Siyasi üslup(suzluk)!

Sevgili okurlar;   Gün geçtikçe 31 Mart Yerel Seçimlerine doğru hızla yaklaşıyoruz.   Televizyonlarda, haber kanallarında, tartışma programlarında siyasilerin biri çıkıyor biri iniyor.   Haliyle taraflar birbirlerini bu programlarda hazır meydanı bulmuşken eleştiriyor da eleştiriyor.   AMA NASIL ELEŞTİRİYOR?   Sayın okurlar, eleştirme lafı siyasilerin kullandıkları üslubun yanında çok medeni kalır.   Hadi bu seçimlerin ölüm kalım seçimi, cennet cehennem tercihi, beka meka seçimi olduğu safsatalarını bir kenara bırakalım, kullandıkları dil gördüğünüz ve duyduğunuz üzere tam bir +18.   En hafif tabiriyle eleştiriyorlar dedim ya, hak getire.   Sıradan bir vatandaşın dahi ağzına almaya çekindiği hakaretravi sözler, siyasilerimizin diline pelesenk olmuş, kameraların karşısında, tabiri caizse birbirlerine karşı açıyorlar ağızlarını yumuyorlar gözlerini.   Halbuki bu tür toplum önündeki insanların vatandaşlara örnek olması gerekmez mi sevgili okurlar.   Şahsen benim çocuğum olsa, asla televizyon izlemsine izin vermem.   Sokaktan öğrenemeyeceği hakaretleri televizyonların başında rahatça öğrenebilir.   Oysaki eski siyasetçilerimiz böylemiydi değerli okurlar.   Küçük bir araştırmayla eski siyasetçilerimizin birlerine olan tutum ve davranışlarını, birbirlerini nasıl eleştirdiklerini internetten rahatça bulabilirsiniz.   Adamlar birbirlerini eleştiriyor mu iltifat mı ediyor belli değil.   Adabı muaşeretin en güzel örneklerini eski siyasilerimizin hal ve tavırlarında en önemlisi dilinde görebiliyoruz, duyabiliyoruz.   Açın TRT arşivlerini ne demek istediğimi göreceksiniz.   Hal böyleyken, bu tutum ve davranışlar, hele hele ağızlara alınmayacak hakaret niteliğindeki bu eleştiriler, topluma örnek olması gereken siyaset adamlarına hiç mi hiç yakışmıyor.   Unutulmamalıdır ki nezaket en büyük ve en kazançlı siyasettir.