TARİHE BAKIŞ

Baktım da tarihe, zalimin zulmüne
Önce fitneyi sokmuş İslam’ı milletin özüne
İstibdada karşı Hürriyet diyerek çıkmış halkın önüne
Girmişti zifiri-fikir lakab-ı-aydınlar’ın özüne

Nice zalimler geçti İslam’ın çiğnenmiş diyarından
Kıyama kalksa da, haykırsa kanlı mezarından
Koparır feryadı, görünce neslinin ahvalından
Yanar da yüreği, yeniden girer makbere kahrından

Düştü de imamesi tesbihin, dağıldı tanesi tarumar
Zehr-i-hüsrânı içti de alemi İslam, çatladı dudaklar
Mukaddesdi hani! candan iman ve vatan, nerede ıssız aşiyanlar
Mamurdu vatan, ötmemişti hiç bu kadar baykuşlar

Kök salmıştın üç kıtaya zulüm yoktu, hakimdi Adalet
Ayrım yoktu, ırk-renk-din-dil eşitti herkese Adalet
Mâraz-ı-ırkı soktular içimize de, kalmadı haysiyet
Kürt-Türk-Arap dediler böldüler, neymiş kavmiyet
Hüsrana nazır olunca kavmiyet, meğer yalanmış medeniyet

Mahsundu kuşlar-ceylanlar, müteessir tabiat
Hüzne boğuldu karanlıklar içinde tabiat
Yuvasından alınıp atılan perişan mahlukat
Zalimin keyfine kurban edilen bunca hayat

Açalım tarihin sayfalarını, bakalım bir bir
Açalım kabrini şehidin belki anlatır dirilir
Kaç dipçik altında ezilmiş kafalar, kim bilir
Saklıdır anıları şühedanın türbelerde, dirilir

Makberi şüheda’dan gelen; işte haberler
Belirsiz hüviyyetler, paramparça yüzler
Dibe vurmuş alçaklığın kinyile, oyulmuş gözler
Süngülerle deşilmiş binlerce bedenler
Beşiğinden alınmış boynu vurulmuş nice bebekler
Kesilmiş-ezilmiş kafalarda sırıtmış dişler
Gövdeden koparılmış bacaklar-kollar ve eller
Diri diri gögsü baltalanmış, memesiz valideler
Pürnur saçları Şüheda kanıyla boyanmış dedeler
Nice gövdeler var, sıralı sokulmuş şişler
Sancağıyla birlikte makberde bekliyor Mehmetler
Hakikat budur; bir de medeniyet dediler emperyalistler

Ey! Alem’i İslam gaflete düştün, kapı açtın düşmana niçin?
Bir bu kadar yüz yıl geçti de; hala ders almadın niçin?
Tarihe bakıp da ders alsan bari, hiç mi yanmıyor için
Ruhu alınmış diri mevta’ya döndün niçin?

İçimizde kokuşmuş leşten farksız, binlerce can
İstiyor bölünsün vatan, kopsun İslam’dan sönsün iman
Cüda kalınca vatan’dan, nedamet fayda vermez inan
Su uyur da vallahi düşman uyumaz gaflete düşme aman

Delikanlım! atalete kapılma, sermayendir yegane kültürün
İlme-bilme-ahlaka dönük olsun yüzün sözün-özün
Arkadan vuran alçakları tanıyın yüzüne tükürün
Bir de uşağıysa küfrün, binlerce kere tükürün
Onlara alkış tutan yüzsüz kahpelere tükürün
Kimliği münafık, asla güvenilmez söze tükürün

Farklı olsa da dini-dili-ırkı, unutma! kardeşindir Adem’den
Kapı açma zulme, vazgeçme asla merhametten
Helala-harama dikkat et, ayrılma adaletten
Dik dur! Âtiye koş! kurtul ataletten
Unutma! emanettir vatanın sana Şüheda’dan
Aldı rengini Albayrağın Şüheda kanından
Hasretti ay ve yıldız, Şüheda kanına, indi semadan
İnmesin Bayrağın-susmasın ezan, kopma vefadan