Bitmeyen ziyaretler...

Seçimler bitti, Bir hayli de zaman geçti. Şimdi işe koyulma zamanı dedik. Halk hizmet bekler, verilen sözlerin tutulma zamanı dedik. Seçimin rehavetinden kurtulup çalışmaya koyulma vakti tam geldi diyorduk ki o bitmeyen ziyaretler başladı. Önce seçilen başkanlar birbirlerini ziyaret ettiler, Sonra partililer, Sonra odalar, Dernekler, Tanıdık, tanımadık herkes tebrik yarışına girdi. Başkanlar mazbatalarını aldıkları günden bu yana sürekli birilerini ağırlıyorlar yada birilerine tebrik ziyaretine gidiyorlar. Ve bu ziyaretlerin de biteceği yok gibi. Allah aşkına birbirimizi ağırlalayı bıraksak da biran önce işe koyulsak olmaz mı. Ne oluyor yani o başkanı odasında ziyaret edip tebrik ediyorsak. Biz tebrik etmedik diye o başkan bize küsüyor mu? ‘Aman şu dernek başkanı da bir tebriğe gelmedi mi’ diyor. Bırakalım artık bu tür boş işleri. Yada çok meraklıysak bir gün belirleyelim seçilenler toplansın, tebrik edecekler de toplansın toplu bir tören yapalım herkes birbirinin elini sıksın, güzel dileklerini iletsin ve bu seramoni de bitsin. Bence güzel fikir... Biz denemeyim bunu... Kimse kimsenin vaktini çalmasın. Günlerimiz boşa gitmesin... Mesaimizi boşa harcamayalım. Artık daha çok çalışmaya ihtiyacımız var. Bunlar basit işler. Nerden işe başlarsak o kadar kâr değil mi? Bu konuda yalnız olmadığımı biliyorum. Siz ne dersiniz?...