Kara diken!

Gül varken, sümbül varken, lale varken, leylak varken, menekşe varken nedir bu diken sevdası? Nedir bu dikene olan hayranlık?
Dikeni güllere sarsasınız, üzerine gülsuları serpseniz, diken dikenliğini belli eder. Bu iş karganın bülbül olmaya heveslenmesine benzer sevgili okurlar.
Kara dikenleri güllere sarıp, az mı bozdular kimyamızı, az mı allak bullak ettiler dünyamızı!
Gülün dikeni vardır, doğrudur. O dikenin amacı, gülü korumaktır. Güle uzanan hoyrat elleri nezakete, nazikliğe davettir anlayana…
Diken arayan, ne güle bakar, ne sümbüle…
Diken demek, haset demektir…
Fesat demektir!
Kıskançlık demektir!
Hile ve desise demektir!
Entrika demektir!
İçten pazarlıklı olmak demektir!
Diken arayanın kararan ruhunda ve kalbinde sevgiden bir nişane göremezsiniz!
Dikenin gayesi, acıtmaktır!
Kanatmaktır!
Yaralamaktır!
Deşmektir, deşelemektir!
Mutluluğu, güzel günleri, umutları, hayalleri kabusa çevirmektir!
Gül bahçesine, lale bahçesine diken dikmenin bahçelere ayrı bir anlam katacağını söylemek ve diken ekmek işte böyle bir talihsizliktir.
Diken sevenler, insan hayatlarını diken bahçesi haline getirenler, korkuyu, endişeyi, kargaşayı, karmaşayı ve kaosu insanlığın başına bela edenlerdir.
Diken tabiatlılarda tatlı söz yoktur.
Kaba-saba imalar, laf sokuşturmalar, filanca hakkında diyorlar ki diye başlayan kafa ve zihin bulandıran cümlelerden oluşan iftira dolu konuşmalar onlara aittir.
Bu insan böyle yapmaz, ben onu iyi tanırım, asıl sahtekar da sensin, yalancı da sensin, namussuz da sensin, edepsiz de sensin, diyebilecek insan sayısının neredeyse hiç kalmadığı dünyamızda, diken tabiatlı insanlara meydanı boş bırakmak demek facialara ve felaketlere buyur gel demekle eşdeğerdedir.
Bugün şöyle bir etrafınıza bakalım ve birde kendimize!
Diken tabiatlı olanları, yalancıları, sahtekarları, göz boyayanları, açıkgözleri ağzı açık dinleyen, helal olsun adama diyen bizler değil miyiz?
Diken tabiatlı insanlarla uzatılan el, paralanmaya, yaralanmaya hazır el demektir lakin, elimizi uzatmakla kalmayıp, onları kucaklayan, her söylediklerine inanan, kanan, aldanan da bizlerin ta kendisi değil mi?
Doğrulardan kaçışımız, doğru söyleyenlerle hiç işimiz olmaması nereye kadar devam edecek?
Onuncu köyler, Doğrucu Davutlar, bizi kendimize getirmeyi başaramayan bir dizi olay sonrasında ne işimiz var, bundan böyle dikenlerle, diken tarlalarında demeyecek misiniz?
Susmak, sessiz kalmak bundan böyle çare değil. Deniz bitti kara göründü, kara!..
Gül bahçesinde sıkılan, lale bahçesinde bunalan, leylaklar altında adeta zorla tutulduğuna inanan, şu diken tarlasında ne var-ne çok diye meraktan ölüp gidenlere benziyoruz!
Diken aramak bela aramaktır.
Dertsiz başınıza dert almaktır!
Macera aramaktır!
Diken aramak değişik bir hastalıktır, paratonerlerin yıldırımları çektiği gibi, diken arayan da dikenle ilgili ne kadar olumsuzluk varsa onları üzerine çeker.
Diken arayana, sevgi aratamazsınız!
Hoşgörü aratamazsınız!
Anlayış, asgari müştereklerde bir araya gelme, ikna olma gibi duyguları izah edemezsiniz.
Dikenin gayesi, amacı, hedefi, yırtmaktır, parçalamaktır, kanatmaktır!
Ömür boyu diken arayan insan, son nefesini vermek üzereyken pişman olsa, çağırın şu kırdıklarımı-döktüklerimi, canını acıttıklarımı, helalleşeyim dese ne olacak?
Gelen hakkını mı helal edecek?
Gülün dikenine vurgun olanlar! Kara dikenlere karasevda olup sen benim için gülden üstünsün diyenler! Diken tarlalarında kendini mesut ve bahtiyar zannedenler!
Ömür boyu gülü, sümbülü, laleyi, leylağı ve menekşeyi hiç sevmediniz!
Hep sever göründünüz!
O görüntünün altında kara dikenlerin nefreti, acımasızlığı, merhametsizliği ve korkunçluğu yatıyordu hep!
Diken kötülüğün, fenalığın sembolüdür. Diken seven, diken peşinde koşan, diken arayan, diken soran, dikeni bulur da, gülü bulamaz.
Sevgiyi bulamaz, hoşgörüyü bulamaz, ne bu dünyası, ne de öteki dünyası abad olur!
Hz. Mevlana, bu konuda bakın ne söylemiş, “Ey diken arayan kimse! Cennete girsen bile, orada senden başka diken bulunmaz.”