Modern toplum bu muydu?

Son günlerde yine fazlasıyla duyar olduk. Kayıp çocuk, taciz, cinayet... Sadece Konya’da bile son birkaç günde kaç tane ceset bulundu. Taciz olayı yaşandı. Ülke genelini söylemeye gerek bile yok. Vatandaşların ise bu tür olaylara karşı sabrı kalmadı artık. Küçük bir kıvılcım büyük alevlere yol açabiliyor. Bir dedikodu, yada yanlış anlaşılma linç girişimine dönüyor. Siyasetle kutuplaşan halk, yaşanan bu tür olaylarla iyice hırçınlaştırılıyor. Peki çözüm ne, nasıl düzeltiriz toplumun psikolojisini. Etrafımızdaki bu hastalıklı ruhları nasıl temizler, tedavi ederiz. Nasıl koruruz çocuklarımızı, kendimizi. Artık sokakta yürümeye korkar olduk. Yanımıza yabancı biri yaklaşınca tedirgin oluyoruz. Oysa Türk toplumu böyle miydi Hep sıcak kanlılığımızdan, yardım severliğimizden bahsetmez miydik. Bunlarla övünmez miydik. Şimdi ise sokakta yabancı biri ile göz göze gelmeye korkuyoruz. Biri bize bişey demesin diye başımızı telefondan, yerden kaldırmıyoruz. Toplum olarak hepimiz paranoyak olduk. Modern toplum dedikleri bu olsa gerek. Ne kadar az insanla ileşim kurarsak o kadar iyi. Evet büyük şehirlerde yaşamanının dezavantajı da bu. Herkese şüphe ile bakmak. Kapı komşumuzu bile tanımamak. Çocuğumuzu en yakınımıza bile emanet etmeye korkmak. Bundan sonra geri dönüş varmı bilemem. Bunun için de artık çocuklarımızı çok iyi yetiştirmemiz eğitmemiz gerekiyor. Ve sadece kendi çocuğumuzdan sorumlu değiliz. Etrafımızda olup biten herşeyi iyi anlamamız lazım. Bana dokunmasın da ne yaparsa yapsın diyemeyiz. Çocuklarımızın geleceği için hepimizin daha dikkatli ve duyarlı olması lazım. Yoksa yine küçük bir çocuğun canı yanabilir.