Sadece 24 Kasım mı?

Bir Öğretmenler Günü daha geldi geçti. Nice hatıralarla, yüzlerdeki tebessüm ile hayatta en iz bırakan, en fazla emek veren ve verdiği bu emeğin maddi ya da manevi karşılığını çoğu zaman alamayan öğretmenler bir gün de olsa mutlu olmaya çalıştılar. Değerli olduklarını ne yazık ki bir gün hissettiler. Kamuoyunda, sosyal medyada birçok mesaj verildi, iyi dileklerde bulunuldu. Fakat bu güzel günün büyüsü çok uzun sürmeyecekti. Eğitimcilerin karşılaştığı birçok problem var. Öğretmenlere yapılan psikolojik baskının en üst düzeyde olduğu dönemleri yaşıyoruz ne yazık ki. Hem fiziki hem ruhani anlamda öğretmenlerimiz ne yazık ki mesleklerini tam anlamıyla icra edemiyorlar. Bunların haricinde kamu sektöründe yer alamayan nice öğretmenler ya mesleklerini değiştiriyor ya da farklı özel kurumlarda görev yapıyorlar. Eğitim fakültelerinden her sene binlerce insan mezun oluyor. Bu binlerce insan öğretmenlik hayalleriyle yanıp tutuşurken ne yazık ki girilen onlarca sınav sonrası sadece belli başlı kişiler öğretmenlik görevine devlet kadrolarında başlayabiliyor. Onun dışında yer alan özel sektördeki öğretmenlerin özlük hakları, güvenceleri ile ilgili birçok soru işareti bulunmakta. Sayın Milli Eğitim Bakanının bu konuyla alakalı fikirleri bulunsa da hala net, somut bir çözüm sunulmuş değil. Ne diyelim umarım bundan sonrasında canımız, ciğerimiz öğretmenlerimiz aradıkları huzurlu çalışma ortamlarını bulur ve hak ettikleri değerler ile birlikte, ülkemizi daha iyi bir konuma getirirler. Toplum nezdinde her bir bireyin eğitimci kişiliklere daha saygılı olması dileğiyle...