Umut her zaman vardır

Sayın okurlar, bir ülke düşünün, bir günü dahi olaysız, kavgasız, kıyametsiz geçmesin. En ufak bir olayda, ortalığı velveleye vermek, En küçük bir problemde kadim düşmanlarımız Amerika’yı, Avrupa’yı falan yerle yeksan etmek, Aynı zamanda bu kadim düşmanlarımızın ağzından çıkan en küçük bir güzel sözde, dünyayı feth etmişçesine bayramlar seyranlar düzenlemek, Bir gün can ciğer kuzu sarması olduğumuz bir ülkeyle ertesi gün kanlı bıçaklı olmak, Ve aynı zamanda elimizden gelse bir kaşık suda boğacağımız bir ülkeyle de sabahına kanka olarak uyanmak, Eğitimin sisteminin her sene değiştiği, Gençlerinin beyninin pekmez misali ılım ılım aktığı, Bir yavrucağın sırf bir dakika geç kaldı diye sınava canına kıydığı, Milleti devleti hortumlayan iş adamlarının sanki pirüpakcasına çıkıp bu seferde şu bölgemizi kalkındıracağım dediği, Oysaki bir ekmek çalanın 15 yıl yattığı, Sırf siyasi görüşünden dolayı işinden çıkarıldığı, Ve yine sırf siyasi görüşünden dolayı, ne kadar basiretsizde olsan, en üst kademelere kadar atandığı, Liselere alışmıştık ama ortaokullara kadar artık bıçakların konuştuğu, 15 Temmuz faciasından sonra, en ufak bir elektrik kesintisinde meydanlara döküldüğü, Sosyal medyada çıkan yalan yanlış bir haberde diken üstünde kaldığı, uykularının kaçtığı bir ülkenin insanları e, haliyle azıcık ucunda birazcık sıyırıyor. Ancak; Her kışın bir baharı olduğu gibi Her sabahın bir güneşi doğduğu gibi Umut her zaman vardı. Biz ne badireler atlatmadık ki düştüğümüz yerden başımız daha dik olarak kalkmayalım. Hangi prangalar, zincirler, savaşlar bizi dizginleye bildi ki? Hiç biri… Sayın okurlar, Ne olursa olsun ben umudumu kaybetmedim. Bu ülkenin üzerinde her gün bir güneş doğduğu sürece de kaybetmeyeceğim. Daha güzel, daha aydınlık günlere…