Daha, neyi göremiyor, neyi anlayamıyorsunuz?

Gaziantep’te kendi halinde bir sokak düğününde, kalabalık arasına karıştığı söylenen canlı bomba, 56 kişinin hayatını kaybetmesine neden olabiliyor!

Cizre de, Polis noktasına yakın bir yerde patlatılan bomba yüklü araç, 11 polisimizin şehit olmasına yol açarken, yüze yakın yaralıya ve Çevik Kuvvet binasının harabeye dönmesine yol açıyor. Mardin’de, Şırnak’ta, Hakkari’de devam eden çatışmalarda artan şehit sayısı karşısında dayanamıyorsunuz!

Daha bir kaç gün önce, Van- Çaldıran İlçesinde Tendürek dağlarında çıkan çatışmada 8 şehit verdi askerimiz.  1 Teğmen, 2 Astsubay, 5 Uzman Çavuş şehit oldu!

Hakkari Şemdinli’de de yol güvenliğini sağlayan askerlerimizle teröristler arasında çıkan silah çatışmada 5 askerimiz şehit düştü.

Acı başlıklar, hemen birbirinin aynı ifadeler ve sonunda şehitlerimiz memleketlerine uğurlandılar diye sona eren cümleler!

Ardından birkaç kare fotoğraf, şehidimiz toprağa verildi diye birkaç satır. Bazı şehirlerde binlerce insan tarafından, bazılarında birkaç yüz kişiyle toprağa verilen şehitlerimiz.

Bir zamanlar bizden izinsiz kuş uçurtmadığımız sınırlara, dağlara, ovalara ve tepelere sahiptik.

Şimdi her birinde sayısını unuttuğumuz kadar şehit veriyoruz.

Sınıra yakın şehir ve kasabalarımız uzunca bir süredir terör tehdidi altında.

Suriye’de devam eden savaşta tarafların attıkları bombalar, şehirlerimize, ilçelerimize, köylerimize düşmeye başlayalı çok oldu.

Pusular, tuzaklar yolda-belde, dağda-tepede, ovada!

Canlı bomba nerede kalabalık var, fırsat kollar halde!

Patlayıcılarla yüklü araçlar, nerede patlayacak, nerede patlatılacak soruları boşlukta dolaşıyor!

Roketatarlı teröristler şehirlerimizi ve ilçelerimizde neyi hedef almışlarsa vurup-kaçıyorlar!

Adamlar kimseye görünmeden, elini kolunu sallaya nasıl gelebiliyorlar?

Gören yok mu?

Takip eden yok mu,?

Engel olan haber veren, haber ileten yok mu?

Her havada kalan sorunun cevabı;

Gaziantep olarak, Cizre olarak, Van olarak, Mardin olarak, Hakkari olarak, Şırnak olarak, Bitlis olarak, Elazığ olarak, Şemdinli olarak acı, gözyaşı, keder ve kahreden üzüntü olarak geri dönüyor!

Her şehrin, her ilçenin, her dağın adı şehitlerle ve yaralılarla anılıyor.

Bu şehitler, kimin şehitleri?

Daha, neyi göremiyor, neyi anlayamıyorsunuz?

Neredesiniz demokrasi nöbetleri tutmaya gidiyoruz diye paylaşmadığı kimse kalmayanlar!

Neredesiniz şehirlerine şehit cenazeleri gelen şehirler?
Kaç şehit cenazesi geldiğinden hala haberi olmamış gibi davranan Konya, neredesin?

Neredesiniz Başkanlar, Sivil Toplum Kuruluşları, duyarlı insanlar, neredesiniz?

Neden o demokrasi meydanları bomboş!

Sabah ezanlarına kadar tuttuğunuz o nöbetlerniye yok!

Birlik ve beraberlik çağrısı diye okunan o Salalar niye okunmaz?

Hani şehitler ölmez diye haykıranyüzbinlerin serzenişleri?

Ay yıldızlı bayrakları kapıp demokrasi meydanlarına koşanlar, beklediğiniz ne?

Bu şehitler, kimin şehitleri?

Daha, neyi göremiyor, neyi anlayamıyorsunuz?

Acı, şehitlerin ıstırabı ile bitmiyor sevgili okurlar, birde onların geride boynu bükük bıraktıkları var.

Şehit düşen vatan evlatlarının yetişip geldikleri evleri, köyleri, mahalleleri gördünüz mü?

Hicran yaralarının yürekleri dağlayanları oralarda…

O evlerin fotoğrafları yayınlanmalı, yayınlanmalı ki, vicdan sahiplerinin vicdanı sızlasın!

Biz bu şehit ailesine yardım etmeyeceğiz de, kime yardım edeceğiz diye insafa, merhamete gelsinler!

O aslanları, o kartal bakışlıları, o vurduğu yerden ses getirenleri, gözü karaları, gözünü budaktan esirgemeyenleri, en zor, en imkansız, yavan ekmeğine katık bulamadığı şartlarda büyüten, yetiştiren, vatan savunmasına gönderen anayı-babayı gördünüz mü?

Yirmi yaşına eriştirdiği, okutup Uzman Çavuş, Astsubay, Subay yaptığı, Polis yaptığı, babasının aslanım dediği, koç yiğidim dediği, anasının, seni Yaradana kurban olayım kuzum dediği, göreve gönderdikleri evlatlarının, tam geri dönüşünü beklerlerken, dönüş hayalleri kurarlarken, al bayrağa sarılı tabutu ile evine geri gelişini, vatan sağolsun diye karşılayan babaları, gözyaşları dinmeyen, tabutuna sarılıp ağlayan anaları, boynu bükük asker -polis eşlerini ve çocuklarını gördünüz mü, dinlediniz mi?

Dinleyin çünkü, kimseden hiç bir şey istemediklerini hayretler içinde, şaşkınlıklar içinde görecek ve duyacaksınız!

O aziz şehitlerin, vakur duruşlu geride kalanları ve yakınları onlar!

Bakın hallerine, durumlarına, bakın yaşadıkları evlere, bakın üstlerine başlarına!

Bu şehitler, kimin şehitleri?

Daha, neyi göremiyor, neyi anlayamıyorsunuz?