“KİBRİ BIRAK ALÇAK GÖNÜLLÜ OL!”

Kibir, kendini, herkesten, başkalarından üstün görmedir. Kibirli için kendinden başkası yoktur. Günümüzde ben merkezli diye adlandırılan ve vasıflandırılan insanlar bu insanlardır. Kibirli insan, katı kalpli insandır. Taş kalpleri ne sözle, ne ağlamakla, ne yalvarmakla yumuşamaz. Ya onun dediğini kabulleneceksiniz, ya da onun dediğini derler ya… Kibirli insanın hayat felsefesi, kendi üstünlüğünü, kendi meziyetlerini kayıtsız-şartsız kabul ettirme üzerine kurludur. Kendince herkesin bu duruma uyma ve kabul etme mecburiyeti vardır. Kibirlinin ayakları yere değmez. İnsanlara tepeden bakmak, onları hor hakir görmek, kendini erişilmez zannetmek kibirlinin handikabıdır. Kibirli insan uyarılmayı sevmez. İkazlardan hazzetmez. Öğüt vereni yakınında bulundurmaz. Sözünün üzerine söz koyana, yanlışını gösterene tahammül etmez. Alçakgönüllü olmak gibi, Hoşgörülü yaklaşmak gibi hasletler ve duygular kibirlinin kitabında yazmaz. Yapmış olduğu hatalar ve yanlışlardan inadına ders çıkarmama gibi bir haleti ruhiyeye sahiptir. Kibirli insan, önünde el pençe duranlara bayılır. Her dediğini tasdik edeni, Haklısın diyeni, Onu öveni, Abartarak anlatanı, Reklamını yapanı, Olmayan meziyetlerle süsleyeni pek sever. Çevrem dedikleri, bu insanlar yalan mı söylüyorlar diye tasdik beklediği, beni tanımak istiyorsanız birde bu insanları dinleyin dediği insanlar bu insanlardır. Kibirlinin oldukça geniş ve hayret edilecek bir hayran kitlesi vardır. Doğru, düzgün ve dürüst insanlardan esirgediğimiz sevgi ve saygının kibirli insanlara gösterilmesi, kibirli insanları çok daha fazla şımartmıştır. Çevrelerinde oluşan hayran kitlesinin; Onun gibi olmak, Onun yolunda olmak, Ona yol arkadaşlığı etmek, Onun sırlarına ortak olmak ve paylaşmak en büyük dilekleridir. Kibirli insanlar hakkında ki bütün olumsuz görüşlere ve yaklaşımlara rağmen, Kibirli insanlara hayran olunması, Onların methedilmesi, Onların çevrelerinde bulunmaktan keyif alınması, Onlar gibi olmaya sıcak bakılması, Bir hayli dikkat çekicidir. Kibirli insan davranışlarının normal olduğuna, herkesin kendini bu şekilde kabul etmesi gerektiğine inanmıştır. Yanlış yaptığına inancı olmadığı gibi, kendisine yanlış yaptırıldığı düşüncesine sahiptir. Kibirlinin kalbi, kendisini başkalarından üstün gördüğünde rahat ve huzur bulur. Kibirli kaybettiğinde, bulunduğu yerde sarsıntı geçirse bile, bunu asla kabul etmez. Kibrin yanına, kini de ekleyip, hınçla bildiği yoldan devam eder. İncinmek, kırılmak gibi duygular onu kamçılar. Üstünlük sağlama, Dediğini kabul ettirme, Haksızken haklı görünme, Mağlubiyeti zafere çevirmek gibi girişimlerde bulunma vazgeçemedikleridir. Kibirli olma halinin ona verdiği zararları, açtığı hasarları anlatamazsınız! Kibir sahibi iyi bir inkarcıdır. İnkar etme gibi kendince güçlü bir silaha sahiptir. Zora düştüğünde, zorda kaldığında inkar yoluna sapar. Kendini mazur gösteren, Masum gösteren, Mazlum gösteren, Dahası haklı göstermeye dayalı söylemlerden destek alır, destek görür. Ne yazık ki, bugün yaptığımız en büyük yanlış, kapıldığımız en büyük zaaf kibirli insanların yanında olma bahtsızlığımızdır. Haklı olanların, Gerçekleri ve doğruları söyleyenlerin, Kibirlinin foyasını, Boyasını ortaya çıkaranın yanında durmayız da, Kibir sahibini kurtarmak için seferber oluruz. İçinde bulunduğumuz çağın en büyük handikabı da budur. Sözüm ona kibirli ve gururlu olanları sevmediğimizi söyler, lakin, onlara duyduğumuz sevgiyi ve saygıyı da saklayamayız! Hz. Mevlana kibirli için bakın ne diyor, “Ne kadar az yüksekten uçarsan, düştüğün zaman o kadar az incinirsin... Kibri bırak alçak gönüllü ol!