GERÇEKLER ACIDIR, ACIYI DUYACAKSINIZ HEM DE TAAAA.... İÇİNİZDE!

Mustafa Kemal Atatürk’ün sözü, yaşadığım sürece hayat yeminim oldu. ‘Her şart altında, kendi doğrularımı dile getirme cesaretini gösteren bağımsız kişi oldum.’ Kula kul olmadım. Mevlana der ki: Kula kul olma! Unutma sen de o da kul! Oturduğu koltuğu kendine verene yapışmış, liyakat yoksunu, vicdansız, yetersiz kişilere belediyelerde daire başkanlığı verirseniz çok can yakarsınız çok! Liyakattan yoksun, çünkü o koltuğu bilinen bir nedenle almış. 2017-2018 o kadar hayvanın canı yandı ki sırf dernekle zıtlaşmak uğruna gece yarısı hasta, yaralı, karnında yavruları kalmış ve doğuramamış yüzlerce hayvan acili olmayan, nöbetçi hekimi olmayan barınağa götürüldüler. Birazcık vicdan ve merhamet olsaydı eğer yüreklerinde, ambulans diyemeyeceğim sıradan aracın şoförüne, telefonda hayvana ilk teşhisi koydurup, bulunduğu yerden 60-70 km uzaktaki barınağa atmazlardı. Birazcık Tanrı sevgisi olsaydı yüreklerinde, ‘şoför nasıl teşhis koyar!’ dememizden sonra daha da acımasızca bir uygulamaya geçerek, yaralıyı gece nöbetçimiz dedikleri veteriner hekimin, Konya’nın bir ucundaki evine taşıtıp, fakülte yerine yine barınağa göndermeye vicdanları elvermezdi. Bu uygulamadan acaba kaç madalya aldılar, nasıl onurlandırıldılar ve belediyeye ne kadar para kazandırdılar? Eski barınağı derneğimiz 10 yıl çalıştırdı. Bu protokol bittiğinde de yine elimizi barınaktan çekmedik. Büyükşehir Belediye Başkanları, genel sekreterler ‘Siz bize yardımcısınız’ dediler ve uyarılarımızı dikkate aldılar. Konya Valiliği’ne bağlı Çevre Vakfı’ndan, Türkiye’nin ilk sahipsiz canlar için barınak yaptırtan derneğimize, o dönem Konya Valisi olan Sayın Ziyaettin Akbulut destek vermeyi teklif etti. Çevre İl Müdürlüğü’nün liyakat sahibi çalışanları benim bu parayı almamamı, bu para karşılığı barınağa alınacak 2 işçinin ücretinin, vakıfça karşılanmasını ve maaşlarını da doğrudan bankadan almalarını, bu paraya elimizin değmemesini önerdiler. İleriyi görmüşler. O dönem Selçuklu Belediye Başkanı Sayın İsmail Öksüzler de Çevre Bakanımızın katıldığı açılış töreninde, derneğe ‘5 milyon bağış yapacağını’ ilan etti. Aynı ekip ki onlar da derneğin kurucu üyeleri oldukları için bu parayı da nakit olarak almamamı önerdiler. Selçuklu Belediyesi ile Vet.Fak. arasında bir protokol hazırlandı. Bu protokole göre de; Selçuklu Belediyesi bu parayı derneğe vermeyecek, bu para karşılığında yaralı tüm hayvanların tedavilerini, ilaçlarını, aşılarını 5 yıl süreyle karşılayacak, bu para da devletimizin bir kurumuna ödenerek fakültemiz yaralanacaktı. İşte Konya Doğayı ve Hayvanları Koruma Derneği, elini paraya sürmeden, tam 10 yıl bu canların sorunlarının çözülmesini belediyelerle, valilikle işbirliği içinde çözdü. Bunu sağlayan yol arkadaşımız, akıl hocamız İl Çevre Müdürlüğü Müdürü Sayın Mehmet Bilgiç’e, Sayın Osman Nevres Yılmazlar’a ve çalışanlarına, gönüllü danışmanlığımızı 23 yıl boyunca üstlenen Prof. Dr. Sayın Mehmet Maden’e sessiz canlar adına, teşekkürü bir borç biliriz. 2017 yılı bu makam bahşedilen kişinin, gerçek yüzünün ortaya çıkma yılı oldu. Kabahatimiz neymiş? Konya duysun ve okusun. Okusun ki kula kul olmak neymiş, adaletsizlik neymiş, sessiz canların, oy verme gücü olmayan canların, hak arayamayan canların canını, sırf kendi gülünç hırsı ile yakmak neymiş anlasın. En çok bunu Selçuklu Belediye Başkanı iken sessiz canlarımıza sahip çıktığı için övgü ile andığımız Sayın Uğur İbrahim Altay okusun. Kendisini yıpratan bu kişiye de dikkat etsin. Çünkü her yaptıkları yanlış uygulamada, can yakmada, derneği, sivil toplum kuruluşunu dışlamada, her eleştiriye kendisini nasıl karşı karşıya getirdiklerini görsün. Şimdi mecliste olan belediye başkanı, yeni barınak bitmeden eski barınaktaki hem sessiz canları hem de ekmek kavgası veren, atılırım diye korkan taşeron işçileri, perişan bir şekilde dağın başına göndermedi mi? İşçiler aylarca konteynırlarda (içinde yürürken sağa gidilince sağa kayan, sola gidilince sola kayan) yaşadılar. Yeni barınakta aylarca duş yapamadılar. Çalışanlar şikayetlerini bildirince de barınak