Otizmli çocukları yuhalamak ne demek!

Bir anneyi otizmli çocuğu yüzünden 'benim utanılacak bir şeyim yok' demek zorunda bırakan kolektif kötülük, merhametsizlik silsilesi... Çok şükür yine utandık. Aksaray'daki Mehmetçik İlkokulu’nda otizmli çocuklarla aynı binada eğitim gören diğer çocukların velileri otizmli çocuklara karşı eylem yaptı. Veliler, otizmli çocukların kendi çocukları ile aynı okulda eğitim görmesine karşı çıkarken bu eylemi muhtar ve okul müdürünün de desteklediği, velilerin yanlış bilgilendirilip yönlendirildiği iddia edildi. Onlarca veli, okulun çıkış saatinde bir araya gelip, kendi çocuklarının elini tutarak otizmli çocukları yuhaladı. “Otizmli çocukları istemiyoruz” diyerek slogan atan ailelerin üstüne muhtar konuştu, 'Biz orada hiçbir özürlüye(!) hafif otistiğe karşı değiliz. Ama okula yakınlarda 17 ağır otizmli öğrenci geldi. Teneffüslerde mecburen birbirlerini görüyorlar. Bu durum rahatsızlık yaratıyor' dedi. 'Cahillik nedir' deseler, işte bu cahilliğin resmidir. Bu, kötülüğün ete kemiğe bürünmüş halidir. Farklı çocukları ıslıklayan o aileler, otizmli çocukların okulda eğitim gören diğer öğrencilerin 'psikolojisini kötü etkilediğini' savunuyordu. Oysaki kaynaştırma eğitimi farklı çocuklar kadar diğer çocukların da gelişimine katkı sağlar. Onların farklıdan korkmayan, ayrımcılık yapmayan, paylaşımcı, uyumlu insanlar olmasını sağlar. Otizm utanılacak bir şey değildir, farklı olmaktır. Farklılık olağanüstü bir zenginliktir. Bizler birbirimizden öğrenerek gelişebilir, bu çirkinliklerle dolu dünyayı daha yaşanır hale getirebiliriz. O yüzden böylesine kötücül ebeveynlerden çocukların kurtarılması, gözetim altında tutulması devletin asli görevi olmalıdır. Otizm azaltılabilir, erken teşhis ve eğitimlerle yüzde 70'e varan iyileşme sağlanması mümkün. Olumlu akran davranışı bu yüzden çok önemli. Hayatta her konuda başka bir ihtimal daha vardır; yok var olabilir, az çoğalabilir, kırılan yapıştırabilir, bilinmeyen öğrenilebilir, uzak olan yakınlaşabilir ama kötülük iyileşmez. Kötü kalpliliğin ilacı, panzeri yok. Otizmin bulaşıcı bir şey olduğunu düşünecek kadar sığ bir kafayla 'sakat çocukları(!) bir araya toplayalım' diye velilerin önüne düşüp eylem yaptıran muhtarın idareciliğinden, Okul koridoruna kocaman tabelalarla 'OTİSTİK ÖĞRENCİ SINIFLARI' yazısı asarak öğrencilerin etiketlenmesine göz yuman okul müdürünün vicdanından, Zaten dünyayı fazla karmaşık, fazla gürültülü bulan, korkan çocukların okul çıkış saatini bekleyip ıslıklayan ebeveynlerin anne babalığından, Otizmli öğrencilerin ana giriş yerine 'cüzzamlı gibi' arka kapıdan içeri sokulmasına olay patlak verdiği güne kadar sesini çıkarmayan öğretmenlerin öğreteceklerinden kimseye bir hayır gelmez.