ALEM-İ- İSLAMIN PÜR MELALİ!

Rüzgara kapılmış
Hazan yaprağı gibi tar'u mar olmuş
Sebebi neymiş? niçin bu hal olmuş
Mevta gövdesi kalmış, başı yokmuş
Kolları budanmış amma, filizi yokmuş
Olmayınca başı, beyni de aklı da yokmuş
Boşluğu bulunca zalim, yerini doldurmuş
Dirilmesin istemiş mevta, fitneyi sokmuş
Nasıl bir fitne ki;
Kardeşi kardeşe kırdırmak sanki farz olmuş
Allahu Ekber diyerek, Allah diyenin katili olmuş
Sarmış beynini maraz'ı taassub; İslam'dan kopmuş
Kullanmayınca aklını, ilmi, bilmi, ahlakı,
Hali pür melal olmuş
Sömürülmüş, düşmana maşa olmuş
İslâm kimliği terörle anılır olmuş
İlmin bilmin kapısını açan, mucidi sendin
Engizisyonlar kurulmuştu;
Katledilirken, bilginlere sahip çıkan sendin
Kanatların altında güvendeydi mazlumlar koruyan sendin
Özgürdü toplumlar, gasb edilmezdi hakkı kimsenin
Niçin koptun ilimden, bilimden neydi derdin
Hani barıştı, güvendi, adaletti İslâm, senindi dinin
"Müslüman binanın tuğlaları gibi bütündür"
Buyuruyordu hani peygamberin
Kapı açtın, gönlünde tefrikaya yer verdin
Kapandın terakkiye de, atalete girdin
Bumuydu İslâm, nerede din'i mübinin?
Hala alev alev yanmakta iken, diyar'ı İslâm
Ne mücadele var, ne azim, ne ihsan ne de bir ilham
Hiç değilse, söyle bari sadra şifa bir kelam
Bir Arap alemi var ki;
Yoksundur ferasetten, basitten bir de dini İslâm
Yaşıyor coğrafyada nimetler içinde Alem'i İslâm
Kendinin değilse beyni, ne yapsın İslâm
Almış ipini eline, çekiyor emperyalistler
Sesi çıkmaz kuklaların, zira tepeden yemlenirler
Üç kıtaya hakimken birlikteydik, toplu vuruyordu yürekler
Soktular nifakı beyinlere, düşmanıydı Arabın Türkler
Koptu Müslüman kaynağından, Sünnetten ve Kuran'dan
Düştü cehalet batağına, kurtulamadı hurafeden, bitat'dan
Çalış dedikçe Kuran, yattıkça yattı farksızdı mevtadan
Onlara, yüzlere, bölündü düştü takatdan
Koparıldı sancağı İslam'ın, Osmanlı'dan
Girdi düşman, "istbdada karşı hürrüyet"
Diyerek tam da damardan
Düşmüştü imamesi tespihin;
Dağıldı taneleri, ibarettir darma dumandan
İşte hali Alem'i İslâmın, bu gün ki manzaradan
Mazinin izini taşıyan tek iz biz kaldık
Yakışmazdı esaret Türk Milletine!
Bir öldük bin dirildik şahlandık, ayağa kalktık
Çanakkale'de, Gelibolu’da, Sakarya'da
Dumlupınar’da, Sarıkamış’ta destanlar yazdık
Çekmiyor ellerini hainler hala yakamızdan
Medet bekler oldular darbelerden, maşalardan, PKK’dan
Ey delikanlım! Yiğidim!
Vallahi değildi dünün, bu günün
Her karış toprağında bir şehit yatıyor,
Vatanın düşünün!
Şahidimdir Al Bayrağın şehidin, şehit düştüğü günün
Matemini tutmuştu kuşlar dahi o günün
Matemin türküsüydü sanki, ötüşü bülbülümün
Dön de bir bak maziye, ibret al,
Dik dur, eğilme zalimin önünde
İlme, bilme, ahlaka sarıl, hikmete ram ol
İşte o zaman yolun aydınlıktır
Zira ışığın önünde.