O Üniversitenin adı değişiyor

Davutoğlu'nun konuşmasından satırbaşları şöyle: -Acıları anlamadan, hüzünleri yaşamadan gönlümüzün diliyle hitap edemeyiz. -Gönülden gönüle konuşanın tercümeye, tercümana ihtiyacı yoktur. Bu topraklarda yüzyıllarca konuşulmuş Zazacayı, Kürtçeyi yasaklamanın bir anlamı olabilir mi? -Bu ülke bizim ülkemiz. Emin olun Erzincan'dan gelirken gördüğüm Munzur dağlarıyla, doğduğum yerde Toros dağlarını farklı görmedim. -Bu acılar tek bir kesimde, tek bir yerde yaşanmadı. Sadece Alevilere değil hepimize bir şeyler fısıldandı. Aman oğlum, kendini gösterme, aman oğlum kendini beli etme. Anam rahmetli, her zaman okula giderken 'Aman kendini gösterme, aman kendini belli etme" derdi. -Aslında herkes bir şeyleri sakladı, onlarca yıl  bu topraklarda. Şimdi saklanma vakti değil, şimdi herkesin onurla, gururla öne  çıkıp ne düşüncedeyse, ne ideolojideyse, hangi etnik veya mezhebi veya dini arka  plandan gelmişse gururla, onurla bunları dile getirme vaktidir. -Dersim nasıl Tunceli olduysa, bizim köylerimizin de isimleri değişti. Benim doğduğum yerin adı Pirkondu idi. Ama isminde 'Pir' var diye, şimdiki ismi Taşkent'e dönüştürüldü. 75 YAŞINDAKİ BİR YAŞLININ İDAMA GİDERKEN... -Herkesin Dersim olaylarıyla ilgili kanaatleri  farklı olabilir. Bunları tarihi araştırmalar içine sokabiliriz, o tarihi  araştırmaların neticesini de bekleyebiliriz. Ama bana kimse, 75 yaşında bir  yaşlının idama giderken feryadına sessiz kalıp, önce onun gözü önünde oğlunu öldüren zihniyet, kimi temsil ediyorsa etsin, o zihniyet zalimce bir zihniyettir.  O zihniyeti savunanlar devleti savunmuş olmazlar, o zihniyet üzerinde devlet beka  bulamaz. O zihniyetle yüzleşmeden de devlet, yeniden milletiyle buluşamaz. Biz  yüzleşiyoruz.