Bize neler oluyor?

Sevgili okurlar, Sizce de son günlerde Konya’ya bişeyler olmuyor mu? Her gün duyduğumuz birbirinden kötü olaylarla ilgi biraz daha fazla şaşırıyor, yok artık diyoruz. Millet olarak son yıllarda hiç de iyi olaylar yaşamıyoruz. Hepimizin psikolojisi bozuk, toplu terapilere ihtiyacımız var. Tüm bu yaşadıklarımızın yanında bizim de kendimize düzen vermemiz gerekiyor. Hani hep derler ya her şey önce insanın kendisinde başlar diye. Hepimiz oturup bi düşünelim. Ne kadar sabırlıyız, neler yapıyoruz, çevremize neleri aktarıyoruz diye. Evet bireysel olarak o kadar agresif, sinirli, tahammülsüzüz ki adata hepimiz birer patlamaya hazır bombayız. En yakınımıza, en küçük bir hataya bile sabrımız yok. Hemen tansiyonuz yükseliyor, bağırıp çağırıyoruz. Hele ki bu sıcak havalarda kimin nereye saracağı belli değil. Bu kadar sinirlerini kontrol edemeyen insan varken de kavga, dövüşün eksik olması beklenemez. Bireysel silahlanmanın da bu kadar yüksel olduğu bir toplumda da cinayetler, yaralamalar hat safhaya çıkar. Evet hepimizin sinirlerini kontrol altına alması lazım ve en önemlisi bireysel silahlanmanın önüne geçilmesi gerekiyor. Çocuklarımızı yetiştirirken onları şiddet odaklı değil çözüm odaklı büyütmeliyiz. Hep bahsettiğimiz ancak son günlerde bu düşünceden bir hayli uzaklaştığımız ‘Huzur Şehri Konya’ kelimesinin gerçek anlamına kavuşmanın vakti sizce de gelmedi mi. Sokakta yürürken, trafikte seyrederken acaba ne olacak diye düşünmeden rahatça gezebilsek, çocuklarımızı gönül rahatlığı ile sokaklara gönderebilsek ne kadar güzel olur değil mi? Evet bir büyük şehirde yaşıyoruz. Büyükşehirde yaşamanın da bir zorluğu vardır. Asayiş olaylarının olmaması mümkün değil. Ancak, bana neden baktın, trafikte yaşanan aksaklıklar tartışma sebebi olmamalı. Konuşmayı, iletişimi öğrenebilmeliyiz. Anlık yaşadığımız öfke patlamaları hayatımızın geri kalanına mal olabiliriz. Daha yaşanılabilir bir Konya ve ülke için öfkemizi bir kenara bırakıp, konuşmayı öğrenmemiz gerekiyor.