SÜ’de “Benim Hikâyem’25” Paneli gerçekleştirildi

Selçuk Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Terapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Çocuk Bakımı ve Gençlik Hizmetleri Bölümü ile DEHA Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi iş birliğiyle “Benim Hikâyem’25” paneli düzenlendi. Sultan Alparslan Kültür Merkezi 30 Ağustos Salonu’nda düzenlenen programa Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Müdürü Prof. Dr. Fulya Öztaş, akademisyenler ve öğrenciler katıldı.

Programın açılış konuşmasını yapan Selçuk Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Müdürü Prof. Dr. Fulya Öztaş, etkinliğin her yıl daha da güçlenerek farkındalık yaratmaya devam ettiğini belirtti. Öztaş, “Engelli bireylerin toplumsal yaşama katılmasını ve insan onuruna yakışır bir yaşam sürmesini çok önemsiyorum. Farklılıklar bizim için bir zenginliktir” diye konuştu.

Açılış konuşmalarının ardından “Benim Hikâyem’25” başlıklı panele geçildi. Programın moderatörlüğünü SHMYO Çocuk Bakımı ve Gençlik Hizmetleri Bölüm Başkan Yardımcısı Dr. Öğr. Üyesi Ayşegül Sarıkaya üstlendi. SHMYO Terapi ve Rehabilitasyon Bölüm Başkan Yardımcısı Öğr. Gör. Dr. Akın Gönen, Disleksi Aileleri Derneği Proje Koordinatörü Uzm. Dr. Dilovan Alacam, Disleksi Aileleri Derneği Başkanı Zeynep Örgeler ve Uzm. Dr. Merve Kuz Keleş panele konuşmacı olarak yer aldı.

Öğr. Gör. Dr. Akın Gönen, otizm ve kaynaştırma eğitimi konusundaki çalışmalarını aktararak bir sunum gerçekleştirdi. Gönen, Otizmli çocukların başarısını artırmak için eğitimci kapasitesini güçlendirme, psikososyal destek mekanizmaları oluşturma ve kamuoyu farkındalığını artırılması konularında kapsamlı önerilerde bulundu.
Disleksi Aileleri Derneği Proje Koordinatörü Uzm. Dr. Dilovan Alacam ve Disleksi Aileleri Derneği Başkanı Zeynep Örgeler disleksili bireylerin hak savunuculuğu ve eğitim süreçlerindeki mücadelelerini kendi hikâyeleri üzerinden anlattılar.

Uzm. Dr. Merve Kuz Keleş ise hekim gözüyle Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) ile Özel Öğrenme Güçlüğü (ÖÖG) birlikteliğini, bütüncül yaklaşım çerçevesinde değerlendirdi. Dr. Keleş, her iki durumun da nörogelişimsel farklılıklar olduğunu ve erken dönemde konuşma gecikmesi, kavramları karıştırma ve ince motor beceri sorunlarının önemli risk faktörleri olduğunu vurguladı.