Konya’da Meram ilçesinin ismi nereden geliyor?

Tarihinde pek çok medeniyete ev sahipliği yapmış Konya’da birçok yerleşim yeri bulunuyor. Bu tarihi yerleşim yerlerinin isimlerinin nereden geldiği ise merak konusu. Özellikle Konya’nın yeşil gerdanı Meram ilçesinin isimin nereden geldiği merak ediliyor.
Meram kelimesi, Konyalıca; “Amaç, arzu, hedef, gaye, tema” anlamlarında kullanıyor. Herkesin görmek, kavuşmak, gezmek, yaşamak için can attığı bu cennet mesireliğin özel adı olmuş durumda. Bu adla tarihlere, belgelere, vakfiyelere, seyahat-nâmelere, kitaplara, şiirlere geçmiş, dilden dile, gönülden gönüle yayılmış. Meram, şehir merkezinin batısında 8 km. mesâfede. Batıdaki Loras Dağı’nın dik meyilli çıplak yamaçları ile bu yamaçların doğu eteklerinde Konya yönüne doğru yelpaze gibi açılan bir yeşillikler diyarı olarak biliniyor. Bu yeşilliklerle kaplı yamaçların yanı sıra Konya Ovasının bu taraftaki düzlüğünün bir kısmını da içine alıyor.

ASIL ÜNÜNE SELÇUKLULAR DÖNEMİNDE KAVUŞUYOR
Meram asıl güzelliğini, kişiliğini ve dillere destan ününü, Selçuklular zamanında alıyor. Bu güzellikler, Karamanoğulları, Osmanlılar ve Cumhuriyet dönemlerinde artan bir cazibe olarak devamediyor. Selçuklu Konya’sını dışardan kuşatan surların oniki kapısından biri Meram’a giden yola açılıyordu ve adı da “Meram Kapısı” idi. Meram’ın Mevlâna’lı ve Mevlevîli asırları, Selçuklu başkenti Konya’nın kültür tarihine unutulmaz hatıralar kazandırmış. Akan suya, açan çiçeğe, kokan güle, yeşeren yaprağa sinen; esen melteme karışan; aşk, mânâ, marifet dolu tadına doyulmaz sohbetler, satırlarda ve dillerde yerini almış. Mimariye geçmiş, Meram’daki mescidlerin, türbelerin, daru’l-huffâzların (hâfız mektepleri), evlerin, konakların taşına, mermerine, ahşabına, harcına karışmış, bize kadar gelmiş.
Karamanoğulları dönemindeki aşk, şevk ve zevk günlerinin mimarideki tecellisi, Hasbeyoğlu Mescidi’ni, Daru’l-huffâzı’nı, Hamamını günümüze armağan etmiş. Osmanlı asırlarındaki Meram ise güzelliklerini koruyarak günümüze kadar ulaşmış. Konya’ya gelen ünlü misafirler, beyler, şehzâdeler, sultanlar, Meram’da ağırlanırmış. Sultan IV. Murad, 1637 Haziran’ındaki gelişinde Meram Bağları’nda dinlenir. Mektep, mescid, türbe, konak, değirmen, fırın, dükkân ve çarşılarla donatılmış. Meram’a yerleşip kışlayan ailelerin çocukları için “Cedidiyye”, “Hadika-i Maarif”, “Sefiyye” adında okullar açılmış.