Kurumsallaşma Önündeki, Tosun Gibi Katiller!

Önümde 70 yıl öncesinin (Konya’nın İktisadi Bünyesine Bir Bakış) isimli bir eser, kitap vardır. Bu eser bir asra yaklaşan zaman sürecinde Konya esnaf ve sanatkarının nereden nereye geldiğinin resmini görüntüye getirmektedir. Eser o zamanın Konya Mıntıkası Ticaret Müdürlüğünce tertiplenip bastırılmış olup, söz konusu zamanda Konya’da kitap basma tekniğinin yetersiz olmasından olacak İstanbul’da Hüsnü Tabiat Basımevine bastırılıp yayınlanmıştır. Eser basılırken Ulu Önder Atatürk vefat etmiş, İsmet İnönü Cumhurbaşkanı, Zeki Afşin adındaki muhterem de Konya Bölge Mıntıka Ticaret Müdürü olarak görev başındaydı. Konya bölgesinin hayvansal ürün üretim potansiyeli iki milyon baş olup, hayvansal ürün olarak 1923’ten 1937’ye değin üretilen hayvansal ürünlerin Konya dışına ihracı yanında, kentin ihtiyacını da rahatlıkla karşılaması üretim yeterliliğinin kanıtıdır. Dışa bağımlı olmadığımız görülüyordu. Yukarda bahsettiğim eserin 120 sayfasında üretilen hayvansal ürünlere bakıldığında günümüz Türkiye’sinde 1 kilo 450 gram etin 100 TL olduğunu görürken, Vah halimize acılarımız dinmiyor. Şunu açıkça görmekteyiz ki, içimizden daha nice tosunlar çıkacak ve bu ülkenin ihtiyaçlarını gösterip çok çiftlik banklar kurulacak Süt Banklar da sıraya girecek. Konya Vilayeti dahilinde söz konusu eserde görüldüğü üzere, Konya merkeze Anonim Mahiyetli kurulmuş şirket sayısı 30 adet civarında olup, bunların l/3’ü milli kuruluş bankalardan oluşuyordu. Ne var ki ilçelerimizdeki ticari kuruluşlar il merkezimizi sollayarak ticari kulvarda yarış halinde görülmektedirler. Konya’nın merkez dahil 11 ilçesindeki 1923-1938 gelirleri toplamına baktığımızda tıpkı küçük bir aile bütçesi gibi başlangıç 500.272 lira iken, 14 senede 1.231.810 liraya tırmanışı % 100’den fazla bir artış göstererek göğüs kabartır nitelikte idi. Genç Cumhuriyetimiz ne yazık ki kuruluş aşamasındaki atılımları çok partili hayata girdiğimizden bu yana da asla becerememiş, kısır döngü siyasetin girdabında boğulmuştur. Bu gün milyarlarla ölçülen ekonomimiz emeklemekten kurtulamayıp kurumsallaşma olgusuna asla ve asla sahip olamamıştır. Yüce Türk karakter ve yapısında atılımlardan atılıma yollar giderken, yetersiz eğitim ve ananelerimize kurumsallaşma olgusu giremediğinden değil, ortaklar aile fertleri arasındaki kurumsallaşma ancak ve ancak ülkemiz genelinde elimiz ayağımız parmak sayılarını geçmeyen kurumsallaşmış firmalarımız göze gelirken, ileri ülkelerde her fert birikimlerini kurumsallaşmış şirketlere yatırıp, geleceklerine mutlu ve müreffeh bakmaktadırlar. Kurumsallaşmanın mana ve önemi ile çırpınıp didinen Türk insanı, dün Sülün Osmanlara, Banker Kastellilere, Jet Fadıllara bu günde Süt Banklara, Çiftlik Bank Tosunlarına paçasını kaptırıp, milyarların dolandırılması acısını yaşamaktadır. Kurumsallaşma bir kültürdür ve bu kültürü yakalama mecburiyetimiz vardır. Ailelerin kurumsallaşma denemelerinin kurbanları içinde cinayetlere varan sakillikler sabıka kayıtlarında görülürken, kurumsallaşma adı ile yaratılan dolandırıcılık boyutları her geçen gün büyümekte, binler milyonlara, milyonlarda milyarlara ulaşırken, ulusal boyutlu görüntülerin içinde nice TOSUNLAR boy göstermektedir. Geleceğimizin yegane umudu Türkiye Büyük Millet Meclisi duvarlarını dolandırıcılık suçlamaları kirletirken, yüreğimiz sızlamakta geleceğimiz umutsuzluk olgusu altında ezilip tükenmektedir. Yüce Yaradanın yetkililere ve etkililere kurumsallaşma ruhu enjekte etmesini diler, kurumsallaşmış bir ülkenin vatandaşı olmamızı nasip ve müesser kılsın dileriz...