SINAVLAR TAMAM

Gençlerimizin bazılarının 1 yıl bazılarının daha iyi hazırlanabilmek adına 2 yıldır hazırlandıkları LGS ve YKS tamamlandı. LGS 15 Haziran’da tek olarak gerçekleştirildi. Tüm veli, öğrenci ve eğitim camiasının ortak kanaati son yılların en zor sınavı. Doğrudur. Bazı veliler işi abartarak sınavı adli boyutlara dahi taşımanın arifesindeler.
Değerli veliler atladığımız konu şu olsa gerektir. Diyelim ki geçen seneki sınavda sorulan sorular bu seneye göre çok kolaydı. Efendim bu sene sınava giren öğrenciler ile geçen sene sınava girenler yarışmıyor ki. Sorular zor da olsa kolay da olsa bu seneki sınava girenler yarışacaklar. Dolayısıyla sınavda tüm öğrenciler için bir adalet söz konusu.
Bir hafta bir milli ara verdik, okullarımız açık ancak orta dereceli okullarımızda bir devam söz konusu değil. Saygıdeğer eski öğretmenlerimiz (hocalarımız) sizin zamanınızda gördüğümüz hatta aşina olduğumuz son hafta yazılı ve sözlü sınavları tarih oldu. Anlatsak da yeni nesil inanmaz, hadi oradan abartmayın der.
Sonrası mı? YKS. Yükseköğretim Kurumuna Geçiş Sınavı. O mübarek yıl ya da yıllardır öğrencilerimizin hazırlandığı sınavda 21-22 Haziran Cumartesi ve Pazar günü yapıldı. Hayırlı olsun.
Bir yerde birkaç hata birden var. Eğitim sisteminde mi, öğretim sisteminde mi bilinmiyor. Teşbihte hata olmasın geleceğimizin teminatı olan yavrularımızı, gençlerimizi kulvarlara dolduruyoruz. İfade şu, bir okusun bakalım. Kulvardaki kuzucuklara bakıyorsunuz gözler neler konuşuluyor. Bir göz ben dershane yüzü görmedim diyor. Bir göz benim okulum taşrada idi okulun eğitim, öğretim düzeyi ona göreydi diyor. Bir göz ben devlet okulunda okudum, okul notum özel okulların şişirme puanlarına göre düşük diyor. Bir göz ailemin ekonomik durumundan dolayı kaynak kitap alamadım, almadılar ne yapayım diyor. Hele bir göz var ki ben zaten mecburi eğitimden dolayı okudum. Zira zaten aile bütçesine katkı için çalışmaktayım diyor. Bu göz söylemlerini çoğaltabiliriz. Zira gözler yalan söylemez, doğruları söyler. Bir üst akıl konuşan gözlere bakmadan kuzularımızı, gençlerimizi kulvara sokup tabancayı ateşliyor.
Sınavdan çıkan gözlerin söylemlerini yazmaya kalemler yetmez. Ailesinin fazla bir şey veremediği ancak isteğinin üst düzeyde olduğu olayın mağduru öğrencim ne yapsın? Şartları adilleştir ve öğrenciden iste. Bir şunu ihmal etmemek lazım. Bazı insanlar okuduğunu bir seferde doğru anlarken bazıları ise üç sefer okuyunca yarım anlıyor maalesef.
Ondan sonrası mı baskılar, baskılar. Ortaokulda not ortalaması 100 üzerinden 94 olan öğrencinin velisinin söylemine çok şaşırdım. İlk dönem iyi çalışsaydın 96-97 olurdu diyor. Ayıptır yahu. Bu çocuklar, gençler hem hayatlarının en delikanlı çağını yaşıyorlar hem de hummalı bir şekilde çalışıyorlar. Ebeveynlere sormak lazım. Sen çocuğunun yaşındayken böyle mi çalışırdın diye. Cevapları manidar. Bu kadar çalışsaydım doktor olurdum, diyor.
Veliler kendi başaramadıklarını evlatlarından, torunlarından bekliyorlar. Şu anda meslek olarak tıp ve yazılım alanlarında istihdam garantisi var güya. 30-40 sene önce bilgisayar öğretmenliği revaçta idi. Şu anda devlet dahi atamalarını yapmıyor.
Tıbbı ele alalım mı? Belki gelecekte insanımız sağlık birimine gidecek. İdrar, kan ve diğer tahlilleri kapsamlı bir şekilde yapıldıktan sonra yapay zeka tarafından değerlendirilecek. Hastalığın muhtemelen şu ya da şu olabilir denilecek. İnansak da inanmasak da bu iş buna doğru gidiyor.
Evlatlarımıza söyleyeceğimiz şu. Hem onları psikolojik olarak rahatlatmak adına sınavla ilgili konuları konuşmamak. Bir arkadaşım trafik kazası geçirmiş ve hastaneye yatmıştı. Ziyaretine uğradık. Hastane odasına bir mesaj yazmış ve asmış. “Lütfen kazayı hatırlatmayınız.” Hem bu saatten sonra ne faydası olacak ki. Belki hatalar zincirinin tüm yükünü sınavzelere yüklemek de hak değildir.
Milyonların, yüzbinlerin zor şartlarda yarıştığı ve birçoğunun istediği bölüme giremeyip elendiği bir dünyadayız. Az da olsa mutlu bir kesimin istediği bölüme girebildiği bir sınavı veya sınavları birlikte yaşadık.
Bizim konuşmamız ya da başımızı öne eğip düşünmemiz, çözüm bulmamız gereken konu okulu bitirip diplomayı alıp keplerin havada uçuştuğu ortamdan sonrası.
Evlatlarımızın bahtları açık olsun. Onlar değerli insanlar. Lütfen üzmeyelim.