Vatan şehitsiz olmaz

“Bu vatan toprağın kara bağrında Sıradağlar gibi duranlarındır, Bir tarih boyunca onun uğrunda Kendini tarihe verenlerindir.” (Orhan Şaik Gökyay) ... ■ “Tarihimiz şehit olma onuruyla yaşayan ve yaşatan insanlarla doludur. En çarpıcı örnekleri “Çanakkale ve Bedir Şehitleri”dir. İstiklâl Marşı şairimiz bu felsefeyi en güzel biçimde tarihe mal etmiştir: Çanakkale şehitleri için “Bedr’in Aslanları ancak bu kadar şanlı idi” diyerek milletimizin şehitlik anlayışını bayraklaştırmıştır. Vatan Şehitsiz Olmaz! “Vatan Sevgisi İmandandır.” *** Terör yine dişini göstermeyi sürdürüyor, analar ağlamaya devam ediyor. “Şehitler ölmez, vatan bölünmez!” Şehitleri binlerle ifade edilen coğrafyanın insanlarıyız. Cennet Vatanımızın toprakları onların kanlarıyla sulanmıştır. Şehitlerimiz bu vatanın manevi bekçileridir ve kutsal görevleri sonsuza değin sürüp gidecek. --- Şehitin çoğulu “şüheda”dır. Yani, şehitler. Şehit: Kutsal bir ülkü ve inanç, özellikle yurt için savaşırken ölen kimsedir. Şehit olmak: Yurdu, ülküsü ya da inancı uğruna savaşırken ölmektir. Şehit etmek: Yurdu, inancı ya da ülküsü için savaşan birini öldürmek. Şehitlik (şahadet): Yüksek bir ülkü yolunda ölme, şehit olma. Şahadet etmek: Tanık olduğu olayla ilgili olarak gördüklerini, bildiklerini söylemektir. --- Vatan senden hayat umar, Sen yaşarsan o canlanır. Vatan için ölmek de var, Fakat borcun yaşamaktır. (Tevfik Fikret) ... Şehit sözü edilince Hz. Peygambere ilişkin bir menkibeyi hep anımsar dururum; Henüz on yaşındaki Abdullah, babası savaşta şehit düşünce yetim kalmıştı. Baba acısını yüreğinde taşıyan küçük Abdullah gülmüyor, oynamıyor; oynayan çocuklara bakıp ağlıyordu! Hz. Muhammed onu gördü; acıdı ve yanına yaklaşıp sordu; “Evladım sen niçin oynamıyorsun ?” Abdullah, başı yerde yanıt verdi; “Benim babam yok ki” “Kardeşlerin var mı?” “Kardeşlerim de yok!” Bu yanıtlar karşısında Hz. Peygamber de ağladı, sevgi ile başını okşayarak sordu; “Sen Hasan ve Hüseyin’e kardeş olmak ister misin?” Abdullah’ın gözleri parladı! Başını kaldırıp baktı, şaşırdı. Sevinçle yanıtladı; “İsterim ya Resulallah!” Tekrar sordular: “Benim torunum olur musun?” “Evet, hem de çok isterim.” “Öyleyse sen benim torunumsun, haydi tut elimden bize gidelim!” Birlikte eve geldiler. Abdullah mutluydu, yetimliğini unutmuştu. Hane-i saadette yemeğini yedi, güzel bir elbise giydi ve oyun yerine koşarak geldi. Sevinçten yerinde duramıyor “Peygamberimizin torunuyum!” diyerek neşeyle hopluyordu. Diğerleri baktı ve gıpta ettiler; “Keşke biz de yetim olsaydık da senin kavuştuğun onura kavuşsaydık!” --- Tutuşup kül olan ocaklarından, Şahlanıp köpüren ırmaklarından, Hudutlarda gaza bayraklarından Alnına ışıklar vuranlarındır. Ardına bakmadan yollara düşen, Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan, Huduttan hududa yol bulup koşan, Cepheden cepheyi soranlarındır. (Orhan Şaik Gökyay) ■ Allahü teâlâdan, ihlâsla şehitlik isteyen, yatağında ölse de şehit olur. (Müslim) ■ Şehit, ölüm acısı duymaz. (Beyhekim) ■ Allah yolunda öldürülenlere 'ölüler' demeyin. Aksine onlar diridirler ancak siz fark edemiyorsunuz. (Bakara, 2/154) ■ Dünya yaşamını ahiret yaşamı karşılığı satanlar, Allah yolunda çarpışsınlar. Kim Allah yolunda çarpışır sonra öldürülür ya da üstün gelirse ona büyük bir ecir vereceğiz. (Nisa, 4/74) ■Allah yolunda öldürülenleri ölü sanmayın Onlar diri olup en yüce kattadırlar.. Allahın kendilerine vermiş olduklarıyla sevinç içindedirler ve arkalarından henüz onlara kavuşmamış olanları, kendilerine bir korku olmayacağı ve üzülmeyecekleri müjdelerler. (Ali İmran, 3/169-170) ■"Eğer Allah yolunda öldürülürseniz ya da ölürseniz, Allah’ın size lütfedeceği mağfiret ve rahmet onların biriktirdiklerinden daha hayırlıdır. Ölseniz de öldürülseniz de Allah huzurunda toplanacaksınız. (3/157-158) --- Kutsal dinimizde en yüksek mertebelerden biri de “şehitliktir. ... İleri atılıp sellercesine Göğsünden vurulup tam ercesine, Bir gül bahçesine girercesine Şu kara toprağa girenlerindir. Tarihin dilinden düşmez bu destan, Nehirler gazidir, dağlar kahraman, Her taşı yakut olan bu vatan Can verme sırrına erenlerindir. Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil, Bu sevgi bir kuru ifade değil, Sencileyin hasmı rüyada değil, Topun namlusundan görenlerindir. (Orhan Şaik Gökyay) ... Vatan bizim, ülke bizim, el bizim Emin ol ki her çalışan kol bizim Ayyıldızlı bayrak bizim, mal bizim Söyle Veysel öğünerek, överek. (Veysel Şatıroğlu) --- Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var. Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır! Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır! 'İş bitti.Sebâtın sonu yoktur! ' deme, yılma. Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma. (Mehmet Akif Ersoy) --- Kalkışmaya kalkanlar Ulusal bütünlüğün çelik duvarlarına çarptılar ve darmadağın oldular. Sıkıntılı günlerde teselli ve güç kaynağımı hep bir öz söylem oluşturur; “Ne mutlu Türküm diyene!” Bu süreçte özlenen “Ulus devlet “ve “ulusal” bütünlük konularındaki duyarlılık sevinç ve heyecan vericidir. Prof. Çetin Yetkin’in görüşlerini kez daha anımsadım; “Anti-emperyalist milliyetçilik anlamındaki "ulusalcılık" sömürünün önündeki en büyük engeldir. O yüzden emperyalistler bu kavramı modası geçmiş veya suçlu gibi göstermeye çalışmaktadır. Atatürk ilkelerine uygun, şovenizmi reddeden demokratik bir milliyetçilik, ülkenin kurtuluşu için tek çaredir." --- Göz yumma güneşten, ne kadar nuru kararsa, Sönmez ebedi; her gecenin gündüzü vardır. (Tevfik Fikret) --- Vatan söz konusu olunca Namık Kemal’in dizeleri yüreğimin ortasına mıh gibi çakılır İşte adu karşıda, hazır silah Arş yiğitler vatan imdadına Arş ileri, arş, bizimdir felah Arş yiğitler vatan imdadına. Cümlemizin validemizdir vatan Herkesi lütfiyle odur besleyen Bastı adu göğsüne biz sağ iken Arş yiğitler vatan imdadına. (Namık Kemal --- Aşık Veysel Şatıroğlu yine sazı eline aldı bakalım neler söyledi; Her ferdin hakkı var, bizimdir Vatan Babamız, dedemiz döktüler al kan Hudut boylarında can verip yatan Saygıyla anarız, şehit diyerek, Vatan aşkı ile çalışan kafa Muhakkak erişir öndeki safa Tesir nüfuz olur her bir tarafa Herkes onu büyük tanır severek.