"Mevla Görelim Neyler"

■ Halk, hayatın kendisidir. (Ahmet Hamdi Tanpınar) *** 7 Haziran seçimlerinde halk çoğunluğu dersini uyarı niteliğinde verdi;    Birleşin, ülkeyi birlikte yönetin! Bu çağrı, şöyle de okunabilir. Kimi partiler anlaşıp sorunları çözebilecek geniş tabanlı Hükümet kurmalıdır. Yapılanma toplumdaki ayrışmayı da önleyecektir. Koalisyon yöntemi demokrasinin doğasına uygundur; kültürünü özümsemek gerekir. Kimi siyasal aktörler, ülkenin demokratik   biçimde nasıl yönetileceğini değil, “ nasıl kazanırız” hesapları yaptıklarından yolu yokuşa sürmeyi yeğlemekte, ince taktikler içeren senaryolar üretmektedirler. Bu nedenle yurtiçi ve dışı sorunlar rafa ya da buzdolabına kaldırılmış görünmektedir.  “Benim Halkım nasıl yapacağını iyi bilir” gerçeği ötelenip ayak oyunu muhabbetleri yapılmaktadır. Vakti zamanında biz de siyasete soyunmuş, parti tercihinde hayli zorlanmış, altın tepside sunulan Milletvekilliğini yanlış yönlendirme ile elimizin tersiyle itmiştik. Politikanın arka kapı ve kurallarını bilmiyor, ikiyüzlü görüntü vermek kitabımızda yazmıyordu. Sonra gelen önerirleri değerlendirmeye bile almadık. Siyaset öykümüzün ana hatları şöyleydi; Ülke yeniden seçime gidiyor, demokratik yaşama selam veriliyordu. Yeni kurulan bir Partiden,- çok saygı değer kişiden- adaylık  önerisi almıştım. Ancak yanıt vermeden önce Konjüktör gereği danışmak zorunda olduğum kişiler vardı. Bir başka partiye yönlendirilince bizim siyasal yaşamımız merdivenin daha ilk basamağında noktalanmıştı. Genel Merkezde yetkili kimi meslektaşlarım liste sıralamasında beni seçilebilecek yere koymayı sağlamışlardı. Konya kökenli aynı mahallede oturduğumuz  bir sayın Vali de adaydı ve tesadüfen seçim çalışmaları bağlamında aynı bölgede eşleştik; Abdullah Asım İğneciler. Kayseri gibi önemli bir ilin valisiydi; temiz- dürüst bir bürokrattı. Maddi durumu kısıtlıydı örneğin bir arabası bile yoktu. Benim Anadolu markalı arabamla köy, kasaba ve ilçeleri dolaşıyor, yurttaşlarla konuşuyorduk. Bir seçim gezisi sonrası gece Akşehir’den dönerken Sarayönü civarında Radyoda yönetimi elinde bulunduran kişi “Şu partiye oy vereceksiniz” içerikli bir konuşma yapıyordu. Hemen arabayı yol kenarına çektim aday arkadaşım Vali beye dedim ki “ Yarın Yunak gezisine gelmeyeceğim. Seçim bizim için bitmiştir, ben ve sen kaybettik.”  Benden üç sıra geride olan Sayın Vali şaşırdı;  “Ne münasebet, bu konuşmadan sonra sen de ben de yüzde yüz seçiliriz.” Ertesi gün kendimi saf dışı ettim. Mülkiye’de Kamuoyu dersi görmüş Sayın Valim Yunak’a otobüsle gidip gelmişti. Sonuçta benim öngörüm doğru çıktı,  az oy farkıyla seçilemedim, Valim de seçilemedi. O, seçim sonrası YÖK üyesi oldu. Dostluğumuz sür-git devam edip gitti; siyaset denememiz bir anı olarak kaldı. Diyeceğim şu; bu değerli halk, hiçbir zaman baskıya boyun eğmez, zorlamalara prim vermez. Bir siyaset dersi niteliği taşıdığından aktarmak istedim. Benzeşime gelince, erken seçim hesaplarını tüm partiler “oylarını artıracakları” varsayımı üzerine kurguluyorlar. Kanımca halk, baskı ve zorlamalara direnç gösteren, yeni bir ders daha vermeye “hazır” olarak beklemektedir. Sözün burasında bir öykü; Bir doğu ilçesine yeni atanan kaymakam makam arabasıyla köylere tanışma gezisine çıkar. Yolda yaşlı bir kişinin eşeğini iple çekerek götürdüğünü görünce köy yaşamından uzak kalmış kaymakam, “komik “ nitelemesi yaptığı bu manzara karşısında şoförüne derki;    “ Dur da yaşlı adama biraz takılayım!”      Ve takılır;      “ Çocuğu nereye götürüyorsun? Ha, haaa!”      “Okula götürüyorum evlât!”      “ Ha, haaa! İlahi çok güldürdün bizleri. Eşek hiç okula gider mi?”    Köylünün verdiği yanıt kıssadan hissedir;      “Ben götürüp yazdırayım da okursa Kaymakam olur, okumuzsa Şoför!”    Kaymakam herhalde mosmor olmuştur. Halk çoğunluğu işte bu köylü gibidir. Bilmem anlatabildim mi? Anlayan ne anlarsa anlasın;    “Hak şerleri hayreyler Zannetme ki gayreyler Ârif onu seyreyler Mevlâ görelim neyler Neylerse güzel eyler .”