EGEMENLİK KAYITSIZ ŞARTSIZ MİLLETİNDİR!

31 Mart yerel seçim sürecinde iptal edilen, 23 Haziran İstanbul seçimine giden yolda en çok duyduğumuz en hakiki sözdü; EGEMENLİK KAYITSIZ ŞARTSIZ MİLLETİNDİR!   Mustafa Kemal ATATÜRK ve milli mücadele ruhuyla kurulan Cumhuriyet; demokrasi savaşını en çok bu süre zarfında verdi aslında.   Ortaya atılan iddialar, yalanlamalar her iki tarafa da vurdu kanımca. Kazanan partilerden ziyade demokrasi oldu. Öyle ya da böyle 31 Mart halk iradesine yapılan bir darbeydi!   Bir şeylerin olduğu iddia edildi ama olan şey belli değildi. İşin ironisi burada başladı zaten!   İptal edilen İstanbul seçiminden sonra yaşanılanları düşünürsek nereden nereye diyebiliriz.  Aslında bizim için 23 Hazirana uzanan bu yolda Türk milletinin bazı hususlarda nasıl hiçe sayıldığına da şahit olduk. 81 ili olan 80 Milyonu geçen nüfusu ile Türkiye’nin metropolünde yapılan seçimin atmosferi tüm memlekete yayıldı. Burada tek mesele İstanbul halkı değil tüm yurdun tepkisinin alınmasına sebep oldu. Ayrıca parantez açacak olursak olayın aslı bu süreçte verilen tavizlerdi…   Kiminin kanına dokundu, kimi de olur deyip geldi geçti. Kimsenin ne hissettiğini bilemem ama bildiğim bir şey var ki Türkiye Cumhuriyeti Devletine canı gönülden bağlı olup milli şuuru şiar edinenlerin kanına değdi, canına dokundu! Daha ne olabilirdi ki!   Al gülüm ver gülüm hesabı misali bir tablo çıkartıldı milletin önüne. Haliyle seçim sadece İstanbul halkına değil tüm yurda sıçradı. Fark ettiyseniz eğer sanki genel seçim havası hakimdi. Bu kadarına hiç gerek yoktu, hatta seçimin iptaline hiç gerek yoktu. Nedeni YSK’nın gerekçeli kararına bakılınca daha net anlaşılır olmasında saklıdır.   Çünkü her seçim dönemi yeni bir külfet yeni bir ekonomik darlıktır. Geçen süre zarfında bir oy fazla alacağım diye verilen tavizlerde cabası.  Ekonomik sıkıntıda bulunan milletimize, tekrar yenilenen İstanbul seçiminin maliyeti 32 milyon…   Bu maliyeti seçimi iptal eden YSK tek başına karşılamayacağına göre iş yine sana, bana düşecek! İşte bu yüzden gerek yoktu. Her zaman aynı şeyler ezbere bildiğimiz o tadı asla vermez. Yeri gelince elbet bozulacaktı. Buda demokrasinin bize bir cilvesi. Sevelim ya da sevmeyelim. Tüm bu süreçte yaşanılanlara bakıldığında aklıma gelen bir diğer husus beni 16 Nisan Referandumuna götürdü. Çünkü referandum sonuçlarına bakıldığında Hayır bloğunun kazandığı yerlerde bugün CHP ve İYİ Partinin yeniden aldığı görülmekte ayrıca bu durum seçim istatistiğinin bile hemen hemen aynı sonuçlar vermesi ile de bağdaşır.   Tarih her zaman tekerrürden ibarettir, o yüzden 16 Nisan Referandumunu hatırlattım. İstanbul için sonucu baz alırsak o gün hayırcı kitle bugün Ekrem İmamoğlu’na evet diyen kitledir. Bu Ankara’da aynı sonucu verdi. Kısacası az da olsa referandum ruhu ile bu yerel seçimleri birbiri ile aynı düşünebiliriz.   Ama şu kesin değil mi bu seçimde özellikle İstanbul’u baz alırsak yan etkenlerinde kazanılma sürecine etkisi asla gözden kaçmamalı. Özellikle Ak Partiye oy kaybettiren Muhafazakar Kürtlerin oyları nereye transfer oldu mesela?   Yeniden adayların belirlendiği süreçte Millet İttifakında Saadet Partisini görmek isteyenlerin atladığı gerçek ise Muhafazakar Kürt halkının tercihindeydi! Bu süreçte en mantıklı adımı atan bir diğer parti oldu Saadet Partisi kanımca! Aday çıkarması iktidarın bir kısım oyunu kendi hanesine yazdırdı. Ak partiye gitmek istemeyen kitleyi kendinde konsolide etti denilebilir. Muhafazakar Kürt vatandaşlarda bu kitlenin ana unsuru olarak nitelenebilir.   İşin özeti bu seçimden de çıkabilecek sonuca bakıldığında insanların artık tek bir sistemin kölesi olmayacağı, her zaman yeniliği arzulayan, yeni simalarla bu yola devam edeceğidir. Şapkasını önüne koyup ders alan varsa ne ala, alamıyor hala ısrarcı tavırlarda umut arıyorsa da sonuçlarına katlanacağı aşikar. Nitekim her şey Türk İnsanı için, gerisi faso fiso! Her zaman diyorum yine diyeceğim; Her şey Türk’e göre, Türk için!