağı yapıyoruz, gelen-geçenle başbaşa bırakıyoruz!

Eskiden “Devlet Su İşleri bırak bu işleri” derlerdi ya, bu sözü o kurumdan geri aldı vatandaşımız, şimdi “belediye adı neyse işleri, bırak bu işleri” demeye başladı!

Arkadaşlarımız aylardan beri trafik lambası olmayan, konmayan, herhalde hiç düşünülmeyen ve her gün birkaç kaza olan bir kavşaktan bahsediyorlar.

Şehit Aileleri Derneği ve Gazeteciler Cemiyetinin bulunduğu mahallin önündeki kavşak bu bahsedilen kavşak.

Vatandaşımız, arkadaşlarımızın ifadesi ile kavşağa “kavuşak” diyor amma, hergün bir kaç tane kazanın olduğu yerde maazallah, kavuşturmayacaksınız insanları.

Ali Sait Öge kardeşimizin dediği gibi, Yoksa bu kavşağın fıtratında hergün bir kaç tane kaza olma hali mi var?

Sevgili Belediyemiz, kavşaklardan, göbeklerden, alt geçitlerden, köprülü kavşaklardan yana olan dertlerimizi ve şikayetlerimizi ara-ara yazıp paylaşıyoruz…

Herşeyi gördüğü, duyduğu, haberdar olduğu en yetkili ağız tarafından tescil ve tasdik edilen yetkili kardeşlerimiz, insanlar ölüp gittiğinde mi, koşup geleceksiniz?

Yarın bu ve benzeri kavşaklarda insanlar hayatını kaybederse;

Zaten biz bir şeyler yapmayı düşünmüştük, projesini filanda yapmıştık, lamba koyacaktık lafları sizleri kurtaracak filan mı sanıyorsunuz?.

Bu kavşak Allah’tan göz önünde bir kavşak!

Gözönünde olduğu için görülemiyor demek ki…

Ya göz önünde olmayanlar?

Vah ki, vah!…

Onlar kime emanet bilmem!

Mahalle muhtarına filan mı?

Büyükşehir olma vasfına eriştikçe, büyüdükçe ve de geliştikçe, trafik konusunda kaplumbağa hızında ilerliyoruz dediğimizde, galiba küsüyorsunuz!

Siz bu şehre küserken, bir yandan da, kazalar oluyor…

Lambasız kavşak olur mu?

Mübarek Ramazan ayında millet oruçlu…

Kafalar dalgın…

Dikkatler dağınık…

Araçlar birbirine girdiğinde, burada lamba niye yok denildiğinde, takacağız, takılacak

İstasyon yolu eskisi gibi araçların nadirattan geçip gittiği yol değil…

Belki Londra asfaltı değil lakin, araçların farklı istikametlerinden geldiği oldukça ilginç ve tehlikeli bir kavşak…

Bu kavşak, acil lamba konması gereken bir kavşak! Yarın, maazallah ölümlü kazalar yaşanırsa, siz orada bütün gün ne yapıyordunuz, işinizin adı neydi diye sorarlar da, verecek cevap bulamazsınız!