“NE KA KÖFTE O KA EKMEK”

Çok yorgun bir çağız. Keşfedebileceklerimiz sınırlandı, çok yol aldık. 7'den 70'e çok şey gördük... Tecrübelerin yaşla ilgisi olmadığı gibi hayatla ilgili merakımızın gittiğince büyüdüğümüzü biliriz. Bilgiye, öğrenmeye doydukça olgunlaşmak adı altında; bir şeyi ilk kez öğrendiğimizdeki şaşkınlık, heyecan ikincide sıradan duygular haline geliyor. O kadar da çok eğlenmiyoruz artık, aradığımızı bulamıyoruz. Film izlemeye ilk başladığınız sıralar filme olan merak, konusunun size olan yakınlığına duyduğunuz heyecan, geçirdiğiniz zamandan aldığınız lezzeti hatırlarsınız belki. Ben unutamıyorum. Son zamanlarda kabak tadı vermeye başlaması bir çoğumuzu bu lezzetten irite etti. Neden? İlk verdiğimiz ilgiyi kaybettik çünkü istediğimiz şey; ilk deneyimin üstüne bir artı eklenmesi, merakımızı cezbetmesi. Her gün aynı yemeği yemezsiniz öyle değil mi? Hani kalıplar vardır; korku filmi izleyeyim dersin film seçersin konular bellidir, arkadaş grubu bir orman evine gider, başlarına garip, fantastik olaylar gelir... Yerli korku filmlerinde; geçmişte yaşanmış birtakım olaylar sonucu aileye müsibet olan bir mahluktan kurtulmanın yolu köyde çok bilindik bir hocadır, o köyde bizi neler bekler biz hiç tahmin edemeyiz, aklımıza nerden gelecek ki? Dizilerden bahsetmek bile istemiyorum fakat şiddetin, şirretliğin, legal olmayan her türün içerdiği konulara heyecan duyuyor, tek malzemesi argo kelimeler olan “sözde” güldüren komedilerin gişe rekorları kırmalarını sağlıyor, gram realite barındırmayan zengin yakışıklı oğlan fakir tatlı kızın imkansız aşkını hayran hayran izliyorsak; önümüze her daim üstüne daha fazlası katılmamış, kalıplaşmış senaryolar gelmeye devam edecektir. Bizler de kaçmış hevesimizi canlandırma arayışı içerisinde bu emeksiz çalışmalara prim vermeye devam ediyoruz. Keşke yaşam kalitesi seviyemiz bu şekilde olduğu yerde kalmasa da, prim vermeyerek istediğimizin ne olduğunu belli edebilsek. Belki bir şeyler değişir, yerinden oynar. Eğer ki biz bir martıysak her defasında bu simidi paşa paşa yeriz fakat bizler insanız ve martıların etçil olduğunu, onlara simit attıkları için simitle beslendiklerini umarım biliyoruzdur.