Vicdan sizin, defter sizin, muhasebe sizin!

Yunus Emre, “ Bir kez gönül kırdın ise / Bu kıldığın namaz değil / Yetmiş iki millet dahi/ Elin yüzün yumaz değil” demiş. 2016 yılı içinde az mı kalp kırdık! Az mı bağırdık, çağırdık! Az mı insanların üzerine yürüdük! Az mı haksızken haklı çıkmaya çalıştık! Bu konuları uzatmaya kalksak, ne köşemiz yeter ne de bize ayrılan sütun! Ancak kalp kırma konusunda üzerimize yoktur. Kendi kalbimizin kırılması önemlidir de, bizlerin kırdığı kalplerin önemi yok mu? İnsanoğlu alıngandır! Çabuk kırılır! Çabuk küser! Çabuk incinir! Yağmurdan nem kapanlar! Bir imayı üzerine alınanlar! Bana mı dedin? Ben biliyorum, beni kastettin! Diye her lafın ardına düşenler pek çoktur! Duygusal olanlarımız, hiçbir şeye aldırmayanlarımız olsa da, kalp değişik bir nesnedir! O kalbin içinde sevgiler, nefretler, merhametler, öfkeler, affetmeler, sabırlar, hoşgörüler, anlayışlar, sabır sınırı olmamalar iç içedir. Yaratılanı hoşgör, Yaradandan ötürü diyen Yunusu dinleyen var mı? Allah yarattı diye, herkesi sevmek zorunda mıyım diyen insanı, kendi gibi düşünenler dışında seven çıkar mı? Üç günlük dünyada, sevgiden, merhametten, anlayıştan ve hoşgörüden nasipsiz yaşamak zul gelmeli insana! Yıl biterken maddi hesaplarımızın muhasebesi için muhasebecilere koşanlar olarak, neden hiç vicdan muhasebesi yapmayız ki! Vicdan muhasebesi mi? O da ne ki, diyenler olur mu bilemiyorum! Vicdan muhasebesi, insanın kendisiyle baş başa kaldığı anların, geçmişi sorguladığı nerelerde ne yanlışlar yaptığının cevabını aradığı zamanların adıdır. Kime ne haksızlık ettik? Kimin hakkını vermedik? Bize hakkı geçenlerin olduğunu, olabileceğini düşünebildik mi? Yoksa, bu işin geçeri bu, ederi bu, madem böyle bir yol tutturulmuş diye bu yıl da vurduk kafayı yattık da, aklımıza, Allah hakkı için bir  iyilik yapmak  niçin gelmedi diye düşündük mü? Sahi, neden hiç düşünmedik! Bedavaya getirdiğimiz birçok iş ve emek için, vazgeçtim hakkını teslim etmekten kuru bir teşekkür dahi etmek neden aklımıza gelmedi? Ne yazık ki bu işler için bir muhasebeci yok! Hoş bu işlerin muhasebesini tutan da yok ya! Çünkü, vicdan muhasebesinin hesabını, o vicdanın sahibinden başkası tutamaz! Vicdan muhasebesi tutulurken bu defterin kalemleri gelir-gider kalemlerine, borç, alacak-verecek ve bilanço benzeri kalemlere benzetilebilir. Merhamet kalemi olmayanda acıma olmaz, kendi hayat standartlarından taviz vermeyen, standartları tutmazsa, öldüm-bittim, yandım, borcum şu kadar edebiyatlarına sığınanların, ne derdi biter, ne sıkıntısı, ne borcu. Nalıncı keseri gibi önce ben, sonra ben, daha sonra yine ben, benden sıra gelirse, kalırsa sen diyenlerin kalemi onlara bel ve umut bağlayanlar için doğru-düzgün bir şey yazmaz! Anlayış kalemi olmayan, muhatabını dinlemez. Ne yapar ne eder, aramaz, sormaz. Kendiliğinden bende şuna bir iyilik yapayım, bize çok hakkı geçti demez! Hatırlatana kızar! İnsaf kalemi olmayanın, ne emeğe saygısı olur, ne de işlerin düzgün yürümesine. Önemli olan işin yürümesi, bitmesi, tamamlanmasıdır. Sermayesi sıfır olan, bedava olan laf sıralamasında ellerine kimse su dökemez. Lafın para etmediğini, karın doyurmadığını, yalnızca gurur okşadığını onlardan iyi kimse bilemez! 2016 yılı biterken kar ve zarar hesabının yapılması gereken bir başka muhasebe de,  vicdan muhasebesidir de, kimsenin bu muhasebe şekline ayıracak zamanı bulunmaz. Çünkü hiç kimsenin işine gelmez! Hafta sonunun ilk tatil günü akşamı yani 31 Aralık Cumartesi gününü Pazar’a bağlayan gece saat  24.01 itibarıyla nasip olursa, 2016 bitiyor, 2017 yılına giriyoruz. Yıl sonları muhasebecilere koşanlar, bu yılı da çok şükür kapatıyoruz, kapattık diyenler orada durun! Maddi muhasebeyi kapatmış olabilirsiniz! Vicdani muhasebenizi kapatabildiniz mi? Muhasebe defterinin o faslı devamlı açık! Ayağı suya değenlerimiz geriye dönse de, öyle muhasebe mi olur diyenler alacak-verecek hesaplarını huzuru mahşere bıraktıklarının ne kadar farkındalar bilmem! Sizler rahat olabilirsiniz olmasına da, ya bizleri yaratan Rabbimiz, bu muhasebeden, bu anlayıştan hoşnut değilse! Sözün özü şu ki, vicdan sizin, defter sizin, muhasebe sizin, gerisi size, bize, hepimize kalmış sevgili okurlar!