Kuyumcudaki sahtekarlık..

Altın satıyor olmasına rağmen, altın gibi saf olması gerekirken, kimi kuyumcu esnafı bunun tam aksine vatandaşı kandırıp 3 kuruş daha fazla kazanabilmek için, haram yemekten kaçınmıyor.. Aslına bakıldığında altın, saflığın, dürüstlüğün ve güvenilirliğin sembolüdür. Özellikle kuyumcular yaptıkları ticarette altın gibi saf bir üslup içerisinde olmalıdırlar.. Dükkanına giren kimseler verdikleri paranın karşılığını aldıklarından emin olmalıdırlar ve gönül rahatlığıyla alışveriş yaparak oradan mutlu ayrılmalıdırlar, bu onların haklarıdır.. Beğendiği bir bilezik, kolye ya da her ne alacaksa, teraziye konduğunda, onun kaç gram geldiğini görerek, hesap makinesindeki rakamı bilmeleri gerekir.. Kısaca müşteri aldığı altının kaç gram olduğunu ve fiyat olarak ne tuttuğunu görüp bilmesi gerekmektedir.. Kuyumcunun da bunu müşteriye izahatlı bir şekilde anlatıp göstermesi esnaflık etiğine göre şarttır.. Geçtiğimiz günlerde altın almak için kuyumcular çarşısına giden bir dostumuz bakın neler anlattı.. “Özellikle kuyumculuk dürüstlüğün, güvenirliliğin timsalidir. Ancak gelin görün ki bazı esnafların bununla hiç alakası yok. Örneğin tarttığı altının ne kadar olduğu görünmesin diye terazinin yönünü kendisine doğru çeviriyor ve altının gramını saklıyor.. Kimi hesap makinesini yine kendi tarafına çevirip rakamları size göstermiyor.. Kimisi de ucuz fiyattan satıyormuş gibi yapıp üzerine ilave ettiği işçiliği söylemeyip, fahiş fiyatla mal satmaya çalışıyor.. Kısaca müşteriyi aldatmanın ticaret olduğunu zannederler. Çok dükkan gezdim ve kuyumcuların çoğunluğu bunu yapmıyor. Kazançlarına haram katmadan ticaret yapıyorlar. Bu işi hile yapan küçük bir azınlık, aldattığı müşteriyi kaybediyor” Bunları anlattı vatandaş.. Bu arada kuyumcu esnafının da sıkıntısı yok değil tabii. Kiracı olanlar dükkan kiralarından çok şikayetçi. Çok yüksek rakamlarla kiraladıkları küçücük dükkanlarında helal kazanmanın yollarını arıyorlar..