YORGUNUM HANCI

Geçip giden hayatıma bakıyorum. Belki benim muzır oluşumdan oradan oraya taşlara çarpıp durmuşum. Sünnetullah, Allah'ın toplum hayatını kuşatan yasasıdır. Süreç ve sonuç ilişkisi sebep ve sonuç ilişkisi üzerine kurulmuştur. Bu ilahi yasanın varlığını fark ettiğimde ( bildiğimde değil, zira bilmek apayrı bir şey) başım gözüm yara bere içindeydi. Ham hayaller peşinde koşmaktan yorgun ve bitap düşmüş durumdaydım. Ve hala öyleyim. Çaresiz bir suçlu olarak merhametli hancıya sesleniyorum. Yorgunum hancı... Tabiri caizse yorgun argın bugünkü köşe yazısını yazmak için cihazın başına geçtim ve tam da benim ruh halimi tarif eder gibi bir ileti geldi. Paylaşımlar yaptığımız guruptan bir dost göndermiş. * Yaşlı bir marangozun emeklilik çağı gelmişti. İşveren müteahhidine, çalıştığı konut yapım işinden ayrılarak eşi ve büyüyen ailesi ile birlikte daha özgür bir yaşam sürmek tasarısından söz etti. Müteahhit, iyi işçisinin ayrılmasına üzüldü ve ondan kendine bir iyilik olarak, son bir ev yapmasını rica etti. Marangoz, kabul etti ve işe girişti, fakat gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek pek kolaydı. Baştan savma bir işçilik yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı. Kendini adamış olduğu mesleğine böyle son vermek ne büyük talihsizlikti! İşini bitirdiğinde işveren, evi gözden geçirmek için geldi. Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. “Bu ev senin” dedi, “Sana benden hediye” Marangoz, şoka girdi. Ne kadar utanmıştı! Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi! O zaman böyle yapar mıydı hiç! Bizim için de bu böyledir. Günbegün kendi hayatımızı kurarız. Çoğu zaman da, yaptığımız işe elimizden gelenden daha azını koyarız. Sonra da şoka girerek, kendi kurduğumuz evde yaşayacağımızı anlarız. Eğer tekrar yapabilsek, çok daha farklı yaparız. Ne var ki, geriye dönemeyiz. Marangoz sizsiniz. Her gün bir çivi çakar, bir tahta koyar ya da bir duvar dikersiniz. “Hayat bir kendin yap, tasarımıdır” demiştir biri. Bugün yaptığınız davranışlar ve seçimler, yarın yaşayacağınız evi kurar. Öyle ise onu akıllıca kurun. Unutmayın… Paraya ihtiyacınız yokmuş gibi çalışın. Hiç incinmemiş gibi sevin.