BAYRAMA GİRERKEN

Yarın Kurban Bayramı arifesi. Sonrası bayram günleri başlıyor. Yıl aşırı denk gelen uzun tatil günlerini yaşayanlar zaten tatil bölgelerine varmış durumdalar, istirahat ediyorlar. Aynı şeyleri tekrar etmemek adına ayrıntıya girmiyoruz ama malum, bayram mı, bayram. Kurban ibadetinin yerine getirilmesi noktasında tedarik ve kesimde yaşanan problemler neticesinde insanımız eline bıçak almadan işini halletme yoluna gidiyor.
Kurban bakmaya git, kolların koparcasına pazarlıklar. Kurban kesimi aşamasında sıra kavgaları. Bıçak bileme seansları. Yeni sistem bayramlarda yurdum insanı kurban ibadetini yurt içi ya da yurt dışına bağış yaparak gerçekleştiriyor. Devletin kurumları dahil bu tür bağışların alınması için neredeyse borsa oluşturmuş durumda. Kurbanlıklar yurt dışı ve yurt içi hisse durumlarına göre 2 bin 200 TL ile 7 bin TL arasında değişim gösterebiliyor.
Hane halkı ya da aile bireyleri zaten bırakın kurban süslemeyi, kurbanı et olarak görüyor. Kavurma olacak şekilde kıyılmış, içinin yağı ilave edilmiş bir şekilde. Ev sahibinin tek yapacağı 3-5 adet tandır ekmeği. Yeni nesil belki bilmez ancak eskiler kavurmanın içine tandır ekmeği atarlar. Onun adı da ekmek salması olur. Kasap dostlarımızla görüşüyoruz. “Eskiden” diyorlar, “Bayram öncesinde et satamazdık. Şimdilerde en az sipariş veren 5 kg veriyor.” tatil ortamında olan kardeşlerimiz için ekmek salması problemi de yok. Orada bulduğu ile yetinmekte. Ramazan Bayramı’nda hısım- akraba, eş- dost, komşu bayramlaşmaları, karşılıklı ziyaretler tarihe karışmış durumda. Şimdilerde ise Kurban Bayramı’nın “Kurbanı” da gitmek üzere. Çözüm belli ve kolay. Bağış, kasaptan et temini. Bunlar da ağır geliyorsa, kurban tatili. Gelenek, görenek, örf, adet… Allah esirgesin, hepsi hasıraltı. Ramazan Bayramı’na Şeker Bayramı ismini yakıştıranlar, Kurban Bayramı’na da Et Bayramı diyecekler.
Bayram ziyaretleri sadece 1. dereceden akrabalarla sınırlı olacak. Tatile giden genç nesiller de tatil dönüşü anne babalarını ziyaret edip ziyafet yapacaklar. Hasbelkader birbirleriyle karşılaşan eski dostlar, bayram ziyaretlerinde otururken siyasete girecekler. Aralarındaki yarenlikler de belli zaten.
-24-25 Haziran hafta sonunda yapılan İYİ Parti kongresini konuşacaklar. Sayın Akşener’in, “CHP ile birlikte yol yürümeyeceğiz.” söylemini.
-CHP Genel Başkanı Sayın Kılıçdaroğlu’nun “6 değil, 16 değil, 26’lı masa kurabiliriz.” söylemini.
-Sayın Kılıçdaroğlu’nun İBB Başkanı’nı ikna turlarını
-Diğer partilerin yaptığı gibi sözde değişim söylemlerine inat AK Parti’de devam eden değişim sürecini
-Kabine, MYK’dan sonra 16 ya da 30 Eylül’de yapılması düşünülen AK Parti olağan büyük kongresini
-Altılı masanın üç değerli ortağının grup kurmak için yaptığı çalışmaları,
-Döviz, altın kurları ve fiyatların kontrol altına alınmasını
Çalışanların özlük haklarının iyileştirilmesi ve alım gücünün artırılması
-Ev fiyatlarının kontrol altına alınması vb. Konularda yarenlerin konuşmalarını görebiliriz.
CHP ile ilgili görüşlerimizi arz edersek, Sayın Kılıçdaroğlu’nun en büyük handikabı karşısındaki rakibin işinin ehli olması, siyasetin mutfağından gelmesi, sokağı iyi tanıması. Basacağı yer seccade mi, değil mi iyi bilmesi. Dünyada liderler fotoğraf verirken ayağının altındaki Türk bayrağını yerden alıp kalbinin üstüne koyan bir lider. Diğer taraftan da seccade üzerine ayakkabı ile basan bir genel başkan.
Vatandaşın hassasiyetlerini gözeteceksin, inancına saygı duyacaksın. Aslında CHP’nin yapacağı tek şey var. Yapmazlar ancak yaparlarsa kazanırlar. Değişim dahil her konuda, parti programlarında, yönetişim stratejisinde AK Parti’yi taklit etmek.
Dedik ya, işin mutfağından gelen bir liderle baş etmek zor. 12 sefer kaybedilmiş bir seçim. Mevcut Anayasa’ya göre Reis’in son dönemi. 2028’de Kılıçdaroğlu’nun az da olsa bir kazanma ihtimali var. Zaten CHP örgütü de Kılıçdaroğlu’nu bırakmak istemiyor.
Sayın Genel Başkan, CHP’de gerekli değişimi yaparak partinin genel başkanlığında kalmalıdır. Bu bir tek adamlık ya da diktatörlük değildir!
Hayırlı bayramlar efendim.