ile iletişim kesildi. Gönderilen yaralı, hasta, kedi ve köpeklerle ilgili bilgi verilmiyor. Neden her olumsuz oluşumu biz sizden duyuyoruz? diye de eleştirildim. İkinci konu ise gerçekten çok düşündürücü. Yeni barınağın çok uzak oluşu, kontrol edemeyişimiz ortada iken, bir de sosyal bir hayvan olan kedileri, dağın başına bırakmaya gönlümüz razı olmadı. Genel Sekreter Sayın Hasan Kılca’dan izin alarak projemizi uygulamaya koyduk. Tavus Baba Gümüştepe’ye, kendisinin dışlandığı şüphesine kapılan kişinin, içten içe karşı çıkmasını bilerek, Fen İşleri Mühendisleri ve Yapım Daire Başkanlığı çalışanlarının katkısı ile 2 tane çok özel kedi evi yaptırıp, büyük bir keyifle oturttuk. Orman Bölge Müdürlüğü’nden izin almamak için oynanan tüm oyunları bozduk ve elimizle izin kağıdını, Konya Büyükşehir Belediyesi Yapım İşleri Daire Başkanlığı’na teslim ettik. Amacımız, tüm kedileri oradan sahiplendirerek hem Haydosev Derneği hem de Konya Doğayı ve Hayvanları Koruma Derneği aracılığı ile bu canlara yuva bulmaktı. Bu güzelim kedi evleri ki 120-130 kedi barındıracak durumda iken ani ve bilinmeyen bir kararla başkanlıkça bir gece telefonu ile iptal edildi. Tüm masraf çöpe atıldı. Tüm emek çöpe atıldı. Devletin parası deniz, harca harca bitmez dendi. Hem bu iş için aylarca uğraşanlara ayıp edildi, hem de zavallı kedilerin pek çoğu, yeni barınakta öldü. Bu 2 ev taşınırken kırıldı, camlar patladı, kapılar kapanmadı. Zavallı kediler soğuk ve kimsesizliğe terk edildi. Bu durum haklı olarak hepimizi şaşırttı, üzdü. Başkanlığın haberinin olmaması asla mümkün olmayan bir yapım, bir proje, bittikten sonra mı kabul edilmedi? Bütün bunlar ve vatandaşa kapıların kapalı oluşu, kimsenin başkanla ve özel kalemiyle görüşememesinin, tümünün eleştirildiği bir yazım, bu köşede yayınlandı. Yazının yöneltildiği kişiden ne bir tepki ne de eleştiri almadım. Yazdıklarım yalan değildi. Ama kula kul olmayı kendine yakıştıran esti, yağdı, kükredi. - Vay efendim ben nasıl böyle bir yazı yazarmışım? -Ben onun çok çok sevdiği başkanını nasıl eleştirirmişim? -O, çok sevdiği birini eleştirtmezmiş! İşte bu nedenle de hayvanlarla ilgili aradığımda bana cevap veremezmiş! Aslında beni değil zavallı sessiz canları cezalandırdığının farkında değil! Belediyeler hizmet yeridir. Belediyelerde kimse öfkesine ve duygularına göre hareket etmez, edemez! Çok şükür ki belediyemizde Sayın Hasan Kılca, Sayın Hacı Selim Karakurt, Sayın Ceylani Kılınç, Sayın Mustafa Yaylacı, Sayın Cevdet İşbitirici, Sayın Atilla Şirin, Sayın Selami Uğur gibi nazik, beyefendi, oturduğu koltuğun hakkını veren, doğayı ve Tanrı’nın yarattığı canları seven, merhametli, adaletli, onlara hizmetten gocunmayan, hisleri ile değil devlet terbiyesi ile çalışan, liyakat sahibi daire başkanlarımız var ve onların yardımları ile bu canlara ulaşmaya çalışıyoruz. Ben hem bir vatandaşım hem de STK başkanıyım. Profesyonelce davranamayanlara Sayın Uğur İbrahim Altay, hizmet içi eğitim vererek, davranışlarını, kişisel öfkelerini o koltukta oturdukları sürece, kontrol etmeleri gerektiğini öğretmelidir. Davranış bozukluklarını hoş görmeseydim, telefonuma atılan mesajdaki ağır sözleri yazan hekiminin cahilliğine, çocukluğuna vererek konuyu kapatmazdım. Bu mesajı görmesi gerekenler okudu ve onlarda hem üzüldüler hem de ezildiler. Ama hala çağırdığı STK başkanını odasında ayağı çıplak karşılayacak kadar devlet terbiyesinden yoksun, annesi yaşındaki kadına o mesajı atacak kadar liyakat yoksunu kişiyi, sırf sevgili başkanını eleştirdim diye koltuk altında taşıyanlara da yolunuz açık olsun diyorum. Mevlana; ‘Şefkat ve merhamette güneş gibi ol’ demiş. Ama bir de ne demiş? ‘Nice insanlar gördüm üstünde elbise yok, nice elbiseler gördüm içinde insan yok!’ NOT: Karatay Belediyesi kendi bölgesindeki hasta ve yaralı hayvanları, Veteriner Fakültesi’ne neden bırakmıyor? Vatandaş yaralı hayvan ihbarı için neden arayamıyor? Sorunları büyükşehir ile mi, hayvanları mı sevmiyorlar? Meram ve Selçuklu Belediyeleri bu görevi eksiksiz yaparken Karatay’da tıkanma nedir? Karatay Belediyesi’ndeki sorun nedir? Açıklama olursa memnun oluruz.