Osmanlı Devleti ve Kuruluş Devri

Osmanlı Devleti'nin tarih sahnesine çıkışı farklı görüşlere göre 1299 ya da 1302 şeklinde bilinmektedir. Başta Ahlat tarafından, Marmara bölgesine göç hareketini başlatan kayılar, devletleri Selçukluların kontrolü altında, önce Ankara taraflarına daha sonrasında da uç beyliği olarak İznik bölgesine yani Bizans’ın yanına yerleştirilmiştir. Selçuklu Devleti'nin, Kösedağ Savaşında mağlup olması ve Anadolu'nun kontrolünün Moğollara kalması, Osmanoğlularının daha rahat hareket etmesine olanak sağlamıştır. 13. YY'ın son devirlerine gelindiği zaman, Anadolu’da siyasi birlik tamamen bozulmuş ortaya birçok Türk beyliği çıkmıştır. Karamanoğlu, Germiyanoğlu, Hamitoğlu gibi birçok güçlü beyliğe karşı, Osmanoğulları fütüvvet ve gaza politikalarıyla bu beyliklerden uzak durmuş ve Anadolu’daki Türkmenlerin olumlu şekilde dikkatini çekmişti. Diğer beylikler kendi aralarında savaş yaparken, Osmanoğulları batıya doğru sınırlarını genişletmeye ve din yolunda savaş vermeyi akıllı bir hamle olarak uygulamıştır. Devletin kurucusu Osman Bey'in babası Ertuğrul Gazi döneminde yapılan stratejilerde başarı sağlanmıştır. Koyunhisar ve Palekanon savaşlarıyla, Bizans baskı altına alınmış, Orhan Bey döneminde ise Osmanoğulları artık beylikten devlete geçiş yapma sürecini resmen sağlamıştır. Devletin temellerini her ne kadar Ertuğrul Bey ve Osman Bey atsa da asıl devletleşme süreci Orhan Bey ve I. Murat döneminde olmuştur. Bu dönem içerisinde Osmanlıların adeta Balkan topraklarına yeniden hayat getirdiklerine şahit olmaktayız. Yine bir fetih faaliyetinde Osmanlı Devleti'nin dördüncü padişahı I. Murat'ın, savaş meydanında şehit düştüğünü bilmekteyiz. Kuruluş ve yükselme dönemi padişahlarının aslında ne kadar alp eren kişilikler olduğu yeri geldiği zaman at sırtında, düşman karşısında, yeri geldiği zaman dervişlerinin yanında büyük bir titizlik ile saygılı hareketleri göze çarpmaktadır. Mütevazi, tevazuu, cesaret ve aklın beden bulmuş halleri şeklinde ilk dönem padişahlarını tanımlasak yanlış söylemiş olmayız.