ÜRETİM, ÜRETİM

Bu öztürkçe ve güzel kelime beni her defasında heyecanlandırır. Kelimenin yapısındaki pozitif enerji, anlamındaki yapıcı nitelik, hayatımızın can alıcı yaratıcılığını ifade etmesi ve her zeminde, her zamanda ilerlemeyi, çoğalmayı ifade etmesi, yaşantımıza tarifsiz bir sinerji aşılamaktadır. Bu övgülerimi söyledikten sonra, iş hayatımızda, sosyal, ekonomik ve siyasal hayatımızda, daha da önemlisi dinsel hayatımızda, bu güzel kelimeyi çok az kullandığımızı, daha doğrusu bu kelimenin ifade ettiği fiili ihmal ettiğimizi belirtmeliyim. Daha açık bir ifadeyle, üretime önem vermiyoruz demek istiyorum. Siyasal hayatımızın aktörleri siyasi partiler, bu günlerde seçim çalışmaları yapıyorlar. Bu çalışmalardaki konuşmaların ağırlığı, kişisel saldırılar, geçmişteki kusurların anlatılması vs oluyor. “Biz, idareyi ele alırsak, şu yurt ihtiyaçlarını üretecek tesisler kuracağız, bunları şuralara satacağız, gelir temin edeceğiz, buralarda şu kadar vatandaşımız çalışacak.” şeklinde konuşmalara hasretiz. Bu durumların ötesinde, daha önemli saydığım bir nokta var ki, bunu okuyucularımla paylaşmak istiyorum. Mübarek ramazanın bu yaşadığımız günlerinde, çeşitli zeminlerde, zamanlarda, dini sohbetler yapılıyor, vaazlar veriliyor, sorulu cevaplı paneller yapılıyor. Buralarda dikkatimi çeken husus, yüce dinimiz İslam’ın kural ve uygulamaları dile getirilirken, üretim öğesine çok az yer verilmesi ve hatta hiç yer verilmemesidir. Hayat mücadelesinin temel unsuru olan üretim ve onun devamı olan ekonomi, toplum olarak ve millet olarak insanlığın hayat damarıdır. Sağlıklı akla ve üstün sosyal değerlere en uygun din olan mübarek dinimiz İslam’ı halkımıza anlatan din görevlilerimizin, üretim ve bunun devamı olan ekonomi ve yaşam konforu konularını ihmal etmemeleri gerekir. Peygamber efendimiz Hz. Muhammet genç yaşta (25), Hz. Hatice (40) ile evlendikten sonra bizzat ticaretle uğraşmıştır, ticaret kervanlarıyla Suriye’ye seferlere katılmıştır. Ekonominin hayatımızdaki önemini, yüce dinimiz, “rızk için çalışıp çabalamak ibadettir” düsturuyla en güzel şekilde belirtmiştir. O zaman şunu sormak lazım. Bu kadar önemli bir sosyal ve ekonomik olayı, dinimizin gösterdiği istikamette halkımıza, din adamlarımız neden anlatmazlar veya yeteri kadar anlatmazlar. Diyanet İşleri Başkanlığı kanalıyla, Cuma hutbelerine müdahale eden Devlet Baba, bu konuda açıkça ihmalkardır. Çalışmak, üretmek konusuna dinimiz her zaman işaret etmiştir. Bir hadis-i şerif şöyle: “Çalışırken en çirkin insan bile güzeldir.” Hz. Ali diyor ki, “çalışanlar, kötülük düşünmeye vakit bulamazlar.” Kutsal kitap İncil’de “ekmeğini terine banıp yiyeceksin” diye hüküm vardır. Bireysel hayatta ve toplum hayatında, ekonominin temel direği üretimdir. Yüce dinimiz de buna işaret etmektedir. Başta, zengin Diyanet İşleri Başkanlığı’nı, daha sonra bütün dini otoritelerimizi bu yönde göreve çağırıyorum. Saygılarımla.