Akdeniz Bir Türk Gölü Olacak!

Yaz sıcaklığı tüm ülkeyi yavaş yavaş etki altına almaya başladı. Havalar ısınıyor, sıcaklığın mevsim normallerinin yukarısına çıktığı zamanları görüyoruz. Güneşin gelme açısı, karaların ısınması derken bir de deniz suyu derecesinin de arttığını tanık oluyoruz. Özellikle Akdeniz’de mevsimin üzerinde bir sıcaklık var. Tüm Türkiye 23 Haziran seçimlerine kitlenmişken asıl kaçırdığımız nokta Akdeniz’de neler oluyor? Bir ülkenin en önemli gücü şüphesiz ki ekonomik gücüdür. En azından 21.YY dünyasında böyle bir tanım yapılabilir. Ekonomik gücün en üst basamağı ise şüphesiz ki enerji alanında etkin bir güç olabilmekten geçiyor. Küreselleşen dünyanın can damarları, doğalgaz ve petrol üzerine kurgulanmış. 2018 yılında yaklaşık 28 Milyar Dolar cari açık verdik. Bu cari açık içerisinde en önemli kalem kuşkusuz ki enerji ihtiyacımız. Ülkemizin nüfusunun arttığını da hesaba katarsak dışarıdan alacağımız enerji miktarının sürekli bir artış halinde olacağını ve bununla beraber petrol fiyatlarındaki dalgalanmaların üzerimize büyük bir yük getireceği aşikâr. Buraya kadar karanlık bir tablo görünüyor. Aslında tünelin ucunda ne var, kestirmekte epey bir güç. Çünkü tünelin ucunda refaha, huzura ve ekonomik olarak dar boğazdan çıkma durumumuz da var, maazallah daha da kötü bir hale gelip bataklığa saplanma durumumuz da var. Peki, önümüzdeki tabloda ne görülüyor. Az çok gündemi takip etmeye çalışan, haber sitelerinde aşağılara doğru fareyle gezinen her okuyucumuz bunları görmüştür muhakkak. Doğu Akdeniz ve Kıbrıs açıklarında bir şeyler oluyor. Dış basında sürekli sıcak haberler, dev petrol ve doğalgaz şirketlerinin gemileri bölgeye adeta akın ediyor bilgilerini görmemiz mümkün. Şimdi gelelim dünyanın önemli enerji koridorlarından biri olan Doğu Akdeniz’e. Yunanistan, 1960’lı yıllarda bu bölgede doğalgaz olabilir diyerek çeşitli aramalar yapmaya başlamıştı. Nitekim 1974 Kıbrıs Barış Harekâtı sonrasında, tüm dünyaya kafa tutan Türkiye’nin sağlam iradesi, Yunanlıların uzun yıllar boyunca bölgedeki planlarını rafa kaldırmasına sebep olmuştu. Gel zaman git zaman derken son on yıl içerisinde Yunanlılar içinde bulundukları ekonomik buhrandan kendilerini kurtarmak için adeta Akdeniz üzerine yeni yeni haklar iddia etmeye başlamıştı. Ege denizi ve güneyimizdeki küçük kaya parçaları, adacıklar hop birden Yunanlılar tarafından istila edilmeye başlandı. Ne yazık ki biz bu küçük, değersiz olarak adlandırdığımız kaya parçalarına yapılan bu harekâtları çokta önemsemedik. Barış ortamını bozacak herhangi bir faaliyet bizden uzak dursun diyerek sesimizi çokta çıkartamadık. Bizim unutup, Yunanlıların unutmadığı bir antlaşma vardı, o antlaşma, Lozan Antlaşmasıydı. Lozan’da yer alan maddelerden yararlanan Yunanlılar, bizlerin küçük gördüğü, aman çokta önemli değil dediği kayalıklara, kaya parçalarına ve küçük adalara teker teker asker çıkartmaya yerleşim yeri yapmaya başladılar. Yahu bu kadar küçük yerde, asker ne yapacak, yerleşim yeri nasıl olacak dediğinizi duyar gibiyim. Ama uluslararası hukuk böyle işlemiyor ne yazık ki. Kaybedilen parçalardan dolayı kıta sahanlığımız adeta kuşa döndü. Önümüzdeki süre zarfında Türkiye’nin bölgede doğrudan Yunanistan, Güney Kıbrıs faaliyetlerine karşı önlem alması ve karşı atağa geçmesi önemli bir husustur. Ayrıca, Rumların bölgede enerji üzerinden pay verdikleri, ABD, Güney Kore, İtalya, Fransa, İsrail gibi devletlerle de mücadele edeceğimiz yadsınamaz bir gerçek. Hatta bu konsorsiyumun içerisinde Katar gibi bize sürekli kaynak sağlayan bir ülkeyi de dâhil edebiliriz. Türkiye neler yapabilir, nasıl bir tutum izler hep birlikte göreceğiz. Bölgede tek başına kalan bir Türkiye’nin çok kararlı bir tutum sergilemesi, üzerimize üşüşen akbabaları dağıtabilmek için yapmamız ilk adım olacaktır. Bu kararlılık bir memleketin hatta bölge ve dünyadaki tüm dengeleri değiştirmeye yarayacak önemli bir adımdır.