Türkülerimiz (2)

Taşeli yöresi ile Sarıveliler ilçesi, kasaba ve köylerinde, bağda, bahçede, yaylalarda, yollarda da okudukları türkülerden ve beyitlerden örnekler sunacağız:

“Neden ah edersin divane gönül

Sana da bulunur elde neler var

Kısmet nerde ise çeker iletir

Kimse bilmez nerde kalır ölümüz.

Arı petek yapar bin bir çiçekten

Hesap et arıda,  balda neler var.

Üç beş kişi kalmış türkü diyenler

Al üstüne yeşil kaftan giyenler

Yukarıda sunduğumuz dört beyit gibi, aşağıda sunacağımız türküler, Taşeli yöresinin etrafı dağlarla çevrili olduğundan, yakın zamana kadar da ‘Tekerleğin Değmediği Yer’ olarak bulunduğundan adeta bu yörelerde saklı kalmıştır.

“Dağlar Dağladı Beni:                    Kalenin Dibi Sıra                     Bağa Gittim Üzüme

Dağlar dağladı beni                        Kalenin dibi sıra                     Bağa gittim üzüme

Gören ağladı beni                           Yarim gitmiş Mısıra                 Çubuk battı gözüme

Ben bu yoldan geçince                   Alsaydım haberini                   çubuk seni keserim

Sevdan bağladı beni                       Giderdim ardısıra                     yar göründü gözüme

Dağları dolandırma                        Kale kaleye karşı                     Bağa gittim nar için

Suları bulandırma                          Kalenin dibi çarşı                     Gül topladım yar içim

Aç güzel memeleri                          Ben o yâri alacam                    Anam beni büyüttü

Ağzımı sulandırma.                        Dosta düşmana karşı.             Elâ gözlü yar için.

Gökte yıldız sayılmaz                     Kalenin dibi kandil                  Köprü altında yılan

Çiğ yumurta soyulmaz                   Yandır Allah’ım yandır            Gözleri duman duman

Gizli aşık olanın                              Kuş, güvercin yap beni             Beni yardan ayıran

Cilvesine doyulmaz                        Yarin koynuna kondur,             Ne din bulsun ne iman.

Ay bulutum bulutum

Yalnız sana umudum                     Barcın yaylasına çıkan öveçler

Gece gördüm düşümde                 Yar göğsün ilikle yakar güneşler

Sağ kolunda uyudum                     Yıldan yıla meyve veren ağaçlar

Biz gittikten sonra kuruya kaldı.

Taşeli  ve Sarıveliler ile Barcın Yaylasında aşağıda sunacağım Karacaoğlan türkülerini yaşlı kadınlar söyler:

Koyun meler kuzu meler

Sular hendeğine dolar

Ağlayanlar bir gün güler

Gamlanma gönül gamlanma.

Yiğit yiğide yad olmaz

İyilerde ham süt olmaz

Bin kaygı bir borç ödemez

Gamlanma gönül gamlana.

Yiğit yiğidin yoldaşı

Kardeş yiğidin öz kardeşi

Sağlıktır her şeyin başı

gönül gamlanma.