Spor üzerine

  “YAŞAMDA en önemli şey kazançlarımızı kullanmak değildir. Bunu herkes yapar. Asıl önemli olan kayıplarımızdan kazanç sağlamamızdır. Bu zeka gerektirir. Akıllı insanlarla aptal insanlar arasındaki fark budur.” (William Bolith) *** SPOR KÜÇÜK YAŞTA BAŞLAR! Günümüzde çocukların oyun alanlarının daralması nedeniyle enerjilerini yeteri kadar boşaltamadıklarını görüyoruz. Özellikle apartman dairelerinde büyüyen çocuklar için I-Pad, play-station, bilgisayar, televizyon gibi elektronik aletlerin çocukların dünyalarındaki yeri gün geçtikçe artmakta ve teknolojik aletlere olan ilgi çocukları hareketsiz bırakmaktadır. Bu nedenle birçok aile çocuklarını küçük yaşlarda uygun spora yönlendirmeye çalışır. Sporun çocukların fiziksel olduğu kadar ruhsal ve sosyal gelişimlerindeki olumlu etkisi göz ardı edilemez. -Takım çalışmasının gerektirdiği yardımlaşma, işbirliği, kurallara uyma, vb. gibi sosyal becerileri kazandırır. -Özgüveni artırır. -Özkontrolü geliştirir. -Rekabetle sağlıklı şekilde başa çıkmayı öğretir. -Motivasyonu artırır. Ayrıca, sosyal ve duygusal alanda sıkıntılar yaşayan çocuklar için aldıkları psikolojik yardım sürecinde olumlu etkisi olur. Örneğin, çekingenlik yaşayan çocukların risk ve insiyatif almalarında; saldırganlık yaşayan çocukların kendilerini kontrol etmelerinde, aşırı hareketli çocukların enerjilerini sağlıklı şekilde boşaltıp rahatlamalarında aldıkları psikolojik yardım sürecine destek veren önemli bir etkendir. *** BASKETBOL: PES ETMEMEK! Yaşın genç ve hedeflerin büyüktür. Çok ama çok çalışırsın. Hiçbir idmandan kaytarmazsın. Bazen arkadaşların bazen de ailen anlamaz seni. Akıllarında hep aynı soru vardır, “ya başaramazsa?” Gittiğin yol çok zor bunu biliyorsun. Okuldan idmana ve idmanda okula bir hayatın vardır. Bazen A takım idmanlarını izlemeye gittiğinde, ilerleyen yaşlarda orada olmayı çok istediğini tekrar anlarsın. Orada olmanın ve daha önemlisi o seviyede kalmanın ne kadar zor olduğunu anlarsın. Olsun, pes etmek hiç aklından geçmez. Etrafındakiler bu yaşlarının tekrar geri gelmeyeceği ve senin hayatı doya doya yaşaman gerektiğini düşünüyor olabilirler. Basketbol sayesinde kazandığın dostların gerçekliğini, sahip olunan ve kazanılan değerlerin kutsallığını bilemeyebilirler. Sen biliyorsun çocuk ayaklarının ağrısını, evde ders çalışırken masada uyuyakalmanı senden iyi kim bilebilir. Ama senin hedeflerin var biliyorsun. Yorgunluktan uyuyamadığın geceleri senden başka kim bilebilir? Ama senin hedeflerin var, biliyorsun. Antrenöründen yediğin fırçalardan sonra moralinin bozukluğunu sende iyi kim bilebilir, ama sen biliyorsun senin hedeflerin var. Yazın zorlu koşu idmanlarında bırakmak istediğinde “hayır bırakmayacağım” diye fısıldadığındaki azmini senden iyi kim bilebilir, ama sen biliyorsun senin hedeflerin var. Kaç defa şevkinin kırıldığını ama ertesi gün yapılacak idmanı yine aynı şevk ile beklediğini senden iyi kim bilebilir, ama sen biliyorsun senin hedeflerin var. Herkes uyurken saatini kurup sabah koşuya çıktığını senden başka kim bilebilir, ama sen biliyorsun senin hedeflerin var. “Bırak kardeşim senden bir şey olmaz” dediklerinde, kendinle yaptığın mücadeleyi senden başka kim bilebilir, ama sen biliyorsun hedefler var. Ağrılı ve uykusuz geceler, sakatlıklar, fırçalar, hayal kırıklıları, haksızlıklar, kaçan yaz tatilleri, doğum günleri, sinema, tiyatrolar senin için aslında kayıp ve kötü değil. Sen, karakteri, sorumluluğu, takım çalışmasını, arkadaşlığı, pes etmemeyi, mücadele etmeyi, yılmamayı ve daha birçok erdemi kurslara gitmeden üniversite yaşlarında kazanmış oldun. Birde o ince çizginin ötesinde hedeflerine varırsan bunlarla beraber sevdiğin meslekten para kazanacaksın. Hayatı sana basketbol öğretiyor, şimdi bilmiyorsan ya da bilinmiyorsa, ileride bileceksin ve bilecekler. Yolun yokuş, yolun doğru çocuk