SİYASAL SERTLİK VE ORDUMUZ

Türkiye, şu anda bir savaşın içinde. Suriye’nin, kapımızın önündeki Afrin Bölgesine girerek buradaki PKK kökenli PYD-YPG unsurlarının, ülkemize yönelik terör tehditlerini sonlandırmak istiyor. TSK 20.1.2018’de Afrin Bölgesi’ne girdi ve harekatın adına da “zeytin dalı harekatı” dendi. Görünen o ki, 2012’de Ergenekon ve Balyoz tuzaklarıyla, arkasından 15 Temmuz 2016’daki darbe teşebbüsüyle, FETÖ terör haininden ağır darbeler yiyen Türk Ordusu, Afrin’e büyük bir düzen ve disiplin içinde girmişe benziyor. Bu cefakar ve vefakar ordu, geçen yılda da Suriye Elbab harekatını başarıyla gerçekleştirmişti. Bu milletin Küçük Asya (Anadolu) merkezli yaklaşık 1000 yıllık hayatında en önemli varoluş ve yaşam unsuru olarak yer alan Türk Ordusu, bilhassa demokratik hayata geçişten sonra, yani 1950 sonrası, en çok eleştirilen, haklı haksız hırpalanan bir kurum olarak tarihte yerini almıştır. Demokratik hayatın çalkantıları içinde, sistemin işleyiş olgunluğuna varamamış Türk toplumu, bilhassa entellektüel kesim, bir askeri vesayet şarkısını hep söyleyegelmiştir. 600 yıllık bir Osmanlı cahiliye devrini geride bırakıp, Ulu Önder Atatürk’ün liderliğinde çetin kurtuluş savaşlarından sonra Türk Milleti, 1950’lere kadar kendini toplayıp, 14.5.1950’de ilk çok partili demokratik seçimlerini yapmıştır. Siyasal iktidarın değiştiği bu tarihten itibaren Türk Toplumu, aradan geçen 67 yıla rağmen bu yeni hayatın olgunluğuna tam anlamıyla hala ulaşamamıştır kanaatindeyim. Siyasal ilişkilerdeki sertlik, 1960’a doğru o derece bozuldu ki, iktidar muhalefetin seyahat özgürlüğünü bile kısıtladı, meclis komisyonu mahkeme gibi hüküm vermeye kalktı. Ordu bunun üzerine ihtilal yaptı. (27.5.1960) Bu ihtilal de yazık ki trajedik olaylar da oldu. Başbakan ve 2 bakanı idam edildi. Ama kısa zamanda, yeni bir anayasa yapıldı ve seçimlerle idare sivillere devredildi. (1963). 1980’li yıllara doğru, toplumdaki siyasal ve ideolojik kutuplaşma iyice arttı. Törenlerde parti başkanlarıyla başbakan el sıkışmadı. Mecliste Cumhurbaşkanı aylarca seçilemedi, ekonomi bozuldu. 12.9.1980’de ordu yeniden ihtilal yaptı. Yeni bir anayasanın yapılması ve sivil idareye dönüş yine ordumuz tarafından gerçekleştirildi (1983). Yaklaşık 70 yıldan beri siyasal olgunluğu yakalayamamış toplumumuzdaki, milli meselelerimizde ordumuz her zaman parmak kaldıran (baş kaldıran değil) olmuştur. Bu da bu kurumun, yurtsever iyi insanlar yetiştirmesinden kaynaklanıyor. Akademik unvanlara sahip aydınlarımızın, ekranlardaki tartışmalarda, siyasal sertliğe ve taraf tutmaya ne kadar meyilli olduklarını, her gün üzüntüyle görüyoruz. Nesnel ve akılcı görüşleri ağırlıkla asker konuşmacılardan duyuyoruz. Bu Afrin harekatında siyasiler arasındaki atışmalar yine öylesine sert ki, üzülmemek elde değil. Muhalefet “destekliyorum ama, diplomasiyi de elden bırakmayın” diyor, iktidar, vay sen teröristleri mi savunuyorsun, diye itham yağdırıyor. Muhalefet eleştirir. Eleştirene terörü destekliyorsun dersen, olmaz. Böyle demokrasi olmaz. Saygılarımla.