“İspanya topraklarına çıkan Tarık bin Ziyad, 27 Nisan 711 tarihinde, Kral Roderick “Rodrigo” komutasındaki Vizigot ordusu ile Lekke’de (Guadelate) vadisinde Rio Barbeta denilen yerde karşı karşıya geldi. Tarık bin Ziyad askerlerinin geriye dönüş ümidini kırmak için gemilerinin bir kısmını yaktırdı. “Gemileri yakma” tabiri bu olay nedeniyle 13 asırdan beri söylenir durur. Savaş öncesinde ordusuna hitaben şöyle bir konuşma yaptı; “Ey insanlar! Kaçılacak yer neresi? Arkanızda deniz, önünüzde düşman! Sizin için sabır ve doğruluktan başka çare yok! Savaş alanının tam ortasında Vizigot Kralı Rodrigoyu gören Tarık, atını onun üzerine sürdü. İkisi arasında geçen çarpışmada, Tarık bin Ziyad, Kralı kılıcıyla öldürdü. Kralın başı kesilip bir mızrağın ucuna takılarak Vizigot ordusuna gösterildiğinde Vizigot ordusu tamamen dağıldı.”
Gemileri yakmak için Tarık olmak lazım sevgili okurlar. Tarık olursanız, önünüzde diz çöker İspanya!
Vizigotların elinde olan İberik yarım adasını yani bugün İspanya ve Portekiz’in bulunduğu yarım adayı fethe giden Tarık, gemileri yaktırıp geri dönüş imkanını ortadan kaldırırken, savaşmaktan ve kazanmaktan başka çaresi olmayan ordusuna ölümden kaçış olmayacağını ancak, savaştıkları takdirde zaferin gelebileceğini göstermek istemişti.
Tarık olmak kolay değil! Gemileri yakmakta! Gemileri yakmanın bir manası, bir anlamı olacak, bir fethin müjdesi olacak anlayana!
Tarık o gemileri yakmasaydı, Endülüs’ün temelleri atılmazdı diyor tarihçiler.
Günümüzün gemileri yaktım diyenleri, değil gemi yakmak, kibrit çaksa gemi yaktım demeye getiriyor!
İçlerinde ne Tarık bin Ziyad’ı bilen var, ne Endülüs’ü, nede gemi yakmanın hikmetini!
Gemileri de, Şirket-i Hayriye’nin vapurları zannediyorlar herhalde!
Kayığa bile binmemiş, denizi uzaklardan görmüş, gemilere uzaklardan bakmışın gemi yakması teşbihte ya da temsilde hata olmasın babındandır, laf ola beri geledir.
Zamanenin gemi yakması, gemileri yakması, her saf ve cenah değiştirdiğinde gemileri bizde yaktık diye böbürlenmesi ve övünmesi bu yüzden!
Gemileri yaktım diyenin dilini, kalbide tasdik etmelidir ki, gemiler yanmış olsun!
Süfli hevesler uğruna, mevki ve makam uğruna, menfaat ve çıkarlar uğruna gemileri yakanların aradıklarını bulamadıkları an, başka limanlardaki gemilere işaret fişeği ile haber uçurmalarına ne diyeceksiniz?
Nasıl olur, hani bunlar gemileri yakmışlardı mı, diyeceksiniz!
Gemileri yakmak adamlarda alışkanlık yapmış mı?
Tarık sabredenlerdendi. Tarık doğruydu, sözünün eriydi.
Onun için kendinde var olan hasletleri ordusuna tavsiye etti.
Bizim gemi yakanların sabrını, samimiyetini, yakma yolundaki doğruluklarını varın siz koyun kantara!
Gemileri yaktım diyenin gemi yakması, belli bir süre sonra ben gemileri yaktım diyerek merasimle bir başka cenaha geçmesinin, gemileri yakmakla alakası bile yok!
Bu tavır, gemileri yakmak değil, gördüğü ışığa doğru yürümek, hele gel filan diyen varsa, koşarak, uçarak gitmek!
Gemileri yaktın mı, daldan dala gezmeyeceksin!
Ben bir hata etmişim, oldu bir yanlışlık demeyeceksin!
Burada bize selamünaleyküm diyen yok diye sızlanmayacaksın!
Tarık bin Ziyad gemileri yaktığında, ölümüne yürüdü gitti Vizigot ordusunun üzerine. Zafer üzerine zafer kazandı.
Sen ne diyeceksin?
Gemileri yaktım amma, elime hiç bir şey geçmedi mi?
Bir yerde doğruluk, samimiyet, vefa, ahde vefa, insanlık, dürüstlük, arkadaşlık ve dostluk kalmamışsa ve siz gemileri bu hasletler için yakmışsanız, kimsenin size bir diyeceği olamaz. Ancak, işin içinde çıkar varsa, menfaat varsa ve siz bunun için gemileri yaktım iddiasında bulunuyorsanız ona gemileri yakmak değil, gemiyle beraber kendini de yakmak denir ki, siz anlayamadıysanız söz ne yapsın, Tarık gibi örnek ne yapsın?
News
GÜNCEL
GÜNCEL
GÜNCEL
SPOR
GÜNCEL
KONYA
