Mesnevi’den Özlü Sözler

■ Ayağım taşa takılıp düşsem bile, taşa takılabilen bir ayağım var/ Aziz dost! Kulak tut sözüme! Dinle beni; aklın tutsağıdır duygu, akıl da ruhun.( Mevlana)

***

“Mesnevî” sözcüğü Arapça kökenlidir. Sözlük anlamı  “ikişer ikişer” demektir. Mesnevi, her beyti kendi arasında kafiyeli manzum sözlerdir. İslam Edebiyatında,

Şairler, sevgiye ilişkin öykülerini işlerken mesnevi biçimini yeğlemişlerdir.

■ Nefis üç köşeli dikendir; nasıl koyarsan koy yine sana batar; ondan kurtulmanın imkânı var mı?

■ Buğday için, gökyüzünden buğday gönderenden ayrıldın ha!

   ■ Yer, gökyüzüyle düşmanlığa

kalkışırsa çoraklaşır, ölü haline gelir.

■ Adımımı nereye atacaksam bakar da öyle atarım; işte bu yüzden yanlıştan da kurtulurum, düşmekten de.

■ Bilimlerin özü mahşer günü ben kimim ne hale geleceğim, ilmini bilmektir.

■ Vay o kişiye ki nefsine uyar da gereksiz fetvalar verir.

■ Helva kime nasipse o yer; parmakları uzun olan değil!

■ Evlilikte iki kişinin denk olması gerek; yoksa iş bozulur geçim kalmaz.

■ Ey oğul, bağı çöz; özgür ol! Ne zamana kadar altın ve gümüşün esiri olacaksın?

■ Merhamete nâil olmak istersen zayıflara merhamet et!

■ İçinde pusu kurmuş olan nefis, kibir ve kin bakımından bütün insanlardan beterdir

■ Koyunun kurttan kaçmasına şaşılmaz; şaşılacak koyunun kurda gönül vermesidir.

   ■ İnsan dostunu göremiyor, ayırt edemiyorsa kör olsun daha iyi.

■ Sözün faydası yoksa söyleme!

■ Söz söylemek için dinlemek gerekir.

■ Şekilde-surette kalırsan putperestsin; her şeyin dış yüzünü bırak, mânâya bak!

■ İnsanların savaşı, çocukların kavgasına benzer; hepsi de anlamsız ve saçmadır.

■  Ayağı toprağa çakılmış kalmıştır.

■ Kim işin sonunu görürse, yolda hiçbir zaman ayağı takılmaz.

   ■ Demircilik sanatını bilmeyen kişi, ocağına yaklaşırsa sakalını, bıyığını yakar.

■Rızkı Allah’tan ara ondan bundan değil!

   ■ Allah sana bir el vermişse, bir iş yap, kazan da dostlarına yardımın dokunsun.

■ Gönlün nâmertlikle dolu olduktan sonra sakalına ve bıyığına gülünür ancak!

■ Tilki bir eşeği baştan çıkarıyorsa bırak çıkarsın. Sen eşek olma da üzülme!

■ İyilik aradı mı insanda kötü şey kalmaz

■ Allah için hizmette bulun; halkın kabul edip etmemesiyle ne işin var senin!

■ Söz, dinleyene göre söylenir; terzi elbiseyi adamın boyuna göre diker.

■ Adaleti bilmeyen, kurt yavrusunu emziren keçiye benzer.

■  Kurt zalimdir hiç değilse hilesi yoktur.

■  Çirkinliğini görünce aynaya kızma!

■ Evin içindeki acı su çeşmesi, dışarıdaki tatlı su ırmağından daha üstündür.

■ Niceleri kadın alıp zengin oldu; niceleri kadın yüzünden borçlandı gitti!

■ Hazırlığın olmadan madene girersen

bir kuruş elde edemeden geri çıkarsın.

   ■ Sen ört ki, senin de ayıbını örtsünler.

■ Maksada sabırla erişilir, aceleyle değil! Sabret, doğrusunu Allah daha iyi bilir.

■ Türk sağ oldukça mutlaka kendine bir ülke bulur, hele bu Türk Hak kapısının değerli bir kulu olursa?

    ■ Çalışıp, kazanmak define bulmaya engel değil! Sen çalışmana devam et; eğer nasibin varsa define de arkandan gelsin.

-Ben, bu çalışıp-çabalama dünyasında iyi huydan daha üstün bir şey görmedim.

■  Akılsız dost zaten düşmandır.

   ■ Zafer için yardımcısı Allah olmayan kişiye tavşan bile aslan gibi görünür.

   ■ Ey rüşvet alan! Sen fil yavrusu yemektesin; düşmanın olan o fil sonunda kökünü kazır, mahveder seni.

■ İyi huylu, kötü huylulara tahammül edip, onların kötülüğünü söylemeyendir.

Bir damla:

■ Allah’a tevekkül edene Allah yeterlidir. (Mesnevi )