Parti Çıkarı

“Türk siyasetçisi önce partisini düşünür” diyerek söze başlasak, bu söz kimsenin tuhafına gitmeyebilir. Öyle ya, partili, partisini düşünecek, kollayacak tabii ki, diyebiliriz. Ne zamana kadar bu böyle? Ta ki ülke çıkarları konu olmasın. Ama benim partilim, benim siyasetçim ülke çıkarı da neymiş, benim partimin çıkarı ve hatta benim özel çıkarım esastır, diyor. Bu basit ve fakat vahim gerçekleri herkes biliyor zaten diyebilirsiniz, burada neden konu ediyorsunuz diyebilirsiniz. Arzedeyim efendim. Bir tüzel kişilik olarak, siyasal partinin tüzüğüne bakıyorsunuz. Ne güzel amaç ve konu satırları. Kıymetli vatan, aziz millet, yüce milli irade, üstün manevi değerler, fazilet, kalkınma, iyilik, eşitlikçi ve adil demokratik hayat vs bütün güzel şeyler var. Bu güzelliklerden bir tanesi var ki, bel ki en can alıcısı “Adalet”. Bu yoksa gerisi zaten teferruattır. Ulu Atatürk’ün, “mevzu bahis vatansa, gerisi teferruattır” dediği gibi. Yüce milli iradeye başvurmak için seçim yapıyorsunuz. Bütün siyasal partiler propaganda yarışına giriyor. Aha! Bir de ne görüyorsunuz, iktidar, devletin araç ve gereçlerini kendi partisi için kullanıyor. Oysa bu kanunen yasak. Her ay elektrik faturalarında ödediğimiz TRT payıyla çalışan kamu TV’si, hep iktidarı övüyor. Muhalefete çok az yer veriyor. Bu da kanunen yasak. Bunlardan daha vahim olmak üzere, dördüncü büyük erk olan basın baskı altında. 150 den fazla gazeteci hapiste. Bu batı Avrupa’da özellikle olumsuzluk yaratıyor. Bütün bunların ötesinde bir uygulama var ki. Nedir bu uygulama diye merak etmişsinizdir. Arzedeyim, Türkiye’nin 3. en büyük gazetesini adeta aforoz ediyor. THY uçaklarında bu gazeteyi okutmuyor. Vs vs. Düşünen ve dünyayı tanıyan bir vatandaş olarak bunları yazmak bana zul oluyor. Yasa var, partinin güzelim tüzüğü var, içinde vatan hizmeti, demokrasi, kalkınma, adalet, hak, eşitlik vs güzel hizmetlerin hepsi var. Öte yandan, vatandaşımın 15 yıldan beri, yüce dinimiz İslama önem veren bir parti olarak, bu iktidarı desteklemesi var. O zaman nerde kaldı bütün bu güzel vaadler, neden partizanlık yapılıyor? Neden adaletsizlik yapılıyor, neden işçi alırken parti taraftarlarını kayırıyoruz? İşe layık olanın hakkı yeniyor. Bunlar hem kanunen suç, hem de dinen günah. Kaldı ki, dini inancımızı, devlet işlerine karıştırmamız anayasaya aykırı. Sorumlulara bunları hatırlatmak bizim hakkımız. Yüreğinde, yukarda saydığımız değer yargılarına yer vermiş bir uygar insanın, bir sorumlunun, akşam yorganı üstüne çekerken, bu hesaplar aklına gelmiyor mu? Benim temiz yürekli seçmen kardeşim, bu hesapları en azından bizler yapalım. Hz. Mevlana’nın dediği gibi, “su olalım, ateşten korkmayalım.” Saygılarımla.