HAFTA SONU ESİNTİLERİ

Haftanın Sözü:
■ Hayat Leyla’yla geçer ama gönül her zaman Mevla’yı seçer. Leyla belki bırakıp gider ama ne biz Mevla’dan ne de ‘O’ bizden Vazgeçer. (Hz Mevlana)
—
Konya gibiyim artık.
Gülmeyi Araplar’da bıraktım,
Coşkuyu Meram’da,
Aşk’ı Mevlana’da,
Mutluluğu Aydınçavuş’da.
Sille kadar yorgun,
Teksas kadar yıkık,
Rampalı kadar kitaplarda saklı,
Bosna kadar belalı,
Otogar kadar vedalara alışık!
Zafer kadar kalabalık
Alaaddin kadar cefakârım,
Konya gibiyim yani!
Akyokuştan bakınca ışıl ışıl ama aslında yorgun ve bitkin; lakin her şeye rağmen.
İnce Minare gibi dimdik ayaktayım!
(İnternet’ten)
…
Aziz Nesin’den çocuklara…
öyle bir ağlasam,
öyle bir ağlasam ki çocuklar
size hiç gözyaşı kalmasa
öyle bir aç kalsam,
öyle bir aç kalsam ki çocuklar
size hiç açlık kalmasa
öyle bir ölsem,
öyle bir ölsem ki çocuklar
size hiç ölüm kalmasa
(Aziz Nesin)
…
Haftanın şiiri;
Sen ilk iftar meyvesi Ramazan sinisinde,
Sen kadın üstü kadın, gönül kavsinde saklım…
İşlenmemiş minyatür ıstırap çinisinde,
Hayal havzumun suyu ipek, ipek duvaklım.
( O Kadın- Gültekin Samaoğlu)
…
Can ve patlıcan;
Görmüyoruz sanmayın içyüzünü işlerin;
O doğru duruşların, o eğri gidişlerin;
Neler çiğnediğini hiç durmadan dişlerin;
Ne yolda dolduğunu o yaldızlı fişlerin?
Biliriz yenileni kuzu mudur, tavşan mı;
Sizin ki tatlı can da, bizimki patlıcan mı?
(Namdar rahmi Karatay)
…
Şair Vasıftan üç berceste;
■ O gül-endâm bir al şale bürünsün yürüsün /Ucu gönlüm gibi ardınca sürünsün yürüsün.
■ Sana kim dedi ey ağyâr beni dilbere geç Geçtiğinçin beni ol serv-i revâna yere geç
■ Canın kimi isterse görüş gayrı karışmam Küstüm sana ben nafile yalvarma barışmam (Vasıf)
…
Biraz da gülelim;
■ Kendisine pek güvenen bir Don Juan, güzel kadına sordu:
“Affedersiniz! Sanırım yalnız yemek istemezsiniz, değil mi?”
Kadın yanıt vermedi ve soğuk bir bakışla
“hayır!” demek istedi.
Don Juan da altta kalmamak için dedi ki;
“Kusura bakmayın, sizi annem zannetmiş de!”
Kadın yanıtıyla galibiyetini ilan etti;
“ Bunun imkânı yok. Annen olamam,
çünkü ben evliyim.”
■ İki kişi konuşarak yürüyorlardı. Biri saf görünüşlü, kendi halinde bir insandı. Öteki ise dünya siyasetinde bilir-bilmez karışan çarıklılardan… Bilgiç olanı konuştu:
“Duydun mu? Şili’de hükümeti devirmişler.”
“Ya vah vah! Altında kalan olmuş mu?”
■ Delikanlı uzun saçlıydı. Genç ve güzel bir kızla arkadaşlık ediyordu. Kıza sordu:
“Geceleri senin odanda kalmama baban kızmıyor mu?”
Genç kız yanıt verdi;
“Hayır! Çünkü seni samimi bir kız arkadaşım zannediyor.”
■ Bir mecliste Amerikalı:konuştu;
“Mars’a gideceğiz. Atom bombasını etkisiz hale getirecek projelerimiz var.”
Bizim Temel ise onlardan geri kalmamak için konuştu;
“Bizde güneşe gideceğiz””
İtiraz edildi;
“Güneşe gidemezsiniz. Sizi yakar…”
Temel gülümsedi ve devam etti:
“O kadar enayi değiliz, kuşkusuz.
Akşam serinliğinde gideriz.
■ Köylünün biri karısı aleyhine boşanma davası açmıştı. Yargıç sordu:
“Niçin boşanmak istiyorsun?”
Adam, yanıt verdi;
“Efendim, bu kadar yıl çiftçiyim. Şimdiye kadar mısır ektim, mısır çıktı. Arpa ektim, arpa çıktı. Pamuk ektim, pamuk çıktı. Ama bu sefer yanıldım. Beyaz ektim, arap çıktı.”
…
Laf Salatası;
* Söz gümüşse sükût altındır ama… Kimse altın kalpli değil hani!
* Biri beni durdursun. Arabanın freni tutmuyor hacı!
* Yiğidim aslanım playboy olmuş. Her gün başka bir kadınla yatıyor!
* Bana kara diyen dilber. Kadınlar şimdi esmerlerden hoşlanıyor. Sen kafesten
uçurdun kuşu!
* Akşam oldu, sabah oldu yar bilgisayarın başından kalkmaz. Sanırım ki yatakta kendisini beklediğimi bilmez!
* Ve Allah erkeği yarattı. Kadınların elinde oyuncak olsun diye!
* Sonradan görme zenginler hem görgüsüz, hem aç gözlü. Haris-tokrat!
* Bir kulunu çok sevdim Allah’ım… Yetinmedim bir başka kulunu çok sevdim. Diğer bir kulunu da.bütün güzel kadınları çok sevdim Allah’ım. İçimde insan sevgisi var, ben ne yapayım!
* Hani bir zamanlar kapından kovduğun fakir ama gururlu bir genç vardı ya… Hala boş gezenin boş kalfası, işsiz!
* Ben de doğarken zaman öldürmüşüm Orhan Baba!
* Nasrettin Hoca yaşasaydı “Sen de haklısın” demezdi. “Sen de halt yemişsin cııız” derdi kesin!
* Üzümün sapı, armudun çöpü deyip kimseleri beğenmedin. Odunun tekine kaldın şaşkın kız! (İbrahim Ormancı)