HAYAT KISA...

Ne derin düşüncelere dalmak için, Ne ağız dolusu gülmek için, Ne dipsiz kederler edinmek için, Ne olmadık yere sövmek için, Ne uzun uzun ağıtlar yakmak için, Ne kalp kırmak için, Ne kötülük yapmak için, Ne sonsuz hırslarımız için, Ne aç gözlülüklerimiz için, Ne umutsuz olmak için, Ne gereğinden fazla para peşinde koşmak için, Ne doğrudan sapmak için, Ne insan satmak için, Ne oyun, düzen, hile yapmak için, Ne de fazlası olan hiç bir duygu için değmez! Çünkü hayat çok kısa sevgili dostlar... Her duyguyu kararında yaşamak, her şeyi ölçülü yapmak, dilden her döküleni bilip de dökmek, her adımı da uygun ayarda atmak gerek, hayat denen dönencede. Hayat, bir varmış bir yokmuş misali! Tıpkı kompozisyonlarda olduğu gibi; giriş- gelişme- sonuçtan ibaret. Doğmak, yaşamak ve ölmek üçlüsü. Her doğum ile gülümseyen yüzler, umut bulan kalplerin ardından gelen gelişme bölümü dediğimiz yaşamın, bizi kah ağlatarak kah güldürerek tecrübe kazandıran döngüsünden sonra, en üzücü kısım sonlandığı kısım olmalı! Derin, sessiz ve dönüşü olmayan yol... Hz. Mevlâna'nın tabir ettiği gibi; belki de gerçek sevgili ile buluşma anıdır "ölüm". Tek güzel yanı da bu olsa gerek! Bunları yazarken amacım içinizi karartmak değil elbette ama hayatın gerçeği olan nihai sonlanmayı da göz ardı edemeyeceğim bir haftayı geride bıraktığım şu vakitlerde, hafta boyunca okunan selâların sıklığı ve nihayetinde çok sevdiğim bir aile dostumuzun vefatıdır bana bunları yazdıran. Hasılı, hayat kısa..."Göz açıp kapayıncaya kadar" dedikleri fanilikte öncelikleriniz daima sevgi, iyilik ve hoş görü olsun. Sağlık yoldaşınız, tebessüm en iyi dostunuz olsun. Esen kalın.