ÇEHRE!

Adaylarımızın dilinden düşmeyen bir hitap şekli var. Bu hitap şeklini siyasetçilerimiz pek bir sevdiler. Bu hitap eskimiyor! Değerinden bir şey kaybetmiyor! Değişim rüzgarlarının esişine, suların akışına uyumlu! Şehirlerimiz için, merkez ilçelerimiz için, ilçelerimiz için birebir! Değişime, yenilemeye, göze hitap etmeye ilaç gibi gelirken,  yelken açma gayretlerinin de, tartışmasız baş tacı! Nedir bu değiştireceklerini söyledikleri kavram? Çehre! Çehre, yüz demek! Çehre, görünüş demek! Çehre, kimlik demek! Çehre, somurtkanlık demek! Siyaset bu ifadelerden hangisini seçmesi lazım? Elbette görünüşü! Görünüş su götüren bir kavram. Kürsülerde, meydanlarda pek bir güzel gidiyor. Bulunduğunuz ilçenin çehresini değiştirmek diye söze başladınız mı, neler anlatılır, neler. Zaten, çehre değiştirmek, dillerden düşmeyen bir kavram oldu çıktı! Görünüşü, atarsınız, katarsınız çehre kavramının içine, İlçenin girişine de yakışır, çıkışına da, Mahallesine de yakışır, mezarlık duvarına da… Sokaklara da yakışır, caddelere de… Çarşıya da yakışır, pazarlara da… Çehre bu, değişimi, görünüşü sevmeyen mi var? Değişecek çehre oldu mu, laf bitmez! Hele de ilçenizi iyi tanıyor ve biliyorsanız, Aday olarak insanlar sizi seviyor ve size de inanıyorlarsa, Güveniyorlarsa, Görünüş üzerine yapılan yanlışlıklarını da anlatırsınız, Yapacaklarınızı da...   ***** Sokak röportajları yaptığımızda, vatandaş, Konya Paris oldu, dahi demişti. Vatandaş nezdinde, Konya’da Paris olur,  ilçelerinde köklü değişim ve değişiklikler yapan Başkanların ilçeleri de… Paris olmak nasıl bir şey? Paris bir simge, değişime, görünüşe, şehrin çehresine yapılan dokunuşlar sonrasında, uzun yıllardan beri bu değişikliğe verdiğimiz klişe bir kelime! Paris gibi olmak, deyim gibi oldu, dilimize ve literatürümüze yerleşti, yapıştı kaldı. Şehrimize Paris gibi oldu demekten, keyif aldığımız sır değil! Şöyle yarım asır öncesine bir gidin! Paris’i bilen yoktu, giden yoktu, gören yoktu! 1960’lı yılların başlarında Almanya’ya giden işçilerimiz, daha sonraları Almancılar olarak anılanlar ve anlatılanlar, Paris’i, biz Paris’teyken diye anlatıp , hava atanlardan kısa bir süre sonra gördüler. O yılların Paris’i çok düzenli, dünyanın örnek şehirlerinden biri olarak anlatılırdı. Ülkemizin birçok Belediye Başkanı, Paris, Amsterdam, Berlin, Londra, Viyana gibi Başkentleri dolaşıp, O şehirlerden bazı örnekleri şehirlerimize getirdiler. Lakin, bu Başkentlerden, en çok tutanı ve kabul göreni Paris oldu. Şehirlerimizin ve ilçelerimizin çehresi değişmeye başladığında ise, Hep birlikte; Şehrimiz  Paris gibi oldu, İlçemiz Paris gibi oldu demekten kendimizi alamadık! Fransızca ismiyle “La Tour Eiffel”, namı diğer demir kule "Eyfel” Kulesini televizyonda gören, hediyelik eşya satanların dükkanlarında  Eyfel Kulesi biblolarını gören ve satın alanlar, Eyfel kulesiyle Paris arasında anında bağlantı kurdular. Şehirlerde yükselen kuleleri görenlerin , Eyfel kulesine nazire yaparak şehrimiz Paris oldu demeleri, şehrin değişime gittiğinin, çehresinin değiştiğinin göstergesi olarak kabul gördü ve kabul edildi.   ***** 31 Mart 2019 yerel seçimlerinde 28 ilçedeki adaylar arasındaki yarış her geçen gün daha da hareketlenirken, ilçelerinin çehresini değiştirmek iddiasını ileri süren adayların eleştiri oklarını ilçelerinin çehresi konusuyla alakalı hedeflere atmaları elbette tesadüf değil. Adaylar neler mi diyorlar; Ne yapıldı ki? Ne yaptınız ki? Biz geldiğimizde… Bizi seçerseniz… Bu ilçeyi bu mevcut çehresiyle beğeniyor musunuz? Benim ilçem bu görünüşü hak etmiyor! Size söz, bu ilçenin çehresini bir uçtan, bir uca değiştireceğim! İşe ilk önce bu ilçenin çehresi değiştirerek başlayacağım! Sevgili okurlar! İddialı olunan ilçelerin sayısı fazla olunca, çehre, bir başka anlam ve mana kazandı. Çehre kavramının trajikomik olmaya başlaması ise çok daha ilgi çekmeye başladı. Neden mi? Muhalefet partili ve bağımsız adayların ilçelerinin çehresini değiştirme söylemleri sürerken, halen iktidar partisinin elinde olan ilçe belediyelerinin yine aynı partiden olan Başkan adayları da, ilçelerinin çehresini değiştirmeye talipler. Çehre denen, büyülü kavram, galiba büyülemediği aday bırakmadı!