RAMAZAN’IN RUHU…

Birçoğumuz nerede o eski Ramazanlar diye başlıyoruz, konuşmamıza. Nedeni; o ruhu, o atmosferi kaybetmekle karşı karşıya olduğumuza bir tepki olsa gerek. Eski Ramazanlar, Ramazan geceleri, her şehrin Ramazan kültürünün yansımaları farklı farklı… Ramazan gecelerinde israf, şatafat, gösteriş noktasında bazı yıllar kantarın topuzu kaçtı diye çok anlatıldı. Ramazan’ın ruhu bu olmamalıydı? Ramazan’ın ruhuna uygun hareket edilmiyor, yazıktır, günahtır diye konuşanlar oldu. Ramazan gecelerinde icra edilen programlarda, şehrin kadrolu sanatçısı oldukları iddia edilen birçok isim sayıldı, döküldü. Konya Ramazan gecelerinde, değişmez, değiştirilmesi söz konusu edilemez diye anlatılan sanatçılar, sunucular yıllarca anlatıldı durdu. Bu Ramazan’da bu programların hiç biri yok. Tabi iftarlarda… Sanıyorum, geçmiş Ramazanların en çok eleştirilen, tartışma konusu edilen, kabak tadı verdi denilen, heyecanı ve coşkusu kalmayan, yeknesak hale gelen programlardan vazgeçilmesi ve bu yönde karar alınması kamuoyunda memnuniyetle karşılandı. Bu yıl Büyükşehir Belediyemizin ve merkez İlçe Belediyelerimizin almış olduğu israfla ilgili kararlar takdire şayandır. Ramazan’ın ruhuna uygun hareket edilmiştir.   ***** Ramazan’ın ruhu insanı sarıp sarmaladığında, diller tatlılaşır, kalpler yumuşar, hal ve hareketlerimize bambaşka bir olgunluk hakim olur denmiştir. Ramazan ayında öncelikle hoşgörülü bir anlayışın olması, ifadelerin tatlılaşması, İnsanların kendini frenlemeleri, Sevgi ve saygı da kusur etmemeye özen gösterilmesi, Kalp kırmamak için olumsuz yaklaşımlara sabredilmesi, Ramazan ruhunun evlerimizden başlayarak, Sokaklarımıza, caddelerimize, işyerlerimize, Oturduğumuz-kalktığımız mekanlara yansıması ve yansıtılması tavsiye edilmiştir. Ramazan’da tevazu esastır. Gösterişten uzak durmak, Böbürlenmemek, Övünmemek, Yapmış olduğu güzel davranışları abartmamak, Anlatmamak ve anlattırmamak, Bu ayın faziletlerinden diye anlatılagelmiştir. Ne söylenirse söylensin, ne anlatılırsa anlatılsın üstesinden gelemediğimiz, kendimize hakim olamadığımız, bu konuda çevremizden gelen teşvik ve desteklere hayır diyemeyen yapılara sahip olmamız, Ramazanın ruhunu kendimize göre yorumlamamıza sebep oluyor! Zengin ve gösterişli iftar sofraları için yıllardan beri, Ne gerek vardı? Bu kadar abartılmamalıydı! Hem israf haram derler, hem de böyle yaparlar! İnan bir anlam veremiyoruz! Şeklinde ifadeler az mı söylendi?   ***** Ramazanın ruhuna göre hareket etmek çok daha başka bir şey… Sağ elin verdiğini, sol elin görmemesi gereken yardımları az sayıda da olsa yapanlar olmadı değil! Ancak; Reklam kokan, Yaptıkları yardımın Rabbimizin bilmesinin insanlara bir türlü yetmediği, Haber olarak yayınlattıkları, Sosyal medyaya taşıdıkları, Yaptıkları yardımları anlatmaktan anlattırmaktan, Gündemde tutmaktan ayrı bir zevk keyif alındığı sır değil. Bu türden yapılan yardımların reklama dayalı yönleri inanın Ramazan’ın ruhuna uygun değil. Ramazan’ın ruhu tüyü bitmedik yetim hakkına riayet etmektir aynı zamanda… Fakiri-fukarayı, garibi-gurabayı gerçek anlamda, gerçek anlamda ve samimiyetle görmektir aynı zamanda… Kem sözden, kötü sözden, hakaret içeren fiil ve davranışlardan kaçınmaktır.    Sosyal Medya’da geçtiğimiz Ramazanlarda yer alan paylaşımlar, görgüsüzlüğe kadar uzanan görüntülerle doluydu. İftar sofrasında; Ne yediğini, ne içtiğini, içtiği su markasından, tatlıya varıncaya kadar, en ince ayrıntılarına varıncaya kadar paylaşan insanlara, Afiyet olsun, Allah kabul etsin, Diye beğeni ve yorumlarda bulunanlar, Bilerek bilmeyerek Ramazan’ın ruhuna katiyetle uymayan bu davranışları onayladılar. Yine geçtiğimiz yıllarda fakir fukaraya erzak yardımı yapanlardan bazılarının, basına yansıyan, yansıtılan ve birçoğu hoş olmayan görüntülere sahne olan, ancak erzak dağıtanın memnuniyetinden mest olmuş halleri yansımıştı. Ramazan’ın ruhu, oruç tutanların ve oruç tutmayanların, tutamayanların birbirlerine karşı gösterecekleri bir olgunluk ifadesidir. Kırmadan-dökmeden, kavgasız-tartışmasız hoşgörü dairesi içerisinde, Ramazanın ruhuna uygun bir Ramazan ayı geçirmek dileğiyle…