Hafta Sonu Esintileri

Haftanın Sözü;
■ Eşeğe semer seçilirken fikri değil ölçüsü alınır. Eşek olursan ölçünü, insan olursan fikrini alırlar.

***
Yılın haberi;

   Cumhuriyet’le yaşıt ve Cumhuriyetin yetiştirdiği ilk İlaç Sanayii duayenleri içinde hayatta kalan son Eczacı ve Sanayici M.Adil Karaağaç’ın cenazesi, büyük bir seven ve sayan kitlesinin katılımı ile bugün Teşvikiye Cami’ninde kaldırılarak Zincirlikuyu Kabristanında toprağa verildi.    

   29 Ekim 1923 Konya doğumlu M. Adil Karaağaç, Atatürk’ün işbaşında olduğu 2. dönem Konya Milletvekili ve Kapu Camii İmam ve Hatibi Avukat Mustafa Feyzi Karaağaç’ın oğlu idi. Konya Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi’nden mezun oldu. İlk eczacılık hayatına Konya’da Halk Eczanesini açarak başladı. Sırası ile Konya Ecza deposunu kurdu. İlaç hammadde ve sağlık malzemeleri ithalatçılığı ve kendi adını aldığı ilaç ruhsatları ile ilaç üretimine adım attı.

Bilim İlaç Sanayii A.Ş. ortağı olarak genel müdürlük ve yönetim kurulu başkanlık görevini yürüttü. Bilim İlaç Sanayii’ni ülkenin önde gelen kurumlarından biri haline getirdi. Kopaş Kozmetik A.Ş.’yi kurdu. 1974’te Bilfar Holding A.Ş.’ni kurdu. 70 yıla yakın uğraş verdiği Türk ilaç ve kozmetik sektörünün önde gelen kuruluşlarının başkanlığını yaptı. Türk Eczacıları Birliği kuruluşu ile 5. Bölge Eczacı Odası kurucu başkanı olarak 17 yıl görev yaptı. İlaç İşverenler Sendikası Yönetim Kurulu üyeliğini uzun yıllar sürdürdü.  Memleketi Konya’ya, M.Adil Karaağaç Anadolu Meslek Teknik Lisesi’ni armağan etti.

Türk İlaç ve Kozmetik Sanayii öncülerinden, yaşamını Cumhuriyet  Türkiyesi’nin demokrasi, ekonomik kalkınma,  eğitim ve çağdaşlaşma idealine adamış,  hayırsever, mütevazi, beyefendi ve örnek aile babası, Gülseren Karaağaç’ın sevgili eşi, günümüz İlaç ve Kozmetik Sanayii üreticisi evlatları Kemal, Bülent ve Alp Karaağaç’ın babası     M.Adil Karaağaç artık, sevenlerinin gönlünde yaşayacak. ( Hürriyet)

—

Seçmeler

■ Tevekkül bâdbânın kıl küşâde fülk-i ihlâsa
Eser bahr-i emelde bir muvâfık rûzigâr elbet
İhlas gemisiyle yolculuk yapmak istersen tevekkül yelkenini aç. Böyle yaparsan, bir gün gelir, emel denizinde elbette uygun rüzgar esmeye başlar. (Fıtnat Hanım)
■ Milyonla çalan mesned-i izzette serefrâz,
Birkaç kuruşu mürtekibin câyı kürektir!

(Ziya Paşa)

■ Meyân-ı güft ü gûda bed-meniş ilhâm eder kubhun
Şecâat arzederken merd-i kıpti sirkatin söyler. (Dedikodu meydanında kötü insanlar yaptıkları kötülüklerden bahsederler. Bunun gibi hırsızlar da cesaretlerini anlatırken fark etmeden çaldığı şeyleri de anlatırlar. (Ragıp Paşa)
■ Anmaz oldun bizi mihrinle muhabbet
bu mudur
Yılda bir görmez olduk seni ülfet bu mudur
(İzmirli Ruhi)

■ Her şahsı Hakk’ı mahrem mi sanırsın
Her tac giyen çulsuzu Edhem mi sanırsın
En ummadığın keşf eder esrâr-ı derunun,
Sen herkesi kör, âlemi sersem mi sanırsın?
(Ziya Paşa)
■ Pür ateşim açtırma benim ağzımı zinhar
Zalim beni söyletme derunumda neler var.
(Süleyman Nazif)

—
Yeni  atasözleri
1-Parasız, kocasız, kararsız kalmayacaksın!
2-Hayatın dikiş yerlerinden atmasına izin verme! İğne de senin elinde iplik de!
3-İktidarsız erkeklere duyurulur! Bolca su için! Suyun kaldırma gücünden yararlanın!
4-Anadan duymayan kız öğüt almaz, Babadan görmeyen oğul sofra kurmaz.
5-Hayatı çocuk gibi yaşamaya bak. En ufak şeylere sevin, çığlık at, en büyük dertlere saf saf bak.
6- Cesaret insanı zafere, kararsızlık tehlikeye, korkaklık ölüme götürür.
7-Aşk bir kum saati gibidir. Kalp dolarken beyin boşalır.
9- Erkekliğiyle övünüp durur bütün erkekler, oysa hepsi kadından doğmuştur.
—
Erzurumlu-Kayserili
■ Erzurumlu bir adamın kamyonu çalınır. Adam aramaya çıkar. Parkta iki sevgili görür, erkek kıza der ki;

– Senin gözlerine bakınca tüm dünyayı görüyorum.

   Kamyoncu yaklaşıp bir istek de bulunur;

   – Babaaan heeeeyrine bii bak bağiiim bizim kamyoniii da göriiimiseeeen!

   ■  Kayserili bir hayvan tüccarı ineğini satmak için pazara götürür. İnek ahırdayken ineğin gözü önünde on bin lirayı sayıp cebine koyar. Pazarda ineği on iki bin liraya satmak isteyen tüccara derler ki:
“Bu inek on iki bin lira etmez…”
Kayserili yemin eder:
“Vallahi de billahi de bu inek sabahtan on bin lirayı gördü.” 
■ Taksinin yokuşta frenleri patlamış, müthiş bir hızla aşağı iniyor. Kayserili müşteri bağırmış:
“Durdur şu arabayı…’
Şoför panik içinde haykırmış:
   “Durduramıyorum…”
“O zaman taksimetreyi durdur hiç değilse…”

■ Erzurum’a alış veriş için gelmiş köylünün biri fırından taze ekmek almış, karnını doyuracak. “Bir de ucuzundan katık bulsam fena olmaz” diyerek sergilerin önünde aranıyor. Bir ayakkabı tamircisinin yumuşasın diye köseleleri attığı su teknesini, pekmez sanarak soruyor.

“Olo, Bakkal! Bekmez kaça? “
“Ne edeceksen?”
   “Bu somunu batırıp yesem ne olur”
Eskici müzipçe gülümsemiş:
   “Beş guruş olur!”
Köylünün fiyata aklı yatar, ekmeğini yedikten sonra keseyi çözüp eskiciye beş kuruşu uzatır ve
   “Olo bakkal! Sanma ki köylü eşşek, senin pekmezin datli değildi!
—

Temelin Yeri;

  Cemal, yolun karşı tarafındaki evinde oturan Temel’e seslenir:
“Uy uşak, senin davarların arasında sigara ya da nargile tiryakisi olan

var mudur?”
Temel, şaşkın bağırır:
    “Uy sen delirdin mu, hiç davar tütün içer mi?”
“Öyleyse senin ahır yaniyu.