TEK ÇARE SOKAK HAYVANLARINI SOKAKTAN KURTARMAK!

Geçtiğimiz hafta, Sakarya'nın Sapanca ilçesinde, bacakları ve kuyruğu kesilen yavru köpeğin ölümü ve yaşanan facia infial yaratmıştı. Yayınlanan haberlerde; “Sapanca ilçesi Şahin Tepesi mevkiinde hayvanları besleyen Nuray Ersoy, bacakları ve kuyruğu kesilen yavru köpeği fark etti. Sapanca'da veteriner hekim Onur Çakmak'a götürülen köpek, ilk müdahalesinin ardından İstanbul Hayvan Hastanesi'ne sevk edildi, ancak kurtarılamadı. ” ifadelerine yer verilmişti. Bu vahşete, Türkiye'nin dört bir yanından tepkiler yağdı ve yağmaya devam ediyor. Sokak hayvanları, sokak köpeği, sokak kedisi gibi tabirlerin cirit attığı, ancak göstermelik barınaklarla, göstermelik barınak açılışlarıyla, barınak var mı var, yaklaşımlarıyla zevahiri kurtaran bizler için, çok daha caydırıcı ve sokak hayvanlarını cani yaradılışlı çocuklar ve insanların elinden kurtarmaya yönelik tedbirlerin acilen alınması gerekiyor. Ne hayvan barınakları, ne hayvanları korumaya yönelik tedbirler bugüne kadar yeterli olmadı. Olması gereken konu, sokak hayvanı tabirinin ortadan kaldırılmasıydı. Çünkü, birçok ülkede, sokakta gezen, sahibi olmayan, başıboş dolaşan kedi yada köpeğe rastlayamazsınız! Hayvanlara karşı yapılan akıl almaz vahşetin önüne geçebilmenin yegane yolu, bu hayvanları sokaklardan kurtarmak! Kedi evi, sahipsiz hayvan barınağı kulağa hoş gelebilir. Bu barınakların oldukça yetersiz, sahipsiz, ilgisiz ve sevgisiz ellerde ne hale geldiği birçok kez ortaya çıkmadı mı? Sahipsiz hayvanlara sahip çıkmayı samimi olarak istemekle başlayan bir sürecin içerisinde olmak gerekiyor. Çocukluğumuzdan bu yana, sokak hayvanlarına uygulanan vahşetin görgü şahitleriyiz. Hayvanların dövüştürülmesi, eziyet edilmesi, yüksek yerlerden atılması, tekmelenmesi, boğazlarının sıkılması, sopalarla dövülmesi gibi olaylara şahit olmayan kaç kişi çıkar? Başıboş köpeklerin Belediye görevlileri tarafından itlafı hadisesi ise herkesin gözü önünde yürek burkan hadiselerle az mı yaşandı! Biz, sevgiyle ve ilgiyle üstesinden gelebileceğimiz bu işi, inadına zorlaştırdık. Çok sevdiğimizi söylediğimiz kedilerimizi ve köpeklerimizi koruyamadık. Onları sokaklara attık! Aç bıraktık! Sokak hayvanları yesin içsin diye yemek bırakmak, suluk koymak, sadece vicdanlarımızı rahatlatma adına yapılan bir girişimden ileriye gidemedi! Bacakları ve kuyruğu kesilen küçük ve sevimli köpeğin gözlerindeki hüznü, çaresizliği görmek ise hemen herkesi isyan ettirdi! Bizim isyanımız saman alevi gibi sevgili okurlar! Maalesef, üç gün konuşur, dördüncü gün unutur geçeriz! Konuyla ilgili karar alacak merciler, kurumlar, bu infiallere karşılık olarak, yapılacak, edilecek, çalışıyoruz şeklinde cevaplar vere vere bugünlere geldiler. Yaşadığımız şehirde bir ara Karatay bölgesindeki sanayilerde sokak köpeklerinden işine gücüne gidemedi insanlar. Başıboş köpekler ne zaman toplanacak, konu ile ilgili neden bir şey yapılmıyor soruları uzunca bir süre gündemde kalmıştı. Başıboş tabiri dahi inanın hoş bir tabir değil! Neden başıboş? Bu sorunun muhatabı neden yok? Başıboş köpekleri topladık, bir kısmını, itlaf ettik, geri kalanlarını da, ölsünler diye, adına barınak dediğimiz, başıboş hayvanların toplandığı ölüm evlerine aldık. Barınaklara halkımızın dışarıdan bakış açısı ne yazık ki böyle… Dar, yaşamaya müsait olmayan kafeslerin olduğu, olabilecek en iptidai şartlarda başıboş sokak hayvanlarını tecrit ettiğimizi düşündüğümüz bu barınaklarla ilgili ara ara ekranlara yansıyanlarda bizlerin bir başka ayıbı! Bizler sokak hayvanlarını, sokaklarda dolaşmaya mecbur bıraktığımız hayvanları, korumamak için ayak diremeye devam ediyoruz. Vahşet görüntülerine de isyan ediyoruz! Bu davranışın, bu yaklaşımın bir adı var mı? Hayvan severlerin, hayvanlara merhamet gösterilmesi gerektiğini savunan vicdanlı insanlarımızın sesleri artık duyulmalıdır! Barınak yapanların, Barınaklarda başıboş hayvanları kontrol altında tuttuğunu söyleyenlerin, Hayvan barınakları konusunda çalışmalar yapanların, Bundan böyle bu türden vahşet görüntülerine izin vermeme adına, Sokak hayvanlarına çok daha fazla hassasiyet göstermeleri gerekiyor! Sahibi olmayan ve başıboş hayvanların cadde ve sokaklardan alınarak, daha düzenli, daha bakımlı, çok daha fazla insancıl, sevgi, hoşgörü, merhamet ve vicdan anlayışlarının hakim kılındığı barınakların yeniden dizayn edilerek, sokak hayvanlarının kurtarılması gerekiyor. Bu bizlerin insan olarak, hayvanlara olan sevgimizin ve merhametimizin bir göstergesi olduğunu düşünüyorum. Ağzı dili söylemeyen, sevgisini bizlerden esirgemeyen o masum hayvanlara karşı yapabileceğimiz çok şey var. Tek bir çaremiz var! Sokak hayvanlarını sokaktan kurtarmak! Öncelikli olarak onları sevgiyle sahiplenmek, diğerlerini de, hayvan sevgisiyle donanmış barınaklarda yaşatmak! Bunu başarabildiğimiz gün, bu konuda konuşanların, ahkam kesenlerin samimiyetine inanacağız